پرسش: نايبان چهارگانه حضرت مهدي دردوران غيبت صغرا چه كساني بوده اند؟
پاسخ:
1. ابوعمرو عثمان بن سعيد عَمْري
او براي ناشناخته ماندن، به شغل روغن فروشي روي آورد و براي اولين بار، به عنوان وكيل خاص امام هادي عليه السلام ، از او نام برده شده است.
ابوعمرو بعد از شهادت امام هادي عليه السلام ، وكيل خاص امام عسكري عليه السلام شد. هنگام شهادت امام عسكري عليه السلام در سال 260 هجري، در تغسيل حضرت حاضر بود و تمام امور ايشان را به عهده داشت. ( الغيبة طوسي، ص 356. )
بعد از شهادت امام عسكري عليه السلام به تصريح آن حضرت و نصّ امام مهدي عليه السلام هنگام ورود قمّيها به سامرا، سفير اول آن حضرت شد.
بعد از وفات عثمان بن سعيد، از ناحيه مقدسه نامهاي صادر شد. حضرت در آن نامه با تسليت به فرزندش محمّد، او را به سفارت خود منصوب گردانيد. ( كمال الدين، ص 510 .)
2. عثمان بن سعيد
عثمان، بعد از وفات پدرش، همان گونه كه امام عسكري عليه السلام تصريح نموده بود، به مقام سفارت نايل شد. آن حضرت به جماعت قمّيها فرمود:
اشهدوا عليّ أنّ عثمان بن سعيد وكيلي، و أنّ ابنهُ محمد وكيل ابني ممدّيكم. (الغيبه، طوسي، ص 355.)
شهادت دهيد بر من كه عثمان بن سعيد وكيل من است. و نيز فرزند او محمد وكيل فرزندم مهدي شماست.
محمد بن عثمان، بيشتر از ديگر سفيران، در اين مقام به خدمت پرداخت. وي كتابهايي در فقه تأليف كرده كه از امام عسكري و حضرت مهدي عليه السلام و پدرش عثمان بن سعيد و از امام هادي عليه السلام اخذ نموده است. (همان، ص 366.) او به ارشاد امام مهدي عليه السلام از زمان مرگش اطلاع داشت، از اين رو براي خود قبري آماده نموده بود. (همان، ص 363.) وي، بعد از وفات، در كنار آرامگاه پدرش به خاك سپرده شد.
3. شيخ جليل ابوالقاسم حسين بن روح نوبختي
حسين بن روح، در ابتدا وكيل ابوجعفر محمد بن عثمان عَمْري بود و كارش نظارت بر املاك او بود. تا آنكه وصيّت با نصّ به او منتهي شد و هيچ كس در اين امر شك نداشت.
برخي از شيعيان، مالي را براي ابوجعفر عَمْري به مقدار چهارصد دينار فرستادند تا به امام زمان عليه السلام برساند، ابوجعفر دستور داد كه آن را به حسين بن روح بدهند. او هنگامي كه ترديد و شك آن شخص را به جهت ثابت نشدن سفارتش ديد، بار ديگر تاكيد كرد كه اين مبلغ را به حسين بن روح برساند؛ زيرا اين دستور امام زمان عليه السلام است.
حسين بن روح 21 سال سفارت حضرت مهدي عليه السلام را بر عهده داشت. اولين نامهاي كه از آن بزرگوار دريافت كرد، مشتمل بر درود فراوان از جانب آن حضرت بر او بود. (الغيبة، طوسي، ص 372.) وي در سال 326 هجري درگذشت.
4. شيخ جليل ابوالحسن علي بن محمد سَمَري
وي براي اولين بار، به عنوان يكي از اصحاب امام عسكري عليه السلام شناخته شده است (رجال، شيخ طوسي، ص 400. ) و در بغداد با اشاره حسين بن روح از طرف امام زمان عليهالسلام ، متصدي امر سفارت شد.
علي بن محمد سمري چند روز قبل از وفاتش توقيعي از امام عليه السلام دريافت كرد كه حضرت، در آن، پايان يافتن غيبت صغرا و عهد سفارت يا مرگ او خبر داده بود. حضرت، در اين نامه او را از وصيّت كردن به سفارت براي بعد از خود منع نموده بود. (كمال الدين، ص 516 ؛ اعلام الوري، ص 445)
راوي ميگويد: بعد از شش روز از صدور اين توقيع، خدمت علي بن محمد رسيديم و او را در حال احتضار ديديم. به او عرض شد: وصيّ تو كيست؟ فرمود: «براي خدا امري است كه او رساننده آن است». اين را گفت و از دار دنيا رحلت نمود.
نظرات 0
شما هم میتوانید در این مورد نظر دهید