پرسش . آثار ما تقدم و تأخر اعمال را توضيح دهيد.
پاسخ: اعمال انسان از نظر كميت و وسعت و كيفيت تأثير يكسان نيست. بعضي از اعمال از دايرهاي محدود برخوردار است. و اثر آن محدود به زمان انجام و يا محدود به حيات انسان است و با مرگ پرونده آن اعمال بسته ميشود. مانند نمازهايي كه انسان ميخواند، و روزههايي كه انسان ميگيرد و مانند آن؛ به اين اعمال «آثار ما تقدم» گفته ميشود. اما برخي اعمال هستند كه دايره تأثير آنها فراتر از دوران حيات اوست و چه بسا اثر بعضي از اعمال تا قيامت ادامه داشته باشد. اين اعمال هم به لحاظ وسعت و كيفيت و هم به لحاظ مدت و عمق از دايرهاي بسيار وسيع برخوردار است؛ مانند تربيت فرزند صالح و يا سنت حسنهاي كه ايجاد ميكند. به اين اعمال « آثار ما تأخر» گفته ميشود.
اين دو اصطلاح از قرآن كريم استنباط شده است كه ميفرمايد: « إِنَّا نَحْنُ نُحْيِ الْمَوْتَي وَنَكْتُبُ مَا قَدَّمُوا وَآثَارَهُمْ وَكُلَّ شَيْءٍ أَحْصَيْنَاهُ فِي إِمَامٍ مُبِينٍ» (يس: 12) ما خود مردگان را زنده ميكنيم و آنچه از پيش فرستادهاند و آثار آنها را مينويسيم و هر چيزي را در امامي مبين شماره ميكنيم.در آيه ديگري ميفرمايد: « يُنَبَّؤُ الْإِنسَانُ يَوْمَئِذٍ بِمَا قَدَّمَ وَأَخَّرَ» (قيامة: 13) انسان در آن روز از آنچه از پيش فرستاده و آنچه تأخير انداخته است آگاه ميشود. يعضي اعمال آنچنان موجي ايجاد ميكند كه ممكن است دايره بس وسيعي پيدا كند و تا سالهاي بعد از مرگ انسان باقي بماند؛ به عبارت ديگر تأثير آثار ما تأخر گاهي بسيار بيشتر از تأثير آثار ما تقدم است. مثلا انسان هر چه نماز بخواند به اندازه عمر خود ـ هفتاد يا هشتاد سال ـ بيشتر، نخوانده است. امّا اگر كتاب مفيدي درباره نماز بنويسد كه با خواندن آن ميليونها انسان طي صدها ميليون سال نماز بخوانند، نامه عمل او باز خواهد ماند و ثواب خواندن صدها ميليون سال نماز به حساب او نوشته ميشود. اينجا است كه گاهي يك عمل آنچنان بزرگ ميشود و وسعت پيدا ميكند كه تصور آن دشوار است. مثلا اگر انسان يك فرد را در جامعه هدايت كند، بيشتر از دنيا و آنچه در دنيا است ارزش دارد. پيامبر(ص) فرمود: «لان يهدي اللّه بك رجلاً احداً خير لك من الدنيا و ما فيها» (بحار الانوار، ج 1، ص 183. ) در حديثي آمده است كه راوي از امام صادق عليه السلام درباره معناي كلام خداي تعالي پرسيد كه ميفرمايد: «من قتل نفساً بغير نفس فكأنّما قتل الناس جميعاً و من احياها فكأنّما احيا الناس جميعاً» هر كس انساني را به جز براي قصاص انسان ديگري بكشد، گويا همه مردم را كشته و هر كه او را زنده كند گويا همه مردم را زنده كرده است. امام عليه السلام فرمود: «من أخرجها من ضلال الي هدي فكأنما أحياها و من أخرجها من هدي الي ضلال فقد قتلها» (كافي باب في احياء المومن حديث 1 ج 3 ترجمه شده ص 299. ) هر كه او را از گمراهي به سوي هدايت خارج كند گويا او را زنده كرده است و هر كه او را از هدايت به سوي گمراهي خارج كند گويا او را كشته است. مشاهده ميشود كه هدايت يك نفر به اندازه حيات بخشيدن به كل جامعه بشري ارزش دارد؛ چنانكه گمراه كردن يك فرد به اندازه سلب حيات از كل بشريت گناه و خطر دارد. آثار ما تاخر از دو راه ميتواند به وجود آيد:
الف. آثار اعمال خود انسان كه بعد از مرگ به او ميرسد.
ب. آثار و ثواب اعمال ديگران كه براي مرده انجام ميدهند و به او ميرسد. در مورد دسته اول از امام صادق(ع) نقل شده است كه فرمود: « ست خصال ينتفع المومن من بعد موته: ولد صالح يستغفر له، و مصحف يقرأ فيه، و قليب يحفره، و غرس يغرسه و صدقة ماء يجريه و سنة حسنة.» (بحار ج 6 ص 293 باب 10 حديث 2.) شش خصلت است كه به مومن بعد از مرگ نفع ميرساند: 1. فرزند صالحي كه براي او استغفار ميكند.
2.قرآن (يا كتابي) كه خوانده ميشود. 3. چاه آبي كه حفر ميكند. 4. درختي كه آن را مينشاند. 5 . آب جاري كه براي مردم قرار ميدهد. 6 . سنت حسنهاي كه برقرار ميكند.
البته بايد به دو نكته توجه كرد: 1. آثار ما تأخر هميشه داراي ثواب و در جنبه مثبت نيست؛ بلكه ميتواند جنبه منفي نيز داشته باشد؛ كه آنهم تا سالهاي سال آثار سوء آن در عالم برزخ دامنگير انسان ميشود. در حديث فوق سنت حسنه يكي از آثار مثبت ما تأخر شمرده شده است. سنت سيئه نيز همين گونه است. از رسول گرامي اسلام صلي اللّه عليه و آله نقل شده است كه فرمود: « اياك ان تسنن سنة بدعة فانّ العبد اذا سنّ سنة سيئة لحقه وزرها و وزر من عمل بها، قال اللّه تعالي: (و نكتب ما قدموا و آثارهم) و قال سبحانه: (ينبوء الانسان يومئذ بما قدّم و اخّر)» ( بحار ج 77 ص 104.) بپرهيز از اينكه در ميان مردم بدعتي را سنت كني، زيرا هر گاه بنده سنت سيئهاي را در جامعه ايجاد كند، هم گناه اين بدعتگزاري زشت و هم گناه هر كس كه به آن عمل كند به او خواهد رسيد. خداي سبحان ميفرمايد: انسان در آن روز به آنچه از پيش فرستاده است و به آنچه از پي ميرسد، خبر داده ميشود.
2. نكته دوم آنكه ميزان تأثير آثار ما تاخر يكسان نيست. برخي دامنه بسيار وسيع و برخي دامنه محدودتري دارد. در آثار منفي هرگاه متعلق، حق الناس باشد، بسيار خطرناكتر است تا آن زمان كه حق اللّه باشد. حق الناس نيز به ترتيب زير اهميت پيدا ميكند: اول: حقوق مالي، دوم: حقوق بدني و جاني، سوم: حقوق مربوط به عرض و آبرو، چهارم: حقوق مربوط به ضلالت و گمراهي. كه در مورد اخير قرآن آن را به اندازه كشتن همه بشريت خطرناك ميداند.در مورد آثاري كه از اعمال ديگر به انسان ميرسد نيز رواياتي وجود دارد؛ از جمله: از امام صادق عليه السلام سوال شد: «چه عملي بعد از مرگ به انسان ملحق ميشود؟ » فرمود: « يلحقه الحج عنه، و الصدقة عنه و الصوم عنه» (بحار ج 6 ص 294 باب 10 حديث 5 ) حج و صدقه و روزه كه به نيابت از مرده انجام شود به او ميرسد.» در حديث ديگري از امام صادق از پدرانش عليهم السلام از قول پيامبر صلي اللّه عليه و آله نقل شده است كه فرمود: عيسي بن مريم عليه السلام بر قبري عبور كرد. مشاهده كرد صاحب قبر عذاب ميشود؛ سپس در سال بعد از همانجا گذشت و ديد كه صاحب قبر در عذاب نيست. گفت: «پروردگارا! سال قبل بر اين قبر گذشتم، صاحب آن معذّب بود؛ امسال گذشتم ولي معذب نيست، علت چيست؟» خداوند عزّوجلّ به او وحي كرد: «اي روح اللّه در اين فاصله فرزند صالحي از او به حد ادراك و بلوغ رسيد؛ پس راهي را اصلاح كرد و يتيمي را پناه داد در نتيجه اين مرد را به خاطر آنچه فرزندش انجام داد آمرزيدم». (بحار ج 6 ص 220 حديث 15.)
در خاتمه اين بحث لازم به تذكر است كه آنچه از آثار ما تاخر اعمال ذكر شد به عنوان نمونه بود و گرنه در روايات موارد ديگري نيز ذكر شده است؛ از قبيل مسجدي كه انسان ميسازد؛ علمي كه از خود باقي ميگذارد؛ هر نوع صدقه جاريه كه ايجاد ميكند و... تذكر ديگر اينكه فرزند صالح تنها شامل فرزند خود انسان نيست بلكه شاگردان شخص را نيز شامل ميشود. چون معلم نيز به منزله پدر است. چنانكه مسجد يا چاه آب، يا نهر آب و... خصوصيتي ندارد بلكه شامل هر كار خير كه جنبه باقيات الصالحات داشته باشد، ميشود.
نظرات 0
شما هم میتوانید در این مورد نظر دهید