نوشته حاضر كه براى نخستين بار به زبان فارسى عرضه مى شود، داستان اَحيقار حكيم و اندرزهاى اوست. در اين داستان، اَحيقار وزير اعظم سَنحاريب (سَناخريب) پادشاه آشور معرفى مى شود. سَنحاريب در سال 705 قبل از ميلاد به پادشاهى رسيده و نام وى در كتاب عهد عتيق (كتاب دوم پادشاهان 18:13 و...) و نوشته هاى تاريخى آمده است.
ادامه مطلبدين شينتو خدايان بيشماري داشته و خداي واحدي ندارد. براي همين اين آيين را «راه خدايان» يا «طريق روان هاي پاك» نامگذاري كرده اند. در آئين شينتو عالم فيزيكي را سه بخش مي دانستند: آسمان اثيري در بالا، جهان در سطح زمين و مناطق پست سايه گون در بطن خاك، در اين عالم خدايان بيشماري بودند كه همه را با هم، «كامي» مي ناميدند كه در لغت به معناي «بالا» يا «مهتر» است.
ادامه مطلبيکي از آفاتي که گريبانگير اديان و مذاهب آسماني در طول تاريخ شده غلو و افراط گرايي برخي از پيروان آنها درباره ي بيان گذاران و پيشوايان خود مي باشد. پديده ي غلو موجب ترسيم چهره اي آلوده و تحريف شده ازدين و مذهب شده اصل آن را زير سؤال مي برد و در نهايت راه تکامل و پيشرفت مورد نظر دين را مسدود مي کند. از اين رو امامان شيعه به طور جدي با جريان غلو مبارزه کرده عقايد صحيح را بيان نموده اند. آنها با افشاگري درباره ي رؤساي غاليان و سرانجام صادر کردن فرمان قتل بعضي از آنانم تلاش عظيم و پرثمري را در راه نابودي و اضمحلال اين پديده انجام داده اند؛ به گونه اي که نظير اين تلاش را از سوي آنان در برخورد با هيچ يک از مذاهب ديگر اسلامي و حتي اديان غير اسلامي سراغ نداريم. غلو در لغت به معناي تجاوز و بالاتر رفتن هر چيز از اندازه ي خود معرفي شده است.
ادامه مطلبامامان در بعضي از دوره ها مستور و در بعضي ديگر آشكار هستند . به اعتقاد اسماعيليان ، در دوره ستر ( ياغيبت امام ) دعات موظف اند كه ابلاغ امر كنند . در اين دوره ، فقط باب و نخبگان قادر به رويت امام هستند . فرقه " اسماعيليه " از فرق منشعب مذهب شيعه است . ظهور اين فرقه ، نتيجه اختلاف در امامت اسماعيل با برادرش حضرت موسي بن جعفرالكاظم ( عليهما السّلام ) بوده است .
ادامه مطلباِباضيـه، يا اَباضيـه، فرقهاي از خوارج منسوب به عبداللـه بن اباض تميـمي و از کهنترين فرق پيدا شده در بين مسلمانان هستند. با اين که اين فرقه در برابر اکثريت عظيم امت اسلامي گروه کوچکي بهشمار ميآيند، ولي از لحاظ تاريخي و شناخت اعتقادات فرق و مذاهب داراي اهميت بسيار هستند.
ادامه مطلبيکي ديگر از فرقه هاي منسوب به تشيع اسماعيليه است که معتقد به امامت اسماعيل فرزند بزرگ امام صادق عليه السلام هستند. او در زمان پدرش از دنيا رفت؛ با اين حال پس از شهادت امام صادق عليه السلام گروهي به امامت وي معتقد شدند. البته اسماعيليه در مورد سرنوشت امامت پس از اسماعيل اتفاق نظر ندارند؛ بعضي که اسماعيليه ي خالص ناميده مي شوند، قائل شدند اسماعيل نمرده بلکه غيبت کرده است؛ او نمي ميرد تا فرمانرواي زمين شود و او همان قائم موعود است. گروه ديگري که مرگ اسماعيل را باور داشتند گفتند امامت حق اسماعيل بود و با مرگ او به پسرش محمد انتقال يافت. آنان پيروان مبارک غلام اسماعيل بن جعفرند و مبارکيه ناميده مي شوند.
ادامه مطلبفالون دافا يا فالون گونگ روشي است که ادعاي تزکية ذهن و بدن را دارد . فالون دافا به معناي « تمرين چرخ قانون » است. اين روش در سال 1992 ميلادي به وسيله شخصي به نام لي هُنگجي در چين مطرح شد. فالون دافا بر پاية سه اصل بنيادين به نام حقيقت ، نيک خواهي و بردباري بنا نهاده شده است و براي تزکية ذهن و بدن پنج نوع تمرين دارد. او مي گويد : انسان در بدو خلقت ، داراي آن سه اصل بنيادين است و فطرتي حقيقت جو ، نيک خواه و بردبار دارد ، اما بعد در اثر تعاملات اجتماعي و تغذيه و تربيت هاي خاصي ، فطرت انسان آلوده مي شود .
ادامه مطلبدر دنياى اسلام فرقههايى پديد آمدهاند كه درباره پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله يا ائمه اهل بيت عليهم السلام راه غلو را پيموده و علماى اسلامى- اعم از شيعه و اهل سنت- آنان را مرتد و كافر دانستهاند. مؤلف كتاب «الفرق بين الفرق» باب جداگانهاى از كتاب خود را به غاليان اختصاص داده و گفته است: «باب چهارم از ابواب اين كتاب در بيان فرقههايى است كه به اسلام نسبت داده شدهاند، ولى در واقع از امت اسلامى نيستند» ، آنگاه بيست فرقه از آنان را نام برده است. (1) اسفرايينى نيز باب سيزدهم از كتاب خود را به ذكر فرقههاى غلات اختصاص داده است. (2)
ادامه مطلبغاليان گروه هاى بسيارى اند كه درباره سران و پيشوايان خود اختلاف دارند. «غلو» در اصل به معناى بالارفتن است و اگر كسى سخن را از حد بگذراند و از مرز آن تجاوز كند، گفته مى شود: او در سخن خود غلو كرد. در قرآن كريم نيز آمده است: «يا اهل الكتاب لاتغلوا فى دينكم و لاتقولوا على الله الا الحق انما المسيح عيسى بن مريم رسول الله... و لا تقولوا ثلاثه انتهوا خيراً لكم انما الله اله واحد سبحانه ان يكون له ولد.» [1] در اين آيه، خداوند اهل كتاب را مورد خطاب قرار داده است؛زيرا سخن گزافه اى بر زبان آوردند و گفتند: خداوند سومىِ سه تاست. از اين رو خداوند خطاب به آنها مى فرمايد: و نگوييد ]خداوند [سه گانه است.
ادامه مطلبددراين مقاله روايات موسوم به روايات تحريف از زاويه تاثير جريان هاي فکري غاليانه، مورد بررسي قرارمي گيرند. در ابتدا، مراد از روايات تحريف بيان گرديده، تعريفي از غلو و غاليان ارائه مي شود. در ادامه حضور آسيب زاي اين طيف فکري در جريان هاي علمي حديثي نشان داده مي شود و آن گاه، اين حضور در مورد اسناد روايات تحريف، موشکافي خواهد شد. نتيجه اين دقت سندي، استخراج اسامي سيزده نفر از راويان متهم به غلو از زنجيره اسناد اين روايات است که در ادامه، شرح حال رجالي آنها از منابع متقدم رجالي خواهد آمد
ادامه مطلبدلهاي پريشان وناآرام مردم سرزمينهاي دور و نزديک به دنبال آرامش ونشاط اند ، به دنبال گمشده اي مي گردند ، تشنگاني که له له زنان به هواي آب در پي هرسرابي مي دوند ، اما پس از اندکي آنچه حاصل مي شود تشنگي بيشتر است . مردمان غرب مدت مديدي است از معنويات دور نگه داشته شده اند .واکنون مانند گرسنگاني که روزهاي متعدد از غذا دور مانده باشند به هر آنچه که نشاني از معنويت داشته باشد چنگ مي زنند .
ادامه مطلبذن شکلي از آيين بودايي مهايانه است که تاکيد فراواني بر تفکر لحظه به لحظه و ژرف نگري به ماهيت اشيا به وسيله تجربه مستقيم دارد. اين مکتب معمولاً تعاليم خود را به صورت‌هايي تناقض‌آميز و فرامنطقي بيان مي‌دارد. ذن را مي‌توان مراقبه‌اي ( مدتيشني ) ناظر بر چهار لايه شرح داد: لايه نخست شاهد بودن بر محيط اطراف شامل صداها، بوها، نورها واحساس سرما وگرما است لايه دوم ناظر بودن بر ذهن است.
ادامه مطلبعرفان سرخ پوستي از نوع عرفان هاي طبيعت گر است؛ به اين معنا که متعلق شهود در آن، وحدت روح طبيعت و فناي نهايي سالک در نيروي طبيعت است. طبيعت گرايي از آنجا آغاز شد که انسان دعوت انبياء را فراموش و به انديشه منهاي وحي و اين جهاني خود تکيه کرد و کوشيد تا نياز خود را به قدسيت و پرستش ارضا کند؛ از اين رو چون روزي، نعمت و نيز بلا و محنت زندگي خويش را در طبيعت ديد، ايمان آورد و پنداشت که طبيعت داراي نيرويي برتر، ناشناخته، رمز آلود و مستقل است که مي توان با آن، معنويت گرايي خدا خواهي فطري را پاسخ گفت.
ادامه مطلبجهان از حدود يکي و دو دهه پيش، بستر ظهور و پيدايش چشم گير و روز افزون مکاتيب و فرقه هاي معنويت گراي انحرافي و عرفانهاي کاذب نوظهور هست؛ در اين بين کشور ايران نيز از جريان اين پروسه (يا به عبارتي پروژه) جهاني عقب نمانده و شاهد ظهور صدهها مدعي تاسيس و بنيان نهادي عرفاني و معنوي بوده است.
ادامه مطلبمقالة حاضر گزارش مختصرى است از سير تأويل نزد اسماعيليان از آغاز تا دورة معاصر. نويسنده اين سير را به پنج دوره تقسيم مى‌كند: دورة اوليه که تأويل هنوز به شرح نظام‌مندي دست نيافته است، دورة فاطميان که ويژگي‌اش حفظ تعادل ميان ظاهر و باطن است، دورة الموت که در آن ارزش باطن بالا رفت اما ظاهر همچنان گام نخست در تشرف تلقي مي‌شد، دورة گنانى که در آن تأويل قرآن با دستورات اخلاقي و ديني همراه بود و دورة جديد که بر رويکرد عقلي به قرآن تأکيد مي‌شود. لحن مقاله جانبدارانه است و نويسنده در طى مقاله با اسماعيليان همدلى نشان مي‌دهد. نويسنده شهرستاني و خواجه نصير طوسي را در شمار اسماعيليان آورده ولي مذهب اين‌دو مورد اختلاف است.
ادامه مطلب
