آنچه در غدیر برای مردم بیان شد بزرگترین پیام اسلام، یعنی ولایت اهل بیت علیهم‌السلام بود. اگر در موارد بسیاری از اتمام حجتهای الهی معجزه‌ای از سوی پیامبر صلی اللَّه علیه و آله صورت می‌گرفت تا اطمینان قلوب آن مردم و نسلهای تاریخ باشد، در غدیر خداوند در حضور پیامبرش مستقیماً معجزه نشان داد و امضای الهی را بر خط پایان غدیر ثبت کرد.

در آخرین ساعات از روز سوم «حارث فهری» با دوازده نفر از اصحابش نزد پیامبر (ص)آمد و گفت: ای محمد! سه سؤال از تو دارم:
1. آیا شهادت به یگانگی خداوند و پیامبری خود را از جانب پروردگارت آورده‌ای یا از پیش خود گفتی؟
2. آیا نماز و زکات و حج و جهاد را از جانب پروردگار آورده‌ای یا از پیش خود گفتی؟
3. آیا اینکه درباره‌ي علی بن ابی‌طالب گفتی: «مَنْ کُنْتُ مَوْلاهُ فَعَلِی مَوْلاه...»، از جانب پروردگار بود یا از پیش خود گفتی؟
حضرت در جواب هر سه سؤال فرمودند: «خداوند به من وحی کرده است، و واسطه‌ي بین من و خدا جبرئیل است، و من اعلان کننده‌ي پیام خدا هستم، و بدون اجازه‌ي پروردگارم خبری را اعلان نمی‌کنم».
حارث گفت: «خدایا، اگر آنچه محمد می‌گوید حق و از جانب توست، سنگی از آسمان بر ما ببار یا عذابی دردناک بر ما بفرست».
همینکه سخن حارث تمام شد و به راه افتاد، خداوند سنگی از آسمان بر او فرستاد که از مغزش وارد شد و همانجا او را هلاک کرد و ماجرای اصحاب فیل جلوی دیدگان 120000 جمعیت حاضر در غدیر تکرار شد.
بعد از این جریان، آیه‌ي «سَأَلَ سائِلٌ بِعَذابٍ واقِعٍ، لِلْکافِرینَ لَیسَ لَهُ دافِعٌ...» نازل شد. پیامبر صلی اللَّه علیه و آله رو به مردم کردند و فرمودند: آیا دیدید؟ گفتند: آری.

فرمودند: شنیدید؟

گفتند: آری. پس از این اقرار مردم فرمودند: خوشا به حال کسی که ولایت او را بپذیرد، و وای بر کسی که با او دشمنی کند. علی و شیعیانش را می‌بینم که در روز قیامت سوار بر شتران با چهره‌هایی جوان، در باغهای بهشت گردانده می‌شوند در حالی که تاج بر سر دارند و ترسی بر آنان نیست و محزون نمی‌شوند و با رضایتی عظیم از سوی خدا مؤید هستند، و این است رستگاری بزرگ!! تا آنکه در حظیرة القدس از جوار رب العالمین ساکن شوند، که در آن برایشان هر چه بخواهند و آنچه چشمها لذت ببرند آماده است و در آن دائمی خواهند بود، و ملائکه به آنان می‌گویند: «سَلامٌ عَلَیکُمْ بِما صَبَرْتُمْ، فَنِعْمَ عُقْبَی الدّارِ».
با این معجزه، بر همگان مسلّم شد که «غدیر» از منبع وحی سرچشمه گرفته و یک فرمان الهی است.
از سوی دیگر، تعیین تکلیف برای همه‌ي منافقان آن روز و طول تاریخ شد که همچون حارث فهری فکر می‌کنند و به گمان خود خدا و رسول را قبول دارند، و بعد از آنکه می‌دانند ولایت علی بن ابی‌طالب علیه‌السلام از طرف خداست صریحاً می‌گویند: ما تحمل آن را نداریم!! این پاسخ دندان شکن و فوری خداوند ثابت کرد که هر کس ولایت علی علیه‌السلام را نپذیرد منکر سخن خدا و رسول است.