پاسخ:
فرقه?هاي اهل سنت در مورد عصمت انبياء اختلاف دارند. گروهي از خوارج بنام ازارقه، عصمت را در انبياء نفي نموده و حتي كفر را از براي آنان جايز مي دانند. حشويه و اهل حديث قائل به جواز ارتكاب گناه كبيره براي انبياء چه قبل از بعثت و چه بعد از بعثت مي باشند. فرقه معتزله برخي شان، گناه كبيره را از براي آنان، قبل از بعثت جايز، و بعد از بعثت جايز نمي دانند. و عده ديگري از معتزله نسبت به انبياء گناه كبيره را مطلقا نفي نموده، لكن گناه صغيره را از براي آنها جايز مي شمارند. فرقه اشاعره انبياء را بعد از بعثت، از گناه كبيره و صغيره معصوم مي دانند، اما قبل از بعثت عصمت از اين گناهان را براي آنان لازم نمي دانند.
اما در مورد شخصيت حضرت داود(ع) در برخي از تفاسير و متون اهل سنت، مثل تفسير قرطبي و سنن ترمذي، همان مطالبي كه در توارث ذكر گرديده، به حضرت داوود(ع) نسبت داده شده است. اما برخي از علماء اهل سنت مثل بيضاوي آن را از اسرائيليات شمرده و منافي با عصمت انبياء دانسته و نسبت دادن و جواز اين گونه مطالب را به انبياء هم سان با بطلان و سقوط اعتبار شرايع مي دانند.
ديدگاههاي اهل سنت درباره گناه حضرت آدم(ع) با توجه به اختلاف در مباني آنان، نسبت به عصمت انبياء مختلف ميباشد، لذا آن عده اي از اهل سنت كه عصمت را در انبياء شرط نمي دانند آيه «وعصي آدم ربه فغوي» و آيات ديگر را دليل بر نفي عصمت انبياء گرفته اند. اما آنانيكه قائل به عصمت انبياء هستند، مي گويند: كه اين گونه آيات بايد به نحوي به تأويل برده شوند كه با عصمت انبياء منافات نداشته باشد. پس به اعتقاد اين طائفه از اهل سنت حضرت آدم(ع) مرتكب معصيت و گناه نشده است.
معرفي منابع جهت مطالعه بيشتر:
1. آيت ا... سبحاني، الهيات، بخش عصمت انبياء، ج 3.
2. جرجاني، سيد شريف، شرح المواقف بخش عصمت الانبياء.