بارداري و زايمان
دوران بارداري،دوران بسيار حساس و سرنوشتسازي است.
وضع تغذيه مادر و حالات رواني و حركات جسماني او،هم نسبتبه آيندهخودش اثر دارد همبراي كودكي كه در رحم او پرورش مييابد تاثيرفراواني دارد.سلامتيا بيماري،نيرومندي ياناتواني،زشتي يا زيبايي،خوش اخلاقي يا بد اخلاقي،مقدار هوش و فهم كودك،در همين زمانو دررحم مادر پايهگذاري ميشود.يكي از دانشمندان مينويسد:والدين طفلميتوانند او را دركاخي از سلامت مزاج نشو و نما دهند يا در بيغولهايخراب و نمناك بپرورانند.و مسلم استكه چنين مكاني در خور زيستنروح جاودان بشري نيست.به همين جهت،پدر و مادربزرگترينمسؤوليتها را در مقابل بشريتبه عهده دارند (14) .
بنابراين دوران بارداري را نميتوان يك زمان عادي محسوبداشت و نسبتبه آن بيتفاوتبود.بلكه با شروع اين دوران مسؤوليتبسيار سنگيني بر عهده پدر و مادر خواهد افتاد.كه اگراندكي غفلت كنندبا مشكلات صعب العلاج يا غير قابل جبراني مواجه خواهند شد.در اينجتذكر چند مطلب ضرورت دارد.
1-برنامه غذائي-كودكي كه در رحم مادر زندگي ميكند از خونمادر تغذيه مينمايد و رشدميكند.بنابراين غذاي مادر بايد آن چنان غني وكامل باشد كه از يك طرف احتياجات غذاييخودش را تامين كند و بتواندصحيح و سالم به زندگي خويش ادامه دهد،و از طرف ديگر موادغذائي ومصالحي را كه براي پرورش جسم و جان كودك ضرورت دارد دراختيارش قرار دهد تابتواند بخوبي و تندرستي پرورش يابد.بنابراينبرنامه غذائي يك خانم آبستن بايد كاملاحساب شده و دقيق باشد.زيرافقدان يا كمبود بعض مواد غذائي،مانند انواع مختلف ويتامينهاو موادمعدني و آلي و پروتئينها و چربيها و مواد قندي و نشاستهاي،هم نسبتبهسلامت مادرلطمه وارد ميسازد هم كودكي كه از خون مادر تغذيه مينمايد.
امام صادق عليه السلام در حديثي ميفرمايد:غذاي كودك در رحم مادر،از آنچه مادرميخورد و ميآشامد تامين ميشود (15) .
در اينجا مشكل ديگري هم وجود دارد كه اكثر خانمها در تمامدوران بارداري يا در اكثر آن،ازيك مزاج عادي و معمولي برخوردارنيستند.بلكه نسبتبه بعض غذاها تنفر پيدا ميكنند (ويار)و بهر حال كمخوراكتر ميشوند،در صورتيكه نياز غذايي آنها بيشتر است.و بهمينجهتبايدغذاهايي را ميل كنند كه در عين حال كه از لحاظ مواد مختلفغذايي غني است،حجمكمتري هم داشته باشد.و تنظيم چنين برنامهغذايي كار دشواري استبالاخص براي افراد كمبضاعت و كم اطلاع ازخواص و آثار غذاها و بهداشت عمومي.در اينجاست كه مسؤوليتبسيارسنگيني بر عهده پدر كودك نهاده ميشود.اوست كه بايد بمقدار توانخويش تلاش كند وبراي همسر باردارش و كودكي را كه در رحم پرورشميدهد برنامه غذايي مناسب و حسابشدهاي را تهيه و در اختيارش قراردهد.و اگر در انجام اين مسؤوليتبزرگ كوتاهي كند هم بهسلامت آيندههمسرش و هم سلامت كودكش لطمه وارد خواهد شد،كه در هميندنيانتيجهاش را خواهد ديد و هم در جهان آخرت مورد بازخواست الهي قرارخواهد گرفت.
2-آرامش فكري-زن در زمان بارداري نياز شديدي به آرامشفكري و عشق و علاقه به زندگيدارد.زيرا اعصاب راحت و آرامش فكرو شوق و علاقه به زندگي،هم در سلامتخودش تاثيردارد هم در جسم وروان كودكي كه در رحم پرورش مييابد تاثير بسزايي خواهد داشت.
و تهيه و تامين چنين محيط امن و با آرامشي نيز بر عهده شوهراست.شوهر هميشه بايد بامحبتها و نوازشها و دلجوييهايش دل همسرشرا گرم و آرام نگهدارد ليكن در زمان بارداريبايد اين برنامه را دو چندانكند.رفتار شوهر بايد آن چنان باشد كه همسرش از حادثه جديداحساسغرور و شادماني كند و بر خويشتن ببالد كه مسؤوليت پرورش يك انسانخوب وسالم بر عهدهاش نهاده شده است.و بخوبي دريابد كه شوهرش باتمام وجود او را دوست دارد وبه فرزندش نيز كاملا علاقهمند ميباشد.
3-خودداري از حركات شديد-زن در زمان بارداري نياز بهاستراحت و اجتناب از كارهايسنگين و دشوار دارد.حمل اشياء سنگينو حركتهاي تند ميتواند براي سلامتخودش وكودكش زيانهاي غير قابلجبراني را ببار آورد.خانمهاي باردار بايد كاملا باين نكته توجهداشته باشند.شوهران نيز وظيفه دارند كه به همسران باردارشان توصيه كنند كهاز حملاشياء سنگين و انجام حركتهاي تند جدا اجتناب نمايند و لازماست مردها در اين دوران،انجام كارهاي سنگين را كه براي زندگيضرورت دارد خود متحمل شوند،و بهمسرشان اجازهانجام آنها را ندهند.
4-يكي از مشكلات دوران بارداري ترس و اضطرابي است كهخانمها از زايمان دارند.مخصوصاخانمهاييكه زايمان اولشان باشد،يازايمان غير طبيعي داشته باشند.در اين مورد نيز شوهرانبايد به ياريهمسرانشان بشتابند.به او دلداري و تسليتبدهند.بگويند:اگر رعايتبهداشت وحفظ الصحه را بكني زايمان امر چندان دشواري نيست.يكامر طبيعي است كه براي همهبانوان واقع شده و ميشود.تحمل آن چندانسخت نيست،در عوض يك فرزند خوب و سالمپيدا ميكنيم كه مايهافتخار ما خواهد بود.من نيز همواره مراقب تو خواهم بود و ازهيچگونهكمكي دريغ نخواهم كرد.
5-زايمان-عمل زايمان بر رويهم دشواريهايي را در بر دارد. غالبا با يك دوره دردهاي شديد همراه است.خانمهاي باردار غالبا ازخطرهاي احتمالي وعواقب آن بيمناكند.بعد از وضع حمل هم يك دورانضعف و نقاهت را بايد بگذرانند.گر چهخانمها دوران بارداري و زايمان وشير دادن را بايد تحمل كنند ليكن شوهر نيز در انعقاد نطفهو بوجود آمدنكودك كاملا دخيل بوده است.در واقع پدر و مادر،در بوجود آمدن كودكبطوراشتراك سهيم هستند.گر چه مركز اين موجود جديد رحم مادرميباشد.بنابراين شوهر نيز برطبق وظيفه وجداني و انساني و اسلاميموظف است در موقعيتحساس زايمان به ياريهمسرش بشتابد،و سعي و تلاش كند تا عمل زايمان بخوبي انجام بگيرد.اگر نياز به دكتر ودارو وزايشگاه دارد،وسيلهاش را فراهم سازد.با اظهار محبت دلگرم واميدوارش سازد.هنگاميكه در زايشگاه است مراقب احوال او باشد.وحضورا يا بوسيله تلفن از احوالش جويا شود.بعد ازوضع حمل،درصورت امكان فورا بملاقاتش برود،و اگر ممكن نيست،يكي از خانمهايبستگانرا بملاقاتش بفرستد و از احوالش جويا شود.وقتي ميخواهنداو را به منزل بياورند بهترستخودش نيز بهمراه باشد.وقتي به منزل آمداسباب و وسايل استراحت او را فراهم سازد.دردوره نقاهت اجازه ندهدبه كارهاي سنگين و دشوار اقدام نمايد.سعي كند بمقدار توان،غذاهايخوب و مقوي برايش تهيه كند.تا نيروهاي از دست داده خود را دوبارهبازيابد و باسلامتي به زندگي و پرورش نوزاد مشغول گردد.
مرد با چنين رفتاري به اخلاق اسلامي عمل كرده و نزد خدا ماجورخواهد بود.رسول خداصلي الله عليه و آله فرمود:بهترين شما مردي استكه با همسرش به خوبي رفتار كند و من ازهمه شما نسبتبه همسرمخوشرفتارتر هستم (16) و حضرت صادق عليه السلام فرمود:خدارحمت كندمردي را كه رابطه بين خودش و همسرش را نيكو گرداند.زيرا خداوندمتعال مردرا اختياردار و سرپرست او قرار داده است (17)
بعلاوه،بدين وسيله كانون گرم خانواده را گرمتر از سابق نموده وبنياد ازدواج را استوارميگرداند.در اينصورت خانم چنين مردي نيزمحبتها و نوازشها و دلجوئيها و زحمتهاي شوهرمهربانش را هيچگاه فراموش نخواهد كرد.و با دلگرمي و اميد بيشتري در اداره زندگيتلاشخواهد كرد.
12-بحار،ج 16 ص 227.
13-بحار الانوار ج 16 ص 230
14-راز آفرينش انسان ص 108
15-بحار الانوار ج 60 ص 342.
16-وسائل ج 14 ص 122
17-وسائل جلد 14 ص 124
نظرات 0
شما هم میتوانید در این مورد نظر دهید