1- بهاء الله تعاليم و دستورات سيد باب را وحشيانه مي داند و بيان مي کند:

" معرضين و منکرين به چهار کلمه متمسک (بودند): اول کلمه فضرب الرقاب(=زدن گردن ها) و ثاني حرق(= سوزاندن) کتب و ثالث اجتناب از ملل اخري و رابع فناي احزاب ، حال از فضل و اقتدار کلمه الهي اين چهار سد عظيم از ميان برداشته شد و اين چهار امر مبين از لوح محو گشت و صفات سبعي (=وحشيانه) را به صفات روحاني تبديل نمود."(کتاب درياى دانش - بهاء الله- صفحات 93 و94)

2- عباس افندي نيز از روش بابيان انتقاد مي کند و بيان مي نمايد:

" در يوم ظهور حضرت اعلي منطوق بيان ضرب اعناق و حرق کتب و اوراق و هدم بقاع و قتل عام  الا من آمن و صدّق بود. " ( مکاتيب عبدالبهاء - ج 2- صفحه 266)

يعني احکام باب بر چهار اصل استوار است: زدن گردن ها، سوزاندن کتب ، نابودي بقعه ها ، کشتار عمومي.

3- عبدالبهاء در جاي ديگري ذکر کرده:

"از جمله احکام بيان ضرب اعناق اهل آفاق و حرق جميع کتب و صحف و زبر و اوراق و فتح شرق و غرب و هدم بقاع مرتفعه . آيا اين احکام در اين عصر  ممکن الوقوع است؟ لا والله ، بلکه مستحيل و محال ..."( منتخباتى از مكاتيب عبدالبهاء - جلد ?- صفحه ???)

نويسنده :مينو هاشمي