پرسش. واژه «نماز» در فارسي به چه معناست؟ چرا در عربي آن را «صلاة» معنا ميكنند؟
پاسخ: واژه فارسي نماز، از واژه پهلوي «نماك» گرفته شده است. نماك نيز از ريشه باستاني «نِم» به معناي خم شدن و كرنش است. اندك اندك در ميان مسلمانان واژه هايي همچون صلات و عبادت، جاي آن را گرفتند. (حسن راشدي، نمازشناسي، ج 1، ص 65، برگرفته از: محمد خزايلي، احكام قرآن، ص 338.)
براساس برخي اسناد تاريخي، گروهي از ايرانيان تازهمسلمان در سالهاي حكومت اعراب بر ايران، به جاي واژه «صلاة» از كلمه «نِماك» (به كسر نون) استفاده ميكردند. آنان هنگام فراخواندن مردم به سوي نماز، به جاي «الصلاة» واژه «النِّمَاك» و به جاي «حي علي الصلاة» عبارت «بشتابيد به سوي نماك» را به كار ميبردند. (همان.)
فرهنگ عميد، نماز را چنين معنا كرده است: «پرستش، نياز، سجود، بندگي و اطاعت، خم شدن براي اظهار بندگي و اطاعت و يكي از فرايض دين، عبادت مخصوص و واجب مسلمانان كه پنج بار در شبانهروز به جا مي آورند.» (فرهنگ عميد، ج 2، ص 1919، براي مطالعه بيشتر درباره نماز نك: محسن محمدي، از نمازگزاري تا انس با نماز، صص 23 ـ 28. برگرفته از كتاب پرسمان نماز. )
نظرات 0
شما هم میتوانید در این مورد نظر دهید