پرسش. چرا شيعه برخلاف نظر اهل تسنّن، نماز ظهر و عصر را با هم ميخواند؟
پاسخ: نخست اينكه حفظ وحدت بين مسلمانان لازم است. اين اصل بر ساير اصول حاكم است؛ پس نبايد به اختلاف شيعه و سني دامن زد.دوم اينكه اختلاف اهل تسنن با شيعه كمتر از اختلاف فرقه هاي اهل سنت با هم هستند؛ چنانكه بين معتزله و اشاعره در مباحث اعتقادي اختلاف وجود داشت و چنانكه در مسئله جبر و تفويض دو گروه شدهاند و شيعه نظريه اعتدالي دارد. فرقههاي اهل سنت در احكام و مسائل شرعي نيز اختلاف دارند و اين اختلافات كمتر از اختلاف شيعه و تسنن نيست.
سوم اينكه بررسي تطبيقي بين احكام فقهي شيعه و اهل تسنن در بين علماي شيعه رواج داشته است و در كتابخانه هاي شيعي مجامع روايي اهل سنت نيز يافت ميشود؛ درحاليكه اهل تسنن چنين نيستند كه اگر چنين بود، بسياري از اختلافات حل ميشد.چهارم اينكه معتقدات شيعه و معارف شيعي از عمق و وسعت و عقلانيت آن خبر ميدهد. كتب روايي «الكافي» به تنهايي بيشتر از همه «صحاح سته» اهل سنت روايت دارد.
پنجم اينكه مستند معارف شيعه از صدر تاريخ اسلام تا الان، قرآن و سنت بوده است. و رواياتي كه از ائمه معصومين عليهم السلام نقل شده اطمينان آورند؛ چراكه «اَهْلُ الْبَيْتِ اَعْلَمُ بِما فِي البَيْتِ»؛ اهل خانه از آنچه در خانه است، آگاه ترند.(بحارالانوارف ج 88، ص 214. )
ششم در كتاب «اوليات» از سيوطي كه در آن نام كساني آمده است كه اولين بار قانوني را وضع كردهاند، آمده كه اقامه نماز مستحبي بهصورت جماعت توسط خليفه دوم وضع شد. تحريم متعه در نكاح و تمتع در حج نيز چنين بود و نيز تكبير نماز ميت توسط وي بدل به چهار تا شد و اجراي سه طلاق در يك مجلس جايز شمرده شد. تبديل حَيَّ عَلي خَيْرِ الْعَمَل به الصلاةُ خيرٌ مِنَ النومِ، بدعت اوست.بعد از مطرح كردن اين مقدمات به اصل بحث پرداخته ميشود:
سنت پيامبر اكرم صلي الله عليه و آله، جمع خواندن نماز ظهر و عصر بوده است.
البته اين سنت در حالت باران يا در زمان جنگ مورد تأييد اهل سنت نيز هست. امّا در غير اين موارد، هم اهل شيعه و هم اهل سنت روايات متعددي دارند كه در آنها خبر داده شده است كه پيامبر اكرم صلي الله عليه و آله در زمان حيات خويش بين دو نماز ظهر و عصر جمع كرده، درحاليكه غير صورت اضطرار بوده است. (وسائل الشيعه، ج 4، ص 225.) در روايت است كه آن حضرت صلي الله عليه و آله بين دو نماز ظهر و عصر جمع كرد بدون آنكه در سفر باشد يا خوف حمله دشمن باشد؛ آنگاه حضرتش فرمود: اراده كردهام تا بر امتم آسان بگيرم. ( همان، ص 221)
از سويي ديگر كسي از اهل سنت نگفته است كه در صورت وجود نداشتن عذر، جمع كردن بين آن دو خلاف است بلكه جدا خواندن نماز ظهر و عصر يا مغرب و عشا را ارجح ميدانند.
امّا در نمازهاي جماعت كه مردم براي خواندن نماز، دعوت ميشوند جمع آسانتر است و همين مطلب در روايات اهل سنت و نيز در روايات شيعه آمده است. روايات شيعه كه از سوي اهل بيت عليهم السلام نقل شدهاند از باب اطميناني كه به سخن آنهاست، بيانگر سيره رسول خدا صلي الله عليه و آله ميباشند. نكته ديگر آنكه مراد از جمع كردني كه اهل سنت مورد اشكال قرار دادهاند جمع كردن بين نماز ظهر و عصر به يك اذان است ـ چنانكه در روايات نيز به اين صورت آمده است ( علاوه بر روايت قبلي، ميتوان به رواياتي مراجعه كرد كه جمع بين نماز مغرب و عشا در عرفات هنگام كوچ كردن را جايز ميشمارد و مراد از جمع، خواندن دو نماز به يك اذان و دو اقامه است. مستدرك الوسائل، ج 3، ص 143) ـ امّا شيعه چنين جمع كردني را در عمل انجام نميدهد بلكه به دليل فاصله شدن زمان بين دو نماز و مشغول شدن نمازگزاران به نوافل، اذان دوم نيز گفته ميشود.
خلاصه آنكه جمع بين دو نماز در سنت پيامبر اكرم صلي الله عليه و آله نيز آمده است؛ افزون بر اينكه شيعه با گفتن دو اذان براي دو نماز در واقع جمع نكرده است.
نظرات 0
شما هم میتوانید در این مورد نظر دهید