غذاي گردان را با ماشين مي‌بردم كه گلوله توپي نزديك ماشين اصابت كرد و چرخ جلوي آن پنچر شد. آمدم پنچري بگيرم، متوجه شدم سيلندر ماشين هم با تركش سوراخ شده و آب زيادي از آن خارج شده است.
ادامه مطلبوقتي به هر دليل مهمات كافي از جمله مين براي حفاظت منطقه در اختيار نداشتيم ،قوطي‌هاي خالي كمپوت را روي آتش مي‌انداختيم تا رنگ آن‌ها تغيير كند
ادامه مطلب
تخريب در كردستان تجربه‌ي خاصي بود. دشمن و خودي دريافته بودند كه در زمين‌هاي سخت و سنگلاخ مين كار گذاشتن دشوار است و مطمئن‌ترين محل براي عبور، شيار و پا روي سنگ گذاشتن بود.
بچه‌ها موقع عقب‌نشيني اهرم نارنجك را با كش بسته و بعد ضامن آن را مي‌كشيدند و آن را در ماشين يا سنگرهاي اصلي يا اجتماعي مي‌گذاشتند.
ادامه مطلب
اوايل تيرماه سال 60 يكي از افسران هوابرد ارتش به نام آقاي «داوودنژاد» در حالي كه مسئوليت يك گروه را بر عهده داشت، موظف شد دشمن را در منطقه‌ي خود مشغول كند تا بچه‌ها از محور اصلي ديگر وارد عمل شوند.
يكي از فرماندهان در قصر شيرين با خبر شده بود كه دشمن قصد عمليات دارد و نيروي زيادي هم براي مقابله با آن‌ها در خط نبود. از ترفند خاصي استفاده كرد،
ادامه مطلبدر جبهه براي ساخت ميل زورخانه در داخل پوكه خالي توپ 106، ميله‌اي قرار مي‌دادند و اطراف آن را گچ و خاك مي ريختند كه بعد از خشك شدن بتوان از آن بهره‌برداري كرد.
ادامه مطلب
در منطقه عملياتي نصر 5 مستقر بوديم، لاك‌پشتي پيدا كرديم و چراغ شب‌نمايي به بدنش وصل كرديم و آن را به درختي كه در 50، 60 متري كمين ما بود بستيم.
سال 62 در جبهه‌ي كوشك بنا بود خاكريز خط مقدم را حدود صدمتر جلوتر ببريم، فاصله‌ي ما با دشمن دويست، سيصد متر بود. با تاريك شدن هوا چند لودر براي زدن خاكريز به خط آمدند كه با آتش شديد و مستقيم عراق به عقب برگشتند.
ادامه مطلبدر منطقه سردشت بالاي تپه بوديم و وظيفه داشتيم سر تپه‌ها هرچه مي‌توانيم چادر بزنيم كه دشمن فكر كند چند گردان نيرو در آن‌جا مستقر است و قصد حمله دارد.
ادامه مطلب
در جريان يكي از مانورهاي قبل از عمليات كربلاي 8 كه در سه راه جفير انجام گرفت، شب شد و ماشين‌هاي عملياتي راه را گم كردند و اين امر باعث دردسربزرگي شد.
در حمله طريق‌القدس براي عبور از رودخانه وسيله‌اي نداشتيم جز يك قايق كه عراقي‌ها با تيربار آن را سوراخ كرده بودند و نمي‌شد از آن استفاده كرد.
ادامه مطلببچهها قيف نوك گلوله آرپي‌جي را باز مي‌كردند و پلاستيكي را كه پر از بنزين بود، پس از چندلا شدن و گره زدن به منظور جلوگيري از نشست و آتش گرفتن با جرقه‌هاي سلاح آماده كرده بودند،
ادامه مطلب
در عمليات كربلاي 4 اجساد سه نفر از شهدا پشت خاكريز ما و مقابل خاكريز عراق به فاصله‌ي 50 متر قرار داشت و ما كه بچه‌هاي تعاون بوديم بايد آن‌ها را عقب مي‌كشيديم. ولي خطر زياد بود.
شبي قرار بود با بچه‌ها دعاي كميل بخوانيم اما فانوسمان فتيله نداشت، من بند كلاه آهني (كاسكت) را فتيله كردم و در فانوس قرار دادم و قضيه به خير و خوشي تمام شد.
ادامه مطلب
براي كشف كمين دشمن، بچه‌هاي گردان قاطريزه، قاطرهاي پير و مريض و تركش خورده را در جاهايي كه احتمال كمين ضدانقلاب در آن‌جا وجود داشت جلو مي‌فرستادند.
سال 66 در منطقه شلمچه امدادگر بودم. روزي من و يك بي‌سيم چي و رابط خط و 2 راننده‌ي بولدوزر و يك راننده‌ي آمبولانس در منطقه‌ي سه راه مرگ با گشتي‌هاي عراقي مواجه شديم.
در منطقه جنوب، دوشكا را در امتداد لبه‌ي خاكريز قفل (هم‌جهت) مي‌كرديم و بعد قفل بعدي را آزاد مي‌گذاشتيم و با طنابي كه به ماشه‌ي دوشكا مي‌بستيم و تا سنگر كشيده شده بود ماشه را مي‌چكانديم و دوشكا با ضربه‌ي قنداق خود به چپ و راست مي‌چرخيد
ادامه مطلببعد از عمليات بيت‌المقدس4 به خط شاخ شميران رفتيم، در خط هيچ نوع روغني براي پاك كردن اسلحه پيدا نمي‌شد به ناچار براي نظافت و تعميركردن اسلحه از روغن تن ماهي استفاده كرديم.
ادامه مطلباز ميله چادرها به عنوان بيل‌هارتل و از قسمت پايين و جدا شده‌ي شلوارهاي مندرس كه با سنگ آن را پر مي‌كرديم وزنه و سنگ هارتل مي‌ساختيم و به دو سر لوله چادر مي‌بستيم و به اين ترتيب صاحب زورخانه جبهه‌اي شديم.
ادامه مطلببعضي از نيمه‌شب‌ها يدالله سنگرش را ترك مي‌كرد و به مواضع عراقي‌ها نفوذ مي‌كرد او مي‌گفت:«امشب سنگرهاي عراقي‌ها خالي است» وقتي از او مي‌پرسيديم از كجا مي‌فهمي
ادامه مطلب
جنازه دوست شهيدم بين نيروهاي ايراني و عراقي مانده بود. داوطلب شدم كه جنازه را عقب بكشم. سيم تلفن زياد داشتيم. سيم را به كمرم بستم و مسافتي را سينه‌خيز رفتم.
بعضي جاها كه بايد از عرض معبر عبور مي‌كرديم و نيروهاي تخريبچي در دسترس نبودند، بچه‌ها شني پاره‌ي تانك‌ها را كه بسيار سنگين است به زحمت حمل مي‌كردند و در محل عبور به شكل حلقه‌اي قرار مي‌دادند و خود پشت خاكريز پناه مي‌گرفتند.
مقر ما در يكي از پايگاه‌هاي مرزي در كردستان بود. براي اينكه بدانيم چه زماني ضد انقلاب به ما نزديك مي‌شود، دور تا دور پايگاه برگ خشك مي‌ريختيم شب وقتي كسي پايش را روي برگها مي‌گذاشت، صداي خش خش آن‌ها باعث مي‌شد بلافاصله مسلح شويم.
ادامه مطلببراي عبور وسايل نقليه در مناطق پر گل و لاي يكي از راننده‌ها با همفكري بچه‌هاي واحد تخريب طرحي تهيه و اجرا كردند. به اين ترتيب كه اهرم‌هايي بازويي شكل ساخته و زير شاسي تويوتا نصب شد.
ادامه مطلب
در عمليات عاشورا در منطقه‌ي ميمك يكي از بچه‌هاي تخريبچي زير مين‌ها چشم الكترونيكي تعبيه كرده بود كه به محض ديدن نور حساس و منفجر مي‌شد.
در جزيره مينو، بچه‌ها كلاهخودهايي را روي چوب مي‌گذاشتند و بلند مي‌كردند تا سيمينوف زن عراقي‌ها آن‌ها را هدف قرار دهد و همان لحظه رزمنده ايراني با سلاح سيمينوف در گوشه‌اي منتظر رويت آن بخت برگشته بود تا خالي روي پيشاني‌اش بگذارد.
ادامه مطلب
در خط قلاويزان – مهران مدتي مسئول پدافند خط بوديم. چند خمپاره 60 پيدا كرديم اما خرج آن‌ها در دسترس نبود. براي حل اين مشكل بايد داخل باند زخم را با باروت پر و به شكل خرج براي خمپاره از آن استفاده مي‌كرديم.
روي بدنه ماشين‌ها و جعبه‌هاي بزرگ مهمات كه با تريلي به جبهه منتقل مي شد، عبارات منحرف كننده‌اي مي‌نوشتيم و به اين وسيله مانع كار نيروهاي نفوذي دشمن مي‌شديم
ادامه مطلبدر منطقه‌ي خيبر، براي داشتن آب خنك گالن‌هاي 20 ليتري آب را جلوي در سنگر در خاك فرو مي‌كرديم به اين وسيله آب خنك مي‌شد بچه‌ها به اين محل «چاه زمزم» مي‌گفتند.
ادامه مطلب
بچه‌ها با لباس‌هاي پاره آدمك درست مي‌كردند و كنار سنگر و روي خاكريز مي‌گذاشتند.
يكي از شب‌ها قرار شد. خطبه هاي نماز جمعه كه به زبان عربي از مقام معظم رهبري گفته مي‌شود توسط بلندگويي در خاكريز عراقي‌ها پخش شود. براي اجراي اين برنامه همراه با شهيد ناجي بايد از روي آكاسيو شناور از منطقه‌ي آب گرفته عبور مي‌كرديم.
دشمن تمام توجهش به آن قسمت جلب شد و پس از آن از دستگاه‌هاي ديگر غافل شد و به اين ترتيب هم كار انجام شد و هم ماشين آلات سالم ماندند.
ادامه مطلبلشگر 27، گردان كاملي از نيروهاي آرپي‌جي زن داشت. روزي تانك‌هاي عراقي در حجمي وسيع پاتك كردند. بچه‌هاي آرپي‌جي‌زن با گفتن جملات پيام به صورت آشكار و بدون رمز در حالي‌كه مي‌دانستند عراقي‌ها شنود دارند، آن‌ها را به انحراف كشاندند.
ادامه مطلبيكبار دو بولدوزر در پشت خاكريز ماندند. براي اينكه بتوانيم آن‌ها را به عقب بياوريم، بچه‌ها تانك سوخته اي رابا دستگاهي ديگر يدك كشيدند و آن را دورتر از منطقه قرار دادند تا عراقي‌ها تانك را مي‌زدند بولدوزرها نجات يافتند.
ادامه مطلبدر طول مسير وقتي تسمه‌ي پروانه ماشين ما خراب شد، به ابتكار يكي از برادران از كمربند سربازي به جاي تسمه پروانه استفاده كرديم و به اين وسيله توانستيم ماشين را به مقصد برسانيم.
ادامه مطلببا تعدادي از برادران براي اينكه اين قسمت از خط را حفظ كنيم، و دشمن نفوذ نكند تا صبح بدون وقفه به صورت رفت و برگشت در قسمت‌هاي خالي خط راه رفتيم و با اسلحه شليك كرديم تا آفتاب سر زد و دشمن ناكام ماند.
ادامه مطلبدر عمليات نصر7 براي جلوگيري از نفوذ عراقي‌ها نارنجك را تله مي‌كرديم. به اين صورت كه ضامن آن را مي‌كشيديم و آن را با اهرم در حالت بسته زير سنگ مي‌گذاشتيم.
ادامه مطلب.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
