مقالات ها

معنويت و الهيات

معنويت و الهيات

واژه معنويت معمولا به كار مى رود ، گرچه تعريفِ آن دشوار است. در نتيجه، معنويت به عنوان يك موضوع ميان رشته اى مطرح شده كه با ساحتى از وجود انسان ارتباط دارد كه به نحو خاصى «روحانى» است.

ادامه مطلب
مسيحيت و تاثير آن در انديشه فلسفي قرون وسطي

مسيحيت و تاثير آن در انديشه فلسفي قرون وسطي

قرون وسطي دوره اي هزار ساله در تاريخ اروپاست که در کتابهاي متداول تاريخ، آغاز آن را قرن پنجم ميلادي ذکر کرده اند. مورخين، اين عهد را با حرکت مداوم و مهاجرتهاي پي درپي اقوام ژرمن و نيز «يورشهاي بزرگ) (1) توصيف کرده اند. انتهاي قرون وسطي را نيز اواخر قرن پانزدهم ميلادي ذکر کرده اند که مقارن با آغاز عصر رنسانس غربي است. در تاريخنگاري جديد غرب، از اين دوره هزارساله، به دوره ميانه تاريخ اروپا ياد شده است

ادامه مطلب
تعليم مقدس

تعليم مقدس

نويسنده در اين مقاله به بررسى نظريات توماس آکويناس درباره تعليم مقدس مى‏پردازد. منظور او از تعليم مقدس همه علوم و معارفى است که معلم آنها خداست و کتاب مقدس شايسته اين عنوان است. آکويناس بر اين باور است که براى رستگارى انسان ضرورى است‏حقايق خاصى که فراتر از عقل است، از طريق وحى الهى براى انسان آشکار شود. حقايق درباره خدا، آنچنان که عقل قادر به شناختن آن باشد، فقط توسط افراد معدود قابل شناخت است؛ آن هم پس از مدتهاى طولانى و همراه با خطاهاى فراوان. بنابراين ضرورى است که انسانها حقايق الهى را از طريق وحى بياموزند.

ادامه مطلب
تثليث

تثليث

تثليث: آموزه اى بنيادين در الهيات مسيحى، مبتنى بر الوهيت خداى سه گانه پدر، پسر و روح القدس. تثليث، در لغت به معناى سه گوشه کردن و بر سه بخش کردن چيزى آمده است[1] و در الهيات مسيحى به معناى آموزه‌اى است که الوهيت خداى سه‌گانه پدر، پسر و روح‌القدس را بيان مى‌کند.[2] نظريه تثليث (TRINITY)، بيانگر ادراک طيفى از مسيحيت از خدا به عنوانِ يک حقيقت سه‌گانه است.

ادامه مطلب
بررسى نقادانه وحي و كتاب مقدس در الهيات كاتوليك

بررسى نقادانه وحي و كتاب مقدس در الهيات كاتوليك

از ديدگاه كليساى كاتوليك، خدا از راه القاى تدريجى سرّ خاصش به صورت اعمال و كلمات، خود را بر آدمى آشكار ساخته است. از آنجاكه كتاب مقدس به الهام الاهى نوشته شده، كتاب مقدس در حقيقت كلام خداست. به بيان ديگر، خدا مؤلف كتاب مقدس است; زيرا او آيات آن را به مؤلفان بشرى الهام كرده است. همچنين خدا با فرستادن پسرش خود را كاملا آشكار ساخت و عهدش را در او براى هميشه پايدار ساخت.

ادامه مطلب
مسيحيت جهاني

مسيحيت جهاني

هيئت‌هاي تبشيري، اعتقاد به وحدت عمومي کليساها و چالش‌هاي جهان سوم در فصل هفتم، بعضي از چالش‌هاي تجدد را بررسي کرديم و واکنش‌هاي گروه‌هاي مختلف مسيحي را متذکر شديم. در فصل هشتم، به خلاقيت و نوآوري فوق‌العاده‌اي که حاصل رشد و گسترش مسيحيت در قرن نوزدهم آمريکا بود نظري افکنديم.

ادامه مطلب
مذهب و دنياى کاتوليک

مذهب و دنياى کاتوليک

اگرچه مسئله کاهش روزافزون اقبال شهروندان اروپايى به دين و به شکل مشخص آن به مسيحيت؛ سخن تازه اى نيست و در دهه گذشته به تناوب تکرار شده است اما، تازه ترين گزارش تحليلى و آمارى که از سوى مرکز مطالعات الهياتى کردن کان ول (Corden Conwell) در ماه اکتبر منتشر شد، حاوى نکات تازه اى است که مهمترين آنها اعلام اين نتيجه تامل برانگيز است که از سال ???? ميلادى تاکنون گرايش توده به دين به معناى عام آن در کشورهاى اروپاى شرقى و جمهورى هاى استقلال يافته شوروى سابق بسيار چشمگير بوده و برعکس در کشورهاى اروپاى غربى و کانادا با کاهش مواجه شده است.

ادامه مطلب
مريم شناسى

مريم شناسى

حضرت مريم در كليساهاى كاتوليك رم و ارتدكس از جايگاهى بس والا برخوردار است و از اين رو، بحث مريم شناسى يكى از شاخه هاى مهمّ الهيات مسيحى به شمار مى آيد. اعتقاد به باكره بودن مريم قبل از باردار شدن به مسيح در قرون اوليه وجود داشته است و به تدريج افرادى همچون آگوستين از باكره بودن وى در حين و بعد از زايمان سخن گفته اند. اعتقاد به قداست مريم نيز به تدريج شكل گرفته است. تأخير در شكل گيرى اعتقادات راجع به مريم در سنت مسيحى به خاطر پرهيز از تفاسير نادرست بود، چرا كه اعتقاد به مبرا بودن مريم از هر گونه گناه شخصى ممكن بود به اعتقاد قداست منحصر به فرد مسيح خدشه وارد كند و نيز اعتقاد به باكره بودن وى ممكن بود موجب انكار جسم حقيقى مسيح شود. بحث مادر خدا بودن، لقاح مطهر، حواى جديد، عروج آسمانى و شفاعت از مسائل ديگرى است كه در مريم شناسى بدان توجه مى شود

ادامه مطلب
قاعده لطف در کلام اسلامي و الهيات مسيحي

قاعده لطف در کلام اسلامي و الهيات مسيحي

در اين نوشتار بر آنيم که يکي از آموزه هاي مشابه موجود در نزد متکلمين مسلمان و برخي از انديشمندان مطرح مسيحي را به گونه اي تطبيقي بررسي نماييم که به اراده و آزادي انسان مربوط مي شود. مطالعات تطبيقي تلاشي معرفتي براي تحليل آموزه هاي اساسي اديان و مقايسه آنها و آشکار ساختن نقاط اشتراک و افتراق آنهاست و يکي از بهترين راههاي مشخص کردن جنبه هاي گوناگون يک دين محسوب مي شود. اما يکي از شرايط مطالعات تطبيقي اين است که بايد استقلال آنها را به رسميت شناخت و آنها را در يک کليت جامع، ويژه و مستقل مورد بررسي قرار داد و به خود آن انديشه ها و مبادي آن و نيات صاحب آن مکتب رجوع کرد

ادامه مطلب
الهيات و فهم علمى

الهيات و فهم علمى

اين مقاله به چالش هايى مى پردازد كه علم جديد براى الهيات مسيحى به وجود آورد[1]; اين چالش ها كم و بيش در مورد ساير الهيات ها از جمله اسلام نيز صادق است. الهيات و علوم طبيعى به طرق گوناگونى مى توانند با يكديگر رابطه داشته باشند. در اين مقاله به نقد و بررسى چهار ديدگاه ذيل در خصوص رابطه علم و الهيات پرداخته شده است: 1. تعارض ميان الهيات و علم; 2. استقلال متقابل; 3. يكى سازى علم و الهيات; 4. امكان گفتوگو و هماهنگى ثمربخش ميان علم و الهيات.

ادامه مطلب
کالوينيسم

کالوينيسم

آيين کالوني نظام الاهياتي‌اي است که اصلاحگر فرانسوي، ژان کالون، شکل داد. او عمده مباحث خويش را در کتاب مبادي دين مسيحي[1] (1536ـ1559) مطرح کرد. اين ساختار کلامي ــ که نشان‌دهندة شايستگي کالون براي لقب «نابغة الاهياتي نهضت اصلاح ديني» است ــ نخستين عرضة نظام‌مندِ پروتستانتيسم بود که پس‌زمينه‌اي عقيدتي نيز براي بيشتر کليساهاي غيرلوتري سنت اصلاح‌شده[2] فراهم آورد.

ادامه مطلب
کالون و مبادي دين مسيح

کالون و مبادي دين مسيح

آيين کالوني نظام الهياتي است که اصلاحگر فرانسوي، ژان کالون، شکل داد. او عمده مباحث خويش را در کتاب مبادي دين مسيحي (1536-1559) مطرح کرد. اين ساختار کلامي — که نشان دهنده شايستگي کالون براي لقب “نابغه الهياتي نهضت اصلاح ديني” است — نخستين عرضه نظام مند پروتستانتيسم بود که پس زمينه اي عقيدتي نيز براي بيشتر کليساهاي غيرلوتري سنت اصلاح شده فراهم آورد.

ادامه مطلب
رساله ي الهيات عرفاني ديونيسيوس آريوپاغي

رساله ي الهيات عرفاني ديونيسيوس آريوپاغي

ديونيسيوس آريوپاغي، شخصيت برجسته ي كتاب مقدس است و اعتقاد بر اين است كه وي از ياران و صحابيان رسولان و از قديسان، و در اوايل قرن دوم ميلادي بوده است. اما شهرت وي نه فقط به دليل شخصيت كتاب مقدسي او، بلكه به دليل مجموعه رساله ها و نگاشته هايي است كه در سال 533 در شورايي در قسطنطنيه به وي نسبت داده شده است. آريوپاغي مجعول داراي آثار بسياري بوده كه بيشتر آنها از ميان رفته و تنها چهار رساله و تعدادي نامه از وي باقي مانده است. يكي از رساله ها رساله ي الاهيات عرفاني است كه معرف الاهيات عرفاني در مسيحيت است

ادامه مطلب