سؤال : اينكه بعد از دعا دست را به صورت ميكشند چه سندي دارد؟
پاسخ: مرحوم شيخ حر عاملي در كتاب «وسائل الشيعه» جلد هفتم تحت همين عنوان بابي باز كرده اند كه بعد از دعا انسان دستش را به صورت و سر و سينه اش بمالد. از امام صادق(ع) نقل شده كه فرمودند: «ما ابرز عبدٌ يده الي اللّه العزيزالجبّار» يعني هيچ بندهاي نيست كه دستش را به سوي خداوند دراز ميكند الااينكه خداوند حيا ميكند كه اين دست را خالي برگرداند تا اينكه خداوند از فضل ورحمت خودش آنچه كه بخواهد به اين بنده دعا كننده ميدهد. بعد ميفرمايد كه:«فأذا دَعا اَحَدُكُم فَلا يَرُدُّ يَدَهُ حَتّي يَمْسَحَ عَلي وَجْهِهِ وَ رَأسِه» ؛ وقتي كسي از شما دعاكرد دستش را برنگرداند مگر اينكه به صورتش و سرش (و در برخي روايات به سينه اش) بمالد.دليل اينكه دستش را به صورتش بمالد اين است كه اين دست، دستي است كه رحمت و فضل خدا در آن آمده است.
اين دست مقدس و پر بركت شده است. روايات ديگري هم در اين باره هست،وجه آن هم همين است، چنان كه انسان وقتي انفاقي به فقيري ميكند، ميگويند دستت را ببوس چون اين دست به دست خدا خورده است. دستي كه براي خدا انفاق ميكند به دست خدا خورده است، اينجا هم دستي كه رحمت خدا در آن آمده است اين دست مقدس شده است و اين كف بوسيدني و مسح كردني شده است و خوب است انسان اين دست را به صورت و سر خود بمالد.
نظرات 0
شما هم میتوانید در این مورد نظر دهید