پرسش: وقتي حيوان درنده اي انسان را مي خورد و پاره هاي بدن انسان جزء بدن او مي شود طريقة حشر او چگونه است؟
جواب: با توجه به علم بي انتهاي خداوند و قدرت بي پايان او اين كار به آساني صورت مي گيرد. ما كه علم وقدرتمان محدود است فكر مي كنيم اگر حيواني انساني را خورد،محشور شدن انسان مشكل مي شود، ولي خدايي كه مي داند ذرات وجود انسان در كجا است و قدرت دارد آن ذرات را جمع و زنده كند بدون هيچ مشكل ذرات را جمع و زنده مي نمايد، و چنان چه مقداري از بدن انسان جزء حيوان يا انساني شد به امر الهي اين مقدار از بدن حيوان يا انسان ديگر جدا مي شود و جزء بدن او مي گردد.خدا بارها در قرآن مثال ها و مطالبي آورده كه ما را متوجه علم و قدرتي پايان خود نمايد مانند: تولد و سخن گفتن حضرت عيسي در ابتداي تولد، پرورش حضرت موسي در خانة فرعون، ماجراي اصحاب كهف و حضرت عزير و داستان سؤال حضرت ابراهيم(ع) از خدا در مورد چگونگي زنده شدن مردگان، و آن بدين گونه است كه : روزي ابراهيم(ع) از كنار دريا مي گذشت. مرداري را ديد كه در كنار دريا افتاده، در حاليكه مقداري از آن داخل آب و مقداري ديگر در خشكي بود و پرندگان وحيوانات دريا وخشكي، از دوسو، آن را طعمة خود قرار داده بودند. ديدن اين منظره ابراهيم(ع) را به فكر انداخت و آن كيفيت زنده شدن مردگان پس از مرگ بود. او فكر مي كرد اگر نظير اين حادثه براي جسد انساني رخ دهد و بدن او جزء جانداران ديگر شود، رستاخير كه بايد با بدن جسماني صورت گيرد چگونه خواهد شد؟ ابراهيم(ع) گفت: پروردگارا ! به من نشان بده چگونه مردگان را زنده مي كني؟ خداوند فرمود:مگر ايمان به اين مطلب نداري؟ پاسخ داد:ايمان دارم ولي مي خواهم آرامش قلبي پيدا كنم. خدا دستور داد كه چهار پرنده (طاووس، خروس، كبوتر و كلاغ) بكُشد و گوشت هاي آن ها را در هم بياميزد) سپس آن ها را چند قسمت كند و هر قسمتي را بر سر كوهي بگذارد، بعد آن ها را بخواند،[1] تا صحنة رستاخير را مشاهده كند. او چنين كرد و با نهايت تعجب ديد اجزاي مرغان از نقاط مختلف جمع شده نزد او آمدند و زندگي را از سر گرفتند. پس از آن كه ابراهيم(ع) اين صحنة شگفت انگيز را ديد به او وحي شد كه بدان خداوند بر هر چيز توانا است و كارهاي او همه از روي حكمت است، و با داشتن علم و قدرت بي پايان نه مسئلة شناسايي اجزاي پراكندة مردگان براي او مشكل ايجاد مي كند و نه جمع آوري آن ها.[2]
براي اطلاع بيشتر به كتاب معاد در نگاه عقل و دين، ص 249، اثر دانشمند گرامي آقاي محمد باقر شريعتي سبزواري؛ منشور جاويد، ج 9، ص 150، نوشتةآيت الله جعفر سبحاني؛ پيام قرآن، ج 5، ص 340 از آيت الله ناصر مكارم شيرازي مراجعه فرماييد.
[1] تفسير نمونه،ج 2، ص 223.
[2] تفسير نمونه، ج 2، ص 223.
نظرات 0
شما هم میتوانید در این مورد نظر دهید