يکي از آثار بهاالله شارع دين بهائي مي‌باشد که به اعتقاد بهائيان وحي منزل بر او بوده‌است(18??-????). اين اثر وصيت‌نامه بهاءالله است. بهاءالله در اين اثر عبدالبهاء فرزند خود را به عنوان جانشين و مرکز عهد و ميثاق الهي پس از خود معرفي کرده‌است.[?]

دراين کتاب نه تنها بهاءالله جانشنين خود را انتخاب مي‌کند، بلکه حاوي دستوراتي است که بسي حائز اهميت هستند.[?]

در اين اثر بهاءالله هدف و مقصود خود را از اينکه حمل مشقات و بلايا نموده است را شرح داده است و مي‌نويسد که "مقصود اين مظلوم از حمل شدايد و بلايا و انزال آيات و اظهاربينات، اخماد نار ضغينه و بغضاء بوده که شايد آفاق افئده? اهل عالم بنور اتّفاق منوّر گردد و به آسايش حقيقي فائز" .