تدبير  ش 26

علـت اينـكه ملتهـاي مسلمــان از كشورهاي ديگر، به چشم عظمت به ملت ايران نگاه مي‌كنند، اين است كه ملت ايران اولاً جرأت كرد وارد ميدان بشود و نظام حكومتي جرأت كرد به مردم ميدان بدهد و بعد هم يك معناي خاصــي، يك شـكل خاصـي، صــيغه‏ي خــاصي از مـــردم‌ســالاري را كه دنيــــا او را نمي‌شناخت، در دنيا مطرح كرد... ملت ايــران تــحت تأثير هوچي‏ بازيها قرار نگرفت. در قضيه‏ي مــردمسالاري  ديني، در بسياري از قضاياي ديگر، در مسئله‏ي زنان، در مسئله‏ي شيوه‏هاي معمول ما در سياست خارجي، در ارتباطمان با قطبهاي قدرت جهاني، در هيچ كدام از اينها، ملت ايران به خاطر هوچي‏بازيهاي تبليغاتــي منفعــل نشد؛ راه خــودش را عوض نكرد... يكي از نشانه ‏هاي اين اعتماد به نفس، قدم گـذاشتـن  ملـــت  ايـران  در  ميــدانهــاي كشـفـيــــات علمـــي سطـح بالاســت، يكـــي‏اش مسئـله‏ ي انرژي هسته‏اي است كه حالا در دهان همه‏ي مردم ما هست؛ اما فقط اين نيست؛ در بخشهاي بسيار حساس، بسيار دقيق، بسيار نو، جوانان ما، دانشمندان ما، برجستگان ما وارد ميدان شدند، كارهاي بزرگ انجام دادند؛ همين مسئلــه‏ي سلولهــاي بنيادي، كشــف داروهاي جديد وبي‏ سابقه براي برخي از بيماريهاي صعب‏العلاج...ايراني استعداد خودش را به ميدان آورد و اعتماد به نفس نشان داد و پيش رفت و بعد از اين هم پيش خواهيم رفت.            12/10/86