پرسش ـ چگونه ريا، تكبر و غرور را از خود دور كنيم؟
پاسخ ـ اولاً هر چه بيشتر به نقايص وجودي و عيوب باطني خود واقف گرديد صفت تكبر و غرور كمتر ميشود. هميشه عيوب، گناهان و كاستيها را به ياد داشته باشيد تا اين رذايل تضعيف گردند. ثانياً با مطالعه هر چه بيشتر، همت و ديد خود را افزايش دهيد و خود را با كساني بسنجيد كه به قلههاي بسيار رفيع علم و عمل دست يافته اند. آنگاه درخواهيد يافت كه اين پلهاي كه در آن قرار گرفتهايد بسيار ابتدايي و پايين است. در اين باب به كتابهايي چون گلشن ابرار تأليف جمعي از پژوهشگران حوزه رجوع كنيد تا هميشه بزرگان را از نظر دور نداريد.
درباره علاج ريا ابتدا بايد به مضرات ريا زياد انديشيد مثل اينكه امام صادق(ع) فرموده: «بپرهيز از ريا زيرا كسي كه براي غير خدا عمل كند خدا او را به همان كسي واميگذارد كه رياكار براي او عمل كرده است.» (ترجمه ميزان الحكمة، ج 4، روايت 6782. ) و يا رسول اكرم(ص) فرموده: «خداوند هيچ عملي را كه مثقال ذرهاي از ريا داشته باشد نميپذيرد.» (ترجمه ميزان الحكمة، ج 4، روايت 6786. ) در روايات آمده است كه ريا شرك است و اهل ريا در آتش اند. (همان، باب 1412 و 1414.) سپس بايد به بيعقلي رياكار انديشد، زيرا كدام عاقل است عملي را انجام دهد كه برايش نه تنها نفعي ندارد بلكه اين همه وعيد دربارهاش وارد شده است. اگر براي كسب وجاهت دنيوي هم ريا كند هرگز از اين ايمني ندارد كه مردم پي به رياكاري او ببرند و در نظر همان مردمي كه براي آنان عمل ميكند خوار و ذليل و متهم به رياكاري گردد. ( ر.ك: ملااحمد نراقي، معراج السعادة، انتشارات جاويدان، بيتا ص 458، (فصلِ در بيان علاج ريا). ) اگر ريا بر وجود كسي سايه افكند، شايسته است هر روز، روزي نيم ساعت در فكر مرگ و قبر و قيامت فرو رود و خوب بينديشد و به راستي در دل جا اندازد كه دير يا زود مرگ به سراغ او خواهد آمد و با دستي تهي و رويي سياه و باطني ريا كار از اين دنيا خواهد رفت. اين فكر در مكاني خلوت انجام گيرد كه براي ريختن تكبر و غرور هم بسيار نافع است.
اگر انسان خدا را با همه عظمتش بشناسد و بفهمد كه قدرت مطلق به دست اوست و مالك و صاحب اختيار همه مخلوقات ميباشد و هيچ موجودي از خودش چيزي ندارد و انسان هم يكي از موجودات اين عالم هستي است ـ كه روزي خاك بوده و خداوند با قدرتش او را تبديل به نطفه و بعد از طي مراحل متعدّدي در رحم او را به صورت انسان كاملي در آورده و به او عقل، گوش و چشم و سائر قواي ظاهري و باطني داده و اگر كار خوب و شايسته و عبادتي هم انجام ميدهد سرمايهاش از اوست و با يك اشاره ميتواند نه تنها انسان بلكه همه هستي را نابود كند ـ هرگز دچار كبر و غرور و ريا نميشود.
نظرات 0
شما هم میتوانید در این مورد نظر دهید