از جمله ویژگیهایی که خداوند متعال در سورهٔ فرقان برای عبادالرحمان بیان میکند، اهتمام به صلاح خانواده و فرزندان است. این سیرهٔ پسندیدهای است که در قرآن کریم به حضرت ابراهیم نسبت داده شده است. عبادالرحمان از خدا میخواهند که زن و فرزندشان را مایهٔ چشمروشنی آنان قرار دهد.
علاقه به همسر و فرزند، میل و غریزهای طبیعی است که موجب بقای نسل بشر است. فلسفهٔ وجودی این میل طبیعی، تشکیل خانواده، تسکین و آرامش اعضای خانواده در پرتو آن است. با شکلگیری خانواده، میان همسران و فرزندان، مودت و رحمت به وجود میآید. این دو رمز و راز پویایی و نشاط خانوادههاست. باید مواظب بود که این دو در خانواده به افراط و تفریط دچار نشود. تفریط در محبت و مودت در خانوادهها، مایهٔ تلاشی خانوادهها و رویآوری اعضای خانواده به انواع رفتارهای نابهنجار است؛ همان گونه که محبت بیش از حد، در بسیاری اوقات موجب منع از انجام تکلیف دینی میشود. ملاک و معیار، اعتدال در محبت و مودت است، به گونهای که مانع از انجام تکالیف دینی نشود.
ادامه مطلب