در اين مقاله ضمن معرفي گفتمان پساصهيونيسم در برابر گفتمان صهيونيسم، به بررسي جريان‌‌هاي مختلف پساصهيونيسمي، افکار و آراي انديشمندان اين گفتمان و نقد و نظرات آنها پيرامون ارزش‌ها و معارف موجود در جامعه اسرائيل و نزاع ميان فلسطين و اسرائيل پرداخته شده است.
ادامه مطلبصهيون نام تپه اي در اورشليم است که در گذشته بر فراز آن قلعه اي به همين نام وجود داشته است. به گفته کتاب مقدس (کتاب دوم سموئيل، 5: 6ـ9)، اين قلعه را حضرت داوود در حدود قرن دهم قبل از ميلاد فتح کرد و نام آن را «شهر داود» گذاشت. بعدها اين تپه به صورت نمادي براي اورشليم و تمام سرزمين اسرائيل درآمد و به صورت عنواني براي آن سرزمين به کار رفت.
ادامه مطلبنويسنده كتاب، گريس هال سل، در كودكي در ناحيهاي در تگزاس آمريكا با افكار بنيادگرايانه مسيحي پرورش يافته است. «بنيادگرايي مسيحي» در گذشته بر سلوك اخلاقي صحيح تكيه داشت، ولي در دهههاي گذشته صرفاً سياسي شده است. به «بنيادگرايان»، لقب «تجديدِحياتيافته» نيز داده مي‌شود. اين مسئله شامل يك نوع تجربه بيداري معنوي و يا صرفاً گرايش به افكار سياسي خاص ميباشد.
ادامه مطلببيانيه زير در سومين كنگره بين المللي مسيحيت صهيونيستي كه در اورشليم از تاريخ 25 فوريه تا 29 فوريه سال 1996 برگزار شد، صادر شده است. در اين كنگره 1500 نماينده از 40 كشور شركت داشتند كه باني آن سفارت بين المللي مسيحيت در اورشليم بود.
ادامه مطلبيهوديت داراي تاريخ پرفراز و نشيب و پر تنش و چالش بوده است. عصر جديد نيز از اين قاعده مستثنا نبوده و گوياي مباحث سرنوشت‌سازي است كه نه تنها به كليت دين يهودي گره خورده است، بلكه آن مسائل دامن اديان و ملت‌هاي ديگر را نيز گرفته است. اين مقاله، تحليلي است از زمينه‌هاي شكل‌گيري صهيونيسم توسط يهود و تغييراتي كه در سايه ظهور جنبش‌هاي نو به وجود آمده است. در رأس اين جنبش‌ها، جنبش هسكالا، اصلاحات، ارتدكس و محافظه‌كار قرار دارد كه هر يك نقش مؤثري در تغييرات اساسي ايفا نموده‌اند. در يك جمع‌بندي كلي، مي‌توان گفت: برآيند اين عصر، تحقق ايده صهيونيسم در سرزمين فلسطين و انتقال يهوديان به آن و آوارگي مردم فلسطين به سرزمين‌هاي ديگر است.
ادامه مطلببا اينکه تحقيقاتي نيز وجود دارد که نشان مي دهد در اين زمينه گزافه‌گويي‌هاي بسيار نيز کرده‌اند. به هر روي تخمين زده مي‌شود، يهوديان در آمريکا حدود 5/5 تا 5/8 ميليون نفر باشند. به عبارت ديگر 2درصد از جمعيت ايالات متحده را يهوديان تشکيل مي‌دهند و اکثر آنها در اواخر قرن 19 و اوايل قرن 20 به ايالات متحده مهاجرت کرده و از يهوديان اشکنازي اروپايي هستند.
ادامه مطلب«آرماگدون» نام واقعه ايست كه مسيحيان باور دارند در آخر الزمان روي خواهد داد. اين واقعه مانند همان اتفاقي است كه مسلمين و بالاخص شيعيان در باره ظهور انقلابي الهي براي برپايي عدالت و حكومت جهاني خداوند به آن معتقدند.
ادامه مطلبسخن به گزافه نگفته‌ايم اگر دول غربي را در پيگيري مسأله «آخرالزمان» از ما شيعيان به مراتب فعال‌تر بدانيم. بازخواني پرونده «ميشل نوستر آداموس» از سوي اورسن ولز در فيلم «مردي که آينده را ديد»، تنها يکي از حلقه‌هاي مشهور اين تلاش است که اخيراً برخي جامعه‌شناسان و کارشناسان امور ارتباطي کشورمان هم بر آن تفطن يافته‌اند.
ادامه مطلبمسيحيت به سه شاخه كاملاً جدا و مخالف يكديگر يعني كليساي كاتوليك روم، ارتدكس و پروتستان تقسيم شده است. اين سه كليسا در اعتقادات ديني و مراسم عبادي كاملاً از يكديگر جدايند و مانند سه دين مختلف عمل مي كنند و حتي انجيل كليساي پروتستان با انجيل كليساي كاتوليك تفاوت زيادي دارد. يكي از ويژگي هاي كليساي پروتستان رابطه بسيار نزديك آنها با دولت هاي اروپايي مي باشد و اين دولت ها براي ترويج مسيحيت پروتستان از مبلغان خود در كشورهاي جهان سوم حمايت هاي گسترده مالي، تبليغاتي و سياسي مي كنند؛ به عنوان مثال در انگليس دولت و كليساي پروتستان از هم جدا نيست و ملكه انگليس در رأس دولت و كليسا قرار دارد.
ادامه مطلبرژيم صهيونيستي پس از اشغال فلسطين، اخراج 700 هزار فلسطيني از خانه‌هايشان و تصرف و اشغال اراضي فلسطينيان، هنوز هم با تعداد قابل توجهي از فلسطينيان داخل مرزهاي سرزمين اشغالي مواجه بود. اين رژيم که در دستيابي به آرزوي ديرين خود پيرامون تشکيل کشوري کاملاً يهودي شکست خورده بود، به منظور مجبور کردن شهروندان غيريهودي به ترک اراضي اشغالي، به اعمال قوانين نژادپرستانه اقدام کرد.
ادامه مطلب\"خيزش سنگباران\" ـ كه در عربي به انتفاضه مشهور است ـ مسئله رهايي فلسطين را (مجددا) در مقابل جهانيان مطرح ساخته است. بهمانگونه كه نيروهاي صهيونيست شورشيان جوان را زنده بگور مي كند، مسئله مردم فلسطين نيز بارها توسط كسانيكه مايلند اين مردم بفراموشي سپرده شوند، كنار نهاده شده است. مي گفتند فلسطيني ها در بهترين حالت قربانيان بدون گذشته و آينده، آوارگاني بي تقدير، و سرگردان در جهان هستند كه در هر كجا رحل اقامت افكنده اند، با بدرفتاري و ترشرويي روياروي بوده اند.
ادامه مطلبعليرغم انتظار ساکنان ربع مسکون، دامنة بحران‌هاي سياسي، اجتماعي و نظامي جاري در گوشه‌گوشة جهان هر روز گسترده‌تر مي‌شود. اين وضع، بر حساسيت شرايط تاريخي موجود افزوده است و در اين ميان، جهان اسلام بيش از ديگران خود را مواجه با بحران مي‌بيند
ادامه مطلبآغاز دعوت وهابيان در ديار نجد، به سال 1157 ق برمي گردد; زماني كه محمد بن عبدالوهاب (1115 ـ 1206 ق) حركت تبليغي خويش را در مبارزه با آنچه آن را شرك مي ناميد، آغاز كرد. وي براي توسعه دعوت خود به دِرْعيه رفت و با دادن دستِ اتحاد با محمد بن سعود (م 1179 ق)، حاكم اين شهر، راه را براي پيروزيهاي بعدي دعوت وهابي هموار كرد. حركت مزبور ابتدا منطقه نجد را تحت پوشش قرار داد. سپس در پي نبردها و خونريزيهاي فراوان، بر سواحل خليج فارس و تمامي منطقه حجاز (مكه و مدينه) سلطه پيدا كرد.
ادامه مطلبصهيون(1) نام تپه اي در اورشليم است که در گذشته بر فراز آن قلعه اي به همين نام وجود داشته است. به گفته کتاب مقدس (کتاب دوم سموئيل، 5: 6ـ9)، اين قلعه را حضرت داوود در حدود قرن دهم قبل از ميلاد فتح کرد و نام آن را «شهر داود» گذاشت. بعدها اين تپه به صورت نمادي براي اورشليم و تمام سرزمين اسرائيل درآمد و به صورت عنواني براي آن سرزمين به کار رفت.(2)ادعاي صهيونيست ها اين است كه، براساس كتاب مقدس، سرزمين فلسطين به قوم اسرائيل وعده داده شده و بر اساس همين كتاب اين وعده محقق شده و اين قوم قرن ها بر اين سرزمين سلطه داشتند و آن را آباد كردند. تاريخ نشان مي دهد كه اين قوم به زور امپراتوري روم از اين سرزمين رانده شده اند; پس حق دارند كه به سرزمين خود بازگردند و كشور خود را دوباره بسازند.
ادامه مطلبسرزمين مقدّس فلسطين يا همراه بخشي از شام يا همه منطقه شامات، مهد پيامبران و سرزمين موعود بني‌اسرائيل همه مناطق کره زمين از جهت انتساب به آفريدگارشان از صبغه‌اي قدسي برخوردارند. (عنکبوت/29، 56؛ فصلت/41، 10) با اين حال، در قرآن فقط يک سرزمين را مقدّس دانسته (مائده/5، 21؛ طه/20، 12؛ نازعات/79، 16)، و مناطق گوناگون آن، مبارک خوانده شده است[1] (اعراف/7، 137؛ اسراء/17، 1؛ انبياء/21، 71 و 81؛ قصص/28، 30؛ سبأ/34، 18)؛ البتّه صفت مبارک در يک مورد ديگر نيز براي کعبه به‌کار رفته است (آل‌عمران/3، 96). واژه «طور» (طه/20،80؛ مؤمنون/23، 20؛ تين/95، 2) و گاه، ارض با الف و لام عهد (اسراء/17، 104)، به سرزمين مورد نظر اشاره دارند. اين سرزمين در قرآن به «مُبَوَّاَ صِدق» به‌معناي جايگاه صدق و راستي (يونس/10، 93) و «رَبوَة ذاتِ قَرار و مَعين» به‌معناي سرزمين مرتفع داراي امنيّت و داراي آب (مؤمنون/23، 50) نيز وصف شده است.
ادامه مطلب
.jpg)
