پاسخ: نخست بايد دانست كه از ديدگاه آيات و روايات اسلامي، زيارتگاهها و محلهاي عبادت، نبايد نمادي از تجملات دنيايي و زخارف مادي باشد؛ ولي زيباسازي فضا در حد ايجاد جذابيت براي زائران، داراي آثار ثمربخش و سازندهاي است كه به بعضي از آنها اشاره ميشود: 1- تعمير و زيباسازي قبور ائمه اطهار(ع)، تعظيم شعائر الهي است و قرآن مجيد آن را نشانه تقواي قلوب و تسلط پرهيزگاري بر دلها ميداند: وَ مَنْ يُعَظِّمْ شَعائِرَ اَللَّهِ فَإِنَّها مِنْ تَقْوَي اَلْقُلُوبِ، (حج، آيه 32) . مقصود از شعائر در آيه، نشانههاي دين الهي است. اولياي الهي و بالاخص آنان كه در راه گسترش دين جانبازي كردهاند، از شعائر و نشانههاي دين خدا ميباشند. يكي از راههاي تعظيم آنان - علاوه بر حفظ آثار و مكتب آنها - حفظ و تعمير قبور آنان است. معمولاً در ميان تمام ملل، قبر شخصيتهاي بزرگ سياسي و ديني را در نقاط حساس به خاك ميسپارند و از آن به عنوان نشانه مكتب و نماد افتخار محافظت ميكنند. قرآن مجيد به روشني به ما دستور ميدهد كه به بستگان و خويشاوندان پيامبر گرامي(ص) مهرورزيم قُلْ لا أَسْئَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْراً إِلاَّ اَلْمَوَدَّةَ فِي اَلْقُرْبي، (شوري، آيه 23) و مسلماً يكي از ابزار نشان دادن علاقه به خاندان رسالت، حفظ و بزرگداشت مرقدهاي آنان است. به دليل همين ابراز احساسات و نشان دادن عشق و علاقه زياد به اهلبيت(ع)، شيعيان همواره سعي كردهاند زيباترين هنرهاي معماري، آيينهكاري، منبتكاري و... را در حرمهاي اهلبيت(ع) و بناهاي متعلق به آنان به كار ببرند و ارزندهترين و با ارزشترين فلزات - اعم از طلا و نقره و ساير جواهرات - را وقف آن قبور مطهر نموده و در تزيين گنبد و بارگاه آن بزرگان استفاده كنند. اين نشانه تعظيم شعائر و بيانگر شكوه و اجلال آن بزرگواران در نزد مردم است. همچنين ديدن اين حرمهاي نوراني، يادآور عظمت معنوي و مقام والاي صاحب آن بارگاه ميباشد. 2- تعظيم جلال و عظمت بزرگان دين از طريق آباداني و زيباسازي قبور آنان و در كنار آن به وجود آوردن امكانات رفاهي، براي زائران و ارائه خدمات فرهنگي، مادي و... ميتواند نقش زندهاي در گسترش و ترويج فرهنگ و ارزشهاي اسلامي، اسوه قراردادن ائمه اطهار(ع)، تمسك به سيره آن بزرگواران براي عموم مردم و... داشته باشد. اين خود نتايج مهم و ارزشمندي در حوزه فردي و اجتماعي به دنبال دارد و در نهادينه كردن ارزشهاي الهي و انساني مؤثر است. چنانچه بسياري از امور عامالمنفعه (مانند خيرات، نذورات، اوقاف، مدرسهسازي، سرپرستي ايتام، پرداخت وجوهات شرعي، كمك به نيازمندان و...) از تأثيرات و نتايج بسيار ارزنده ساخت و ساز صحن و بارگاه امامان و امامزادهها ميباشد؛ زيرا شكوه اين مكانهاي مقدس در جذب مردم، براي زيارت و انجام دادن خيرات مؤثر است. به عبارت ديگر صرف كردن هزينههاي مالي به وسيله افراد خير، براي زيباسازي و تجليل بارگاه بزرگان دين، سبب يادآوري مقام و عظمت والاي آن بزرگان وتعظيم شعائر الهي است و مردم بسيار زيادي را به سوي خود جلب ميكند و در گسترش فرهنگ و ارزشهاي الهي و سيره و منش فردي و اجتماعي آن بزرگواران مؤثر است. 3- اگر مقايسهاي بين ساير بودجههاي كلان فرهنگي كشور و نتايج حاصله با هزينههايي كه در اين گونه اقدامات صرف ميشود و نتايج آن داشته باشيم، اهميت اين قبيل اقدامات براي ما روشن ميشود و در بسط و گسترش آن كوشش ميكنيم. 4- البته بايد از هرگونه اسراف، ريخت و پاش و انجام دادن اموري كه به هيچ وجه زيبنده نظام اسلامي و مكتب اهل بيت(ع) نيست جلوگيري كرد و براي استفاده بهينه از امكانات موجود، در جهت گسترش فرهنگ صحيح اسلامي و ارائه خدمات گوناگون (مانند ايجاد كتابخانه، زائرسرا، سالن اجتماعات، مراكز درماني، امكانات آسايش، مراكز فرهنگي، تفريحي ورزشي و... براي عموم افرادي جامعه خصوصاً افراد نيازمند و كمك به آنان) بايد برنامهريزيهاي مناسب انجام داد. همانطور كه شاهد انجام اينگونه اقدامات، از سوي برخي مراكز ديني و زيارتي (مانند آستان قدس رضوي در مشهد، آستانه مقدسه حضرت معصومه(س) در قم و...) ميباشيم. به اميد آن كه روز به روز از تجملات پرهزينه و كمفايده كاسته شود و به آنچه كه در راستاي رشد معنوي و آسايش زائران است، افزوده شود.
نظرات 0
شما هم میتوانید در این مورد نظر دهید