انذار مصدر باب افعال از باب «نَذِرَ يَنْذَرُ» و به معناى آگاه شدن به امرى، از آن پرهيز كردن و خود را براى آن آماده ساختن اشتقاق يافته است.[1] لغت‌شناسان و مفسران معناى انذار را با تعابيرى گوناگون ذكر كرده‌اند؛ مانند توجّه و آگاهى دادن به آينده‌اى ترسناك[2]، آگاه كردن يا ابلاغ و خبر دادنى كه در آن ترسانيدن صورت پذيرد، برحذر داشتن از امر ترسناكى كه زمان و فرصت كافى براى پرهيز از آن باشد
ادامه مطلبدر روح هر ديني در کنه وجود آن \ حقيقت\ نهفته است، \ نه شريعت\ و اين فصل مشترک همه اديان الهي بدون استثناء است. چون شريعت هر ديني با دين ديگر فرق مي کند، پس نمي تواند از نفس مشترک اديان ناشي شده باشد و چنان که قرآن دين خدا را به صورت مفرد به کار مي برد که راز آن در همين اهميت نفس مشترک شان نهفته است که چيزي نيست جز حقيقت.
ادامه مطلبروح هر ديني در کنه وجود آن \ حقيقت\ است، \ نه شريعت\ و اين فصل مشترک همه اديان الهي بدون استثناء است. چون شريعت هر ديني با دين ديگر فرق مي کند، پس نمي تواند از نفس مشترک اديان ناشي شده باشد و چنان که قرآن دين خدا را به صورت مفرد به کار مي برد که راز آن در همين اهميت نفس مشترک شان نهفته است که چيزي نيست جز حقيقت. مسلم نيز چنان که قرآن به کار مي برد، کسي نيست که پدر و مادرش مسلمان باشد يا حتي شهادتين را گفته باشد، مسلم يعني کسي که تسليم حق باشد.
ادامه مطلببراي آنکه يک دين باطنا دين حقيقي تلقي شود - و حقيقي بودن دين از لحاظ ظاهري متوقف است بر عناصر ظاهري خاصي که نمي تواند حقيقتا در خارج از ديدگاه خودشان به کار برده شود - بايد متکي بر آموزه اي (3) کاملا کافي و وافي دربارة امر مطلق باشد {1}؛ آن گاه بايد معنويتي را بستايد و تحقق ببخشد که همتراز با اين آموزه باشد و از اين رهگذر در محدودة خود هم نظرا و هم عملا تقدس داشته باشد؛ يعني بايد منشئي الهي داشته باشد، و نه فلسفي، و بدين ترتيب بايد سرشار از حضوري مقدس يا متبرک باشد که بويژه در معجزات و - گرچه ممکن است اين گفته بعضي را شگفت زده کند - در هنر مقدس آشکار شود.
ادامه مطلبتجلي نجات‌بخش «امر مطلق»، يا «حقيقت» است يا «حضور»، بي‌آنکه هيچ‌گاه منحصراً اين يا آن باشد. زيرا حقيقت ملازم حضور است، و حضور ملازم حقيقت. سرشت دوگانه همه تجليات خدا بر انسان (theophany) ناشي از همين امر است؛ مثلاً، مسيح در اصل تجلّي حضور الهي است، و در عين حال به همين جهت حقيقت است چنان که خود گفته است: «من طريق و حقيقت و حيات هستم»1 هيچ‌کس به قرب نجات‌بخش امر مطلق (the Absolute) دست نمي‌يابد مگر به واسطه يکي از تجليات امر مطلق، اعمّ از آنکه آن تجلّي، ظاهراً، حضور باشد يا حقيقت.
ادامه مطلببانو قدس ايران، بانوي شجاع و با فضيلتي است که در ميان بهائيان نشو و نما کرده، به بطلان آن پي برده و به آغوش اسلام آمده و کتاب "بارقهي حقيقت" را در رد فرقهي بهائيت نوشته است. اين کتاب در تهران به طبع رسيده است. در اين بخش قصد داريم مطالبي را از اين کتاب خدمت عزيزان ارائه دهيم ، انشاء الله که مفيد واقع گردد.
ادامه مطلبيكي از روش هاي مهم براي شناخت اديان و تأثير و تأثر بين آنها مقايسه مفاهيم مطرح در آنها است كه به مطالعات تطبيقي معروف است. نوشتار حاضر در اين سياق به تحليل دو مفهوم فنا و نيروانه كه يكي در عرفان اسلامي و ديگري در آيين بودا غايت سلوك سالكان و رهروان است، مي پردازد. در اين ارتباط در ابتدا مفهوم فنا و نيروانه هر يك جداگانه بررسي مي شود و در نهايت موارد مشابهت و اختلاف آنها مطرح مي گردد.
ادامه مطلبنخستين گفتار بودا- سوره‌ي به گردش درآوردن گردونه آيين- از «رنج و رهايي» مي‌گويد؛ دو بيراهه هست كه هر دو به رنج مي‌انجامد، يكي كامراني و ديگري خودآزاري. بودا، كه خود سالها پيش از بوداشدن اين دو بيراهه را راه مي‌پنداشته، پس از «بودا» شدن درمي‌يابد كه راه نه آن است و نه اين؛ و به راه ميانه راه مي‌برد، كه به خلاف آن دو بيراهه، بزرگوار و جليل است. راه ميانه به راه‌هشتگانه‌ي جليل (1) معروف است.
ادامه مطلببا عرض سلام و اداي احترام حضور خوانندگان و همراهان حقيقت بهائيت يکي از مشکلات محققين و خوانندگان متون بهائيت وجود کلماتي خاص در ادبيات بهائي است که به جهت سهولت در کار اين عزيزان ترجمه برخي لغات پر کاربرد در کتب بهائيان را در اين نوشته به اختصار مورد بررسي قرار خواهيم داد .
ادامه مطلبمتن اول برگرفته است از کتاب تعليقه غيرعلمى نهائى به قلم فيلسوف دانمارکى، سورن کرگگور (1813-1855)، پدر اگزيستانسياليسم. کرگگور روايت تندروانهاى از اصالت ايمان (فيدئيزم) ارائه مىکند که به موجب آن ايمان نه فقط برتر از تعقل ستبلکه، به يک معنا، مخالف آن است. ايمان، و نه تعقل، عاليترين فضيلتى است که انسان بدان نائل تواند آمد. ايمان شرط لازم کمال انسانى، به عميقترين معناى آن، است. کرگگور استدلال مىکند که کسى که سعى دارد تا ايمان دينى خود را بر اسناد و مدارک عينى يا تعقل مبتنى سازد اساسا برخطاست. اين کار هم بيهوده است (نتيجهبخش نخواهد بود) و هم امرى است نامطلوب (شخص را باز مىدارد از اينکه به وظيفه اصلىاش، که افزايش ايمان است، عمل کند).
ادامه مطلبتصوف به عنوان يکي از انحرافات جدي در امت اسلام ، دوران پر فراز و نشيبي را طي نموده است ، اهل بيت عليهم السلام به عنوان رهبران الهي از همان ابتداي تشکيل اين جريان به مخالفت با اين جريان پرداختند. اين انحراف از بين اهل سنت آغاز گرديد و تقريبا تا دوران صفويه در بين شيعيان جايگاهي نداشت اکثر قريب به اتفاق بزرگان صوفيه از اهل سنت بودند.
ادامه مطلباز بيانات گذشته روشن شد حقيقت معاد اين است كه، روح پس از مفارقت از بدن - به مشيت الهى - بار ديگر به همان بدنى كه با آن زندگى مى كرد، باز مى گردد تا پاداش و كيفر اعمال دنيوى خود را در سراى ديگر ببيند.
ادامه مطلبانسان نيز كه يكى از اجزاى جهان و تكامل اختصاصى وى از راه شعور و علم است،شتابان به سوى خداى خود در حركت مى باشد و روزى كه حركت خود را به آخر رسانيد حقانيت و يگانگى خداى بيگانه را عيانا مشاهده خواهد نمود.
ادامه مطلب
.jpg)
.jpg)
.jpg)
