در اوایل بعثت، پیامبر روزی در صحن مکه نشسته بود که جماعتی از اشراف و بزرگان قریش مثل ابوالبختری و عاص ابن وائل و... آمدند و در فکر تضعیف فکری پیامبر(ص) در میان مردم بنا به طرح سوال و شبهاتی کردند که پیامبر اینگونه پاسخ آن ها را داد...
ادامه مطلببه نبوت حضرت عيسي و کتابش اعتقاد دارم ولي به عيسايي که نبوّت حضرت محمد صلي الله عليه و آله و سلم را انکار کند، ايمان ندارم...
ادامه مطلبيكي از معجزات محمد صلي الله عليه و آله اين بود كه او يتيمي بود بينوا، چوپان و كارگر، و نوشتن نمي‌دانست، كلاس درس نديده بود، و با اين وصف پس از بعثت قرآني آورد كه در آن داستانهاي پيامبران و اخبار آنها كلمه به كلمه نقل شده...
ادامه مطلبمن در خواب ديدم صورت كسي را كه سوار بر دراز گوش، و پوششهائي از نور او را فرا گرفته بود، و ديدم كسي را كه سوار بر شتر، و همانند ماه مي‌درخشيد...
ادامه مطلبخدای تبارک و تعالی ابراهیم را بنده خود برگزید قبل از آنکه پیامبر شود، و او را پیامبر نمود قبل از آنکه رسول شود، و او را رسول خود ساخت پیش از آنکه خلیل شود...
ادامه مطلبامام رضا عليه السلام رو به رأس الجالوت، بزرگ يهوديان، کرد و فرمود: تو مي‌پرسي يا من بپرسم...
ادامه مطلباخیراً اثر جدیدی با عنوان the study quran، زیر نظر استاد دکتر سیدحسین نصر به زبان انگلیسی انتشار یافته است. عجالتاً می‌توان عنوان اصلی «قرآن‌شناخت» و عنوان فرعی «تفسیر معاصرانة قرآن کریم» را برای آن پیشنهاد کرد. این اثر حاصل کار گروهی از محققان مسلمان غربی است که زیر نظر استاد نصر به خلق این اثر اقدام کرده‌اند...
ادامه مطلبدر حوزه مسائل اعتقادی، مبحث راهنماشناسی از اهمیتی ویژه و جایگاهی والا برخوردار است. از فروع مبحث راهنماشناسی، بحث طرق اثبات نبوت خاصه یا راه‌های تشخیص مصادیق راستین پیامبری از مدعیان دروغین است.
ادامه مطلبدر يک بيان کوتاه مي توان فرق بين نبي و رسول و امام را اين گونه بيان کرد: نبي کسي است که پيام خدا را از خدا دريافت مي کند ولي مسئول ابلاغ آن نيست. رسول پيام خدا را دريافت مي کند و مسئول رساندن آن به مردم است. امام، پيام را از خدا به صورت وحي دريافت نمي کند اما آنچه توسط جبرييل بر رسول نازل گشته آن را پاسداري و به مردم نه تنها ابلاغ مي کند بلکه مامور و مسئول اجراء و انجام پيام حق نيز مي باشد و بدين دليل چون مسئوليت امام از نبي بالاتر است مقام امامت از رسالت و نبوت والاتر است. لازم به ذکر است که با اين توضيح گمان نشود که مقام علي (ع) از پيامبر (ص) بالاتر است چون پيامبر اکرم (ص) علاوه بر مقام نبوت و رسالت، مقام امامت را نيز دارا بود...
ادامه مطلبمساله عدل الهى يكى از اصول بسيار مهم اعتقادى و كلامى است. عدل نيز ، همانند توحيد , بيانگر يكى از اوصاف الهى است ولى به دليل اهميت وصف ناپذير آن , جايگاه ويژه اى در مباحث اعتقادى و كلامى يافته است. اين اهميت تا آنجا ست كه گاه از عدل به عنوان يكى از اصول پنج گانه دين يا مذهب و در كنار اصولى , مانند نبوت و معاد ياد مى شود.
ادامه مطلبمتكلمان شیعه نبوت و امامت را از طریق « قاعده لطف» ثابت و حتى واجب دانسته اند. براساس این قاعده كه یك قاعده عقلى است، بر خداوند واجب است كه از راه لطف و رحمت بربندگان خود، پیامبران و اگرنه امامانى را در میان بندگان گسیل دارد تا راه و رسم صلاح و سعادت در معاد و معاش را به آنان بیاموزند و آنان را به مصالح و مفاسد اعمال زشت و زیباى خود آگاه و هوشیار سازد.
ادامه مطلببحثی مطرح است که آیا غیر مسلمانان که موحد و به قیامت معتقدند و برای خدا کار میکنند وضعشان چگونه است ؟ در میان اهل کتاب مردمی یافت میشوند که نه مسیح را فرزند خدا میدانند و نه عزیر را ، و نه ثنوی و آتش پرستند ، نه میگویند « المسیح ابن الله و نه میگویند « عزیر ابن الله » ، و نه میگویند اهریمن خدای بدیها ، به روز رستاخیز هم معتقدند . سرنوشت اعمال آنان چیست ؟
ادامه مطلبامامت، در قرآن کریم، از جایگاهى بس بالا و والا برخورداراست . امام، به عنوان خلیفهى خداوند د ر زمین، کاملترین انسان و فلسفهى خلقتبه شمار آمده است . جایگاه رفیع امامت را از این جا مىتوان به دست آورد که خداوند حکیم، پس از آن که ابراهیم خلیل ( علیهالسلام) به مقام نبوت و رسالت، مقام امامت را به وى عطا کرد .
ادامه مطلبدعوت و آيين پيامبر اسلام جهانى است و به قوم و منطقه خاصى اختصاص ندارد، چنانكه مى فرمايد:(وَ ما أَرْسَلْناكَ إِلاّكافّةً لِلنّاسِ بَشِيراً وَ نَذِيراً) (سباء/28): ما تو را، بشارت دهنده و ترساننده، براى عموم مردم فرستاديم. نيز مى فرمايد: (وَ ما أَرْسَلْناكَ إِلاّرَحْمَةً لِلْعالَمينَ)(انبياء/107). از اينروى مى بينيم وى در دعوتهاى خود از لفظ «الناس» بهره گرفته و مى گويد: (يا أَيُّها النّاسُ قَدْ جاءَكُمُ الرَّسُولُ بِالحَقِّ مِنْ رَبِّكُمْ فآمِنوا خَيْراً لَّكُمْ)(نساء/170): اى مردم رسولى از جانب پروردگار شما به حق نزد شما آمده است، پس به او ايمان آوريد كه براى شما بهتر است.
ادامه مطلبحكمت الهي اقتضا دارد پيامبراني از سوي خداوند براي هدايت مردم برانگيخته شوند تا از اين رهگذر، زمينه لازم براي راهيابي انسانها به كمال و سعادت حقيقي خويش فراهم آيد. حال اين پرسش مطرح مي شود كه آيا اساساً راهي براي شناخت پيامبران حقيقي وجود دارد و اگر چنين است، آن راه كدام است؟ اهميت اين پرسش، با عنايت به اين نكته روشنتر مي شود كه در طول تاريخ، مدعيان دروغين پيامبري كم نبوده اند و چه بسيار گمراهي هايي كه در پي پيروي از چنين مدعياني، در ميان جوامع بشري، رواج يافته است؛ بويژه آنكه علي الاصول انگيزه هاي شخصي فراواني(همچون شهرت طلبي، جاه طلبي و ...) براي دستيابي به چنين مسندي وجود دارد.
ادامه مطلبدر حوزه مسائل اعتقادى، مبحث راهنماشناسى از اهميتى ويژه و جايگاهى والا برخوردار است. از فروع مبحث راهنماشناسى، بحث طرق اثبات نبوت خاصه يا راههاى تشخيص مصاديق راستين پيامبرى از مدعيان دروغين است.
ادامه مطلبپيامبر اکرم(ص) خاتم پيامبران است و بايد معجزه او هميشگي باشد. و اگر اين معجزه از جنس حوادث مادي بود در عصر خود حضرت (مانند ديگر معجزاتش) از دسترس نسلهاي ديگر دور مي شد. ولي قرآن کريم اگر چه تنها معجزه پيامبر اکرم(ص) نيست.
ادامه مطلبمعجزه در لغت از ريشه عجز به معناي ضعف و ناتواني و در اصطلاح به معناي امر خارق‌العاده‌اي است كه به دنبال ادّعاي نبوت صورت مي‌گيرد و همراه با دعوت به تحدّي و مبارزه‌طلبي مي‌باشد و ديگران قادر به انجام دادن آن كار نيستند.
ادامه مطلبدر پاسخ اين اشکال ميگوئيم: که خير، گفتار ما مستلزم اين تالي فاسد نيست، چون ما نگفتيم معجزه از اين جهت معجزه است که مستند بعوامل طبيعي مجهول است، تا شما بگوئيد هر جا که جهل مبدل بعلم شد، معجزه هم از معجزه بودن و از حجيت مي افتد.
ادامه مطلبمقدمه: پيامبر اسلام همانند ساير پيامبران الهي براي اثبات نبوت خود معجزات فراواني داشته است که بزرگترين آنها قرآن است. در اين مقاله سعي شده است مسئله معجزه بودن قرآن مجيد بيان گردد. قرآن کريم معجزه جاويدان خاتم پيامبران است.
ادامه مطلبهمانگونه که از لفظ آن استفاده مي شود - به کارخارق العاده اي گفته مي شود که مدعيان نبوت براي اثبات مدعاي خود که ارتباط با عالم غيب و خداي عالم هستي بوده مي آوردند وديگران را نيز بمقابله و معارضه و آوردن مثل آن دعوت مي کنند.
ادامه مطلبمنطقيين مي گويند ما سه گونه دلالت داريم. 1 - دلالت قراردادي 2 - دلالت طبيعي 3 - دلالت عقلي. دلالت قراردادي يعني آنکه چيزي را نشانه چيزي قرار بدهند بطوريکه اگر قرارداد خلافش مي بود بر خلاف دلالت مي کرد.
ادامه مطلبتوجه انسان ها به معجزه به عنوان پديده اي غير عادي و دلالت آن، بويژه بر صدق مدعاي آورنده اش، به زمان صدور معجزات به دست پيامبران الهي عليهم السلام باز مي گردد. از قرآن کريم چنين برمي آيد که مردم از پيامبران خويش که مدعي نبوت الهي بوده اند، نشانه خدايي مي طلبيده اند.
ادامه مطلبعلويّون امروزه در شمال لبنان و ساحل سوريه و كوه هاي علويين و مناطق اسكندرون و بعضي مناطق جنوبي تركيه ساكن هستند.[1] از نظر اعتقادي عقائد آنها از عقائد شيعه اثني عشري جدا نيست؛ زيرا علويين مانند شيعه اماميه(اثني عشري) به رسالت حضرت محمد بن عبدالله ـ صلّي الله عليه و آله ـ و امامت و خلافت و وصايت بلافصل اميرالمؤمنين حضرت علي ـ عليه السّلام ـ و يازده فرزندش معتقد هستند و به فقه شيعه جعفري عمل مي كنند و ادله تشريع را «قرآن، سنت اجماع و عقل»، مي دانند. و اصول دين را پنج تا «توحيد، عدل، نبوت، امامت و معاد» و فروع دين را ده تا «نماز، روزه، زكات، خمس، حج، جهاد، امر به معروف و نهي از منكر، تولي و تبري» و دين اسلام را آخرين و كامل ترين اديان مي دانند؛ و به آنچه كه پيامبر ـ صلّي الله عليه و آله ـ آورده ملتزم هستند
ادامه مطلببا صرف نظر از كج انديشي ها در تلقي نصوص و آيات الهي و سخنان رسول اكرم ـ صلّي الله عليه و آله ـ، آنچه مبدأ و مبناي تفرّق و تشتّت و به وجود آمدن مذاهب و فرق مختلف گرديد. قدرت طلبي ها و مقام خواهي هايي بود كه از همان روزهاي بعثت نبي اكرم ـ صلّي الله عليه و آله ـ براي هر انسان منصف و نكته سنج و دقيقي در تاريخ صدر اسلام ـ مشهود است. به هر حال مي توان گفت عوامل فوق موجب گرديد كه نسبت به اساس دين يعني توحيد و نبوت و امامت، اختلافات مصيبت باري رخ دهد به گونه اي كه گاه باورها و آموزه هايي در امر توحيد در بعض مذاهب و فرق يافت مي شود كه جز با قبول ثنويّت و شرك قابل توجيه نيست و قطعا ساحت اسلام، آخرين منادي آيين توحيدي از آن مبراست.
ادامه مطلبدربارة فرقة نصيريه آراء و نظرات مختلفي وجود دارد كه برخي از آنها ناشي از تعصبات نسبت به فرقة شيعه اماميه نشأت گرفته و برخي هم سطحي بوده و منشاء آن عدم پرداخت عمقي به اين مسئله مي باشد و ما ناچاريم قبل از هر گونه پيشداوري نظرات علماء و سيره نويسان اعم از شيعه و سني را نقل كنيم. الف: ابن ابي الحديد معتزلي (م 655 هـ .ق) در فصلي كه براي ذكر كردن غلاة شيعه و هم چنين نصيريه باز كرده چنين مي گويد: «نصيريه فرقه اي است كه محمد بن نصير نميري آن را تاسيس كرده است او از اصحاب ابي محمد حسن بن علي العسکري ـ عليه السلام ـ بود. وقتي امام حسن عسکري ـ عليه السلام ـ از دنيا رفت، ادعاي وكالت امام زمان ـ عليه السلام ـ را نمود، ولي خداوند او را به خاطر الحاد و اينكه اهل غلو بود، رسوا کرد؛ پس ادعاي رسالت و نبوت از جانب خداوند نمود و چنين ادعا كرد كه امام دهم علي بن محمد الهادي ـ عليه السلام ـ خداست و او هم فرستاده از جانب اوست.
ادامه مطلبظهور دين اسلام با اعلام جاودانگي آن و پايان يافتن دفتر نبوت توام بوده است. مسلمانان همواره ختم نبوت را امر واقع شده تلقي كرده اند، هيچ گاه براي آنها اين مساله مطرح نبوده كه پس از حضرت محمد ـ صلّي الله عليه و آله ـ پيغمبر ديگري خواهد آمد يا نه؟
ادامه مطلبطبق نظر مشهور مفسران و نويسندگان ملل و نحل، مقصود از «مجوس» در قرآن همان زرتشتيان است.[1] زرتشت مصلح بزرگ ايراني كه بيش از هزار سال قبل از ميلاد ادعاي نبوت كرد و با مبارزه عليه خرافات آيين مغان و اعتقادات شرك آميز چند خدايي، ايرانيان را به سوي خداي هستي (اهورا مزدا) دعوت كرد.
ادامه مطلببرخی از مخالفان اسلام تلاش کرده اند تا با استناد به آیات قرآن ثابت کنند که پیامبر اسلام بر خلاف دیگر پیامبران خدا نتوانسته به درخواست مخالفانش پاسخ دهد و معجزه ای پیشنهادی ارائه دهد. برای روشن شدن مساله باید بدانیم که معجزات پیامبران دو گونه است.
ادامه مطلببياييد ساختار آياتي را كه در آنها به گونهاي سخن از وحي و نبوت رفته استببينيم. درمعنايي عام، تمامي كلمات به كار رفته در متون مقدس، نوعي وحي، خبر، پيام، نبوت ياچيزي از اين سنخ هستند كه با وارسي شكل يا محتواي آنها و يا نسبتهايي كه با هم و باديگر جنبههاي زندگي و انديشه بشر پيدا ميكنند، ميتوان نظريهاي در باب ارتباط خدا وانسان طراحي كرد; گر چه در اين مقال در پي چنان كاري نيستم، اما شايد گامي در اين راهبردارم. در هر حال، در اينجا مقصود معناي عمومي و عرفي «وحي و نبوت» است و به سهولتميتوان آن را براي نظيرههاي وحي و نبوت اسلامي در فرهنگهاي اديان ديگر نيز به كار برد.به بيان ديگر، اين قلم نه درون كاوي لغات و اصطلاحات را پيشخواهد گرفت و نه درگيرگفت و گوهاي ريزه سنجانه درباره معناي آنها خواهد شد. چيزي از دست نخواهيم داد!... زمينهها، سياقها، كاربردها، تلقيها و تصديقات مهمترند تا عنوانها يا اسمها و معناها ياتصورات.
ادامه مطلبرداي زيباي خلافت و حکمراني بر عالم ـ که تنها بر قامت آن حضرت زيباست ـ در دست دنيا طلبان به ميراث مي رود. که حضرت بنا به حکمت هاي غيبت با ديدن همه ظلم ها، خون دل مي خورند و از خدا فرج خود و مؤمنين را درخواست مي نمايند.
ادامه مطلبدانشمندان شيعه و سنى همگى قائل به وجود محدث در اسلام مىباشند و معتقدند كه بعد از پيامبر اكرم يقينا بشرى محدث (الهام گيرنده و گوش فرادهنده به حديث فرشتگان) بايد وجود داشته باشد؛ انسانى كه تمام گفتار و كردارش مطابق فرامين الهى و مورد تصديق و تصويب خدائى است.
ادامه مطلب
در حوزه مسائل اعتقادى، مبحث راهنماشناسى از اهميتى ويژه و جايگاهى والا برخوردار است. از فروع مبحث راهنماشناسى، بحث طرق اثبات نبوت خاصه يا راههاى تشخيص مصاديق راستين پيامبرى از مدعيان دروغين است.
بعضى از دانشمندان مسلمان سدههاى پيش، برخى از مستشرقان و كشيشان مسيحى و به تبع آنها، گروهى از نويسندگان مسلمان معاصر بر اين باورند كه معجزه دليلى قطعى بر صدق دعوى رسالت از سوى خدا نيست، بلكه دلالتش بر نبوت، اقناعى است;
ادامه مطلباگر ما باشیم و این ساختمان بشر، میبینیم این ساختمان بشر هم نیاز دارد به رهبری و هدایت، و هم نیاز دارد به اینکه آن غریزه منفعت جویی فردی او را رام کند یا به قول فروید آن را تعالی بدهد یعنی متوجه مسائل بالاتری بکند تا مصالح اجتماعیاش هم بر همین اساس تنظیم بشود. اما اینکه کسی بیاید بگوید چرا اصلا بشر اینطور آفریده شد
ادامه مطلببسوى هدف - هدایت عمومى : دانه گندمى که در شکم خاک با شرائط مناسبى قرار میگیرد شروع به رشد و نمو کرده به شاهراه تحول میافتد و هر لحظه صورت و حالت تازه اى بخود گرفته با نظم و ترتیب مشخصى راهى را میپیماید تا یک بوته اى کامل داراى خوشه هاى گندم میشود و اگر یکى از دانه هاى آن بزمین افتد
ادامه مطلبنویسنده با شمارش برخی احکام، فلسفة حکم را صرفاً معطوف به بُعد باطنی عمل می‌کند، حال آنکه اساس شریعت اسلام، تأکید بر ربط وثیق میان "ظاهر و باطن عمل" دارد. گرچه گوهر احکام عملی، همان التفات نظری و قرب باطنی به خدای متعال است
ادامه مطلبدر آیات قرآن کریم، عادل بودن و قیام به عدل بعنوان یک صفت مثبت برای خداوند ذکر شده است یعنی در قرآن تنها به تنزیه خداوند از ظلم و ستم در آیات قرآن قناعت نشده است بلکه به طور مستقیم نیز صفت عدالت برای خداوند اثبات شده است چنانکه می فرماید: شهد الله انه لا اله الا هو و الملائکة و اولو العلم قائما بالقسط
ادامه مطلب
وقتي مقام امامت والاتر و بالاتر از مقام نبوت باشد، هنگام قياس در مورد امام، ديگر به مقام پايينتر توجه نميشود؛ زيرا «چون كه صد آمد، نود هم پيش ماست.» بنابراين، وقتي حضرت ابراهيم(ع) هم پيامبر است و هم امام، در مقايسه با امامان معصوم(ع) كه امام هستند، ولي مقام نبوت را [بهدلايلي] ندارند، نبايد اين توهم ايجاد شود كه حضرت ابراهيم(ع) چون داراي مقام نبوت هم مي‌باشد، بالاتر از امام(ع) است.
ادامه مطلب
.jpg)
