آيين کالوني نظام الاهياتي‌اي است که اصلاحگر فرانسوي، ژان کالون، شکل داد. او عمده مباحث خويش را در کتاب مبادي دين مسيحي[1] (1536ـ1559) مطرح کرد. اين ساختار کلامي ــ که نشان‌دهندة شايستگي کالون براي لقب «نابغة الاهياتي نهضت اصلاح ديني» است ــ نخستين عرضة نظام‌مندِ پروتستانتيسم بود که پس‌زمينه‌اي عقيدتي نيز براي بيشتر کليساهاي غيرلوتري سنت اصلاح‌شده[2] فراهم آورد.
ادامه مطلبآيين کالوني نظام الهياتي است که اصلاحگر فرانسوي، ژان کالون، شکل داد. او عمده مباحث خويش را در کتاب مبادي دين مسيحي (1536-1559) مطرح کرد. اين ساختار کلامي — که نشان دهنده شايستگي کالون براي لقب “نابغه الهياتي نهضت اصلاح ديني” است — نخستين عرضه نظام مند پروتستانتيسم بود که پس زمينه اي عقيدتي نيز براي بيشتر کليساهاي غيرلوتري سنت اصلاح شده فراهم آورد.
ادامه مطلبواژه کاتوليک(Catholic) در لغت به معناى «جامع» يا «عمومى» است و در اصطلاح کاربردهاى مختلفى دارد: 1. مربوط به کليساى عام يا کل جهان مسيحيت، در مقابل کليساهاى محلّى; بدين ترتيب به ايمان همه مسيحيان در همه جا و همهوقت اطلاق مى شود. 2. به معناى «راست باورى»، در مقابل «بدعت» و «دگرانديشى». 3. اين واژه در نوشته هاى تاريخى به معناى کليساى جامعِ مربوط به دوره جدايى کامل کليساهاى شرق و غرب در سال 1054 به کار برده مى شد. پس از آن، کليساى غرب معمولا خود را «کاتوليک» و کليساى شرق خود را «ارتدکس» مى ناميد.
ادامه مطلبتوماس آکويناس «thomas Aquinas» ملقب به ارسطوي دوم معروف ترين فيلسوف قرن 13 و پرآوازه ترين فيلسوف تا قرن کنوني است. توماس در آغاز حيات فلسفي خويش با آراء ارسطو و ابن سينا آشنا مي شود و درصدد بر مي آيد که استدلال و عقلانيت را وارد بخش ايمان کند.
ادامه مطلباين مقاله به بررسى فهمها و برداشتهاى ممكن از فلسفه تطبيقى دين[1] و بحث درباره پاره اى از مصاديق آن مى پردازد. برداشت ما از فلسفه تطبيقى دين تا حد زيادى به چگونگى فهم و برداشت ما از فلسفه دين بستگى دارد; و البته اين مسئله، مسئله اى بى مناقشه نيست. در اين جا توجه به برخى مسائل تاريخى نيز ضرورى است، زيرا بعضى اشكالات درباره معنى و مفهوم «فلسفه دين» و «فلسفه تطبيقى دين»، كه نتيجه آن است، ريشه در تحولات تاريخى اروپا از قرن هفدهم به بعد دارد.
ادامه مطلبترجمه کتاب تشبه به مسيح در سال 83 و ارائه آن به بازار کتاب در سال 84 بدون ترديد به عنوان يکي از مهم ترين حوادث حوزه کتاب در سال گذشته بوده است، چراکه چاپ نخست آن به سرعت در بازار به اتمام رسيد و قول ارائه چاپ دوم آن توسط انتشارات هرمس در بهمن ماه، مشتاقان اين کتاب را در انتظار گذاشت.
ادامه مطلبعيسى مسيح در جليل مبعوث شد و مردمان چشم انتظار ظهور را با معجزاتى که انجام داد، مجذوب خود کرد. او حدود يک سال بعد در معبد اورشليم رودرروى کاهنان يهودى ايستاد. آنان را گمراه خواند و مردم را بر له آنان شوراند. کاهنان با نفوذ نيز او را که همچنان خود را يهودى مى دانست، به جرم سخنان کفرآميز و ادعاهاى دروغين درباره منجى بودن به صليب کشيدند.
ادامه مطلبزير سايه هگل، شوپنهاور بر سده نوزدهم سايه انداخته است. شيوه انديشيدن او و خلق و خوي «بدبيني» اعظم او وجهي از وجدان ناشاد و عقلانيت سرگشته تمدن غربي را به خوبي آشکار کرده است. با اين حال از چند جهت شوپنهاور «در مقام آموزگار» نيچه جوان، فيلسوفي غريب و عجول در جماعت فيلسوفان افسرده آلماني است.
ادامه مطلبدر سال 1995 و در مراسمي به مناسبت پنجاهمين سالگرد پايان يافتن جنگ دوم جهاني و آزاد سازي آشويتس الي ويزل اين گونه به نيايش پرداخت: «اي خداي بخشاينده، آن کساني که اين جايگاه را بوجود آوردند هرگز عفو نفرما. اي خداي رحيم هرگز کساني را که کودکان يهودي را به قتل رساندند شامل رحمت خود نگردان ». يک چنين نيايشي بسياري از انسان‌ها را مي‌آزارد و باعث مطرح شدن بعضي پرسش‌هاي نظري و عملي مشکل آفرين ميگردد: آيا يک فعل انساني وجود دارد که نتوان آن را مورد عفو قرار داد؟ آيا نمي‌توان نکته‌هاي بخصوصي يافت که مطابق با آنها آلمان و مردمانش قابل بخشش باشند؟ و بالاخره اين که آيا نفرت يک فضيلت است؟
ادامه مطلبسيمون وى را، قديس حامى بيرونيان» لقب کرده اند. در فرهنگ دوقرن اخير مسيحيت بيرونى / يا بيرونيان Coutsiders به کس / يا کسانى اطلاق مى شود که معنوى بودن را با پايبندى به مسيحيت تاريخى نهادينه قابل جمع نمى دانند. به ديگر سخن، براى معنوى ماندن چاره اى به جز دست کشيدن مسيحيت تاريخى نمى بينند.
ادامه مطلبمارکوس اورليوس اوگوستينوس معروف به سنت اوگوستين (Saint Augustinus) از تأثيرگزارترين فيلسوفان و انديشمندان قرون وسطي محسوب ميگردد. او از شکل دهندگان سنت مسيحي غربي (کاتوليک و پروتستان) به حساب مي‌آيد.
ادامه مطلبژاندارک با اعتراف آغاز مي کند؛ اعتراف به گناهي مستتر در عمل که شايد تجلي آن به شکل ثواب، فريبي بيش نباشد. اعتراف در محضر شخصي، همچون کشيش. اما پيش از آن، رازي در پشت آن اعتراف نهفته است که تجلي‌اش در اعتراف است؛ رازي در قامت بازنگري در خود ، بازنگري در ايده و عمل و هر آن چه نسبت به ديگران و حتي در مقابل ديگران انجام مي‌دهيم!؟
ادامه مطلباز لحاظ تاريخي تفکر فلسفي در عالم مسيحي در دوره‌ي قرون وسطي ، آثار و افکار اگوستينوس، حائز اهميت بسياري است، به نحوي که با قاطعيت مي‌توان گفت که فهم سير اين تفکر، بدون تعمق و بررسي اين آثار و افکار، به هيچ وجه مقدور و ميسر نيست و کل اين سير تحولي را مي‌توان، خاصه تا اواسط قرن سيزدهم ميلادي، از لحاظي صرفاً بسط و گسترش همين افکار دانست، حتي موقعي که از بطن و گاهي نيز در مقابل آن، افکاري در زمينه‌ي سنتهاي ديگر، چون مشائي و يا عرفاني محض و غيره قد علم کرده باشد. با اين حال، در ضمن نبايد فراموش کرد که اگوستينوس از لحاظ تاريخي نه فقط اولين متفکر بزرگ مسيحي نيست بلکه به معنايي، فلسفه‌ي او نهايت و نتيجه افکاري است که در سير تحولي - و نه الزاماً تکاملي- خود به او رسيده است.
ادامه مطلباميل دوركيم يكى از بنيانگذاران اصلى جامعه شناسى دين است. وى كه جامعه شناسى را عالى ترين علم اجتماعى مى دانست، كوشيد از منظر اين دانش تازه شكل گرفته، دين را مطالعه كند و خاستگاه آن را بيان نمايد. دوركيم نظرگاه رايج تكاملىِ زمانه خود را ، كه دين را ادامه جادو ، و محصول دوران كودكى بشر مى دانست و آن را به عوامل فردى باز مى گرداند و نتيجه مى گرفت كه دين در جوامع صنعتى به تدريج راه زوال را مى پويد ، نپذيرفت. او در برابر اين نظريه مسلط ، براى دين خاستگاهى عقلانى و اجتماعى قائل بود و با تحليل منشأ اجتماعى دين ، آن را از جادو و عوامل فردى جدا مى كرد و نتيجه مى گرفت كه دين به دليل كاركرد اجتماعى خود تا زمانى كه جامعه وجود دارد، يعنى همواره، حضور خواهد داشت
ادامه مطلبديونيسيوس آريوپاغي، شخصيت برجسته ي كتاب مقدس است و اعتقاد بر اين است كه وي از ياران و صحابيان رسولان و از قديسان، و در اوايل قرن دوم ميلادي بوده است. اما شهرت وي نه فقط به دليل شخصيت كتاب مقدسي او، بلكه به دليل مجموعه رساله ها و نگاشته هايي است كه در سال 533 در شورايي در قسطنطنيه به وي نسبت داده شده است. آريوپاغي مجعول داراي آثار بسياري بوده كه بيشتر آنها از ميان رفته و تنها چهار رساله و تعدادي نامه از وي باقي مانده است. يكي از رساله ها رساله ي الاهيات عرفاني است كه معرف الاهيات عرفاني در مسيحيت است
ادامه مطلب
