به نظر ما شيعيان، اسلام حقيقي را فقط بايد در تشيع جستوجو كرد و در بقيه فرق اسلامي و اديان ديگر انحرافاتي وجود دارد و به نظر ما در هر زماني فقط يك دين حق وجود دارد و همه موظفند از آن پيروي كنند. اما اين به اين معنا نيست كه هر كس شيعه نباشد جايش در دوزخ است، ممكن است كساني باشند كه به خاطر ضعف فكري يا عوامل محيطي يا بعضي عوامل ديگر نتوانستهاند به اين حقيقت گرانبها دسترسي پيدا كنند. به عبارت ديگر در رسيدن به اين حقيقت ناتوان بودهاند نه اين كه بخواهند عناد بورزند يا بخواهند آن را انكار كنند كه چنين افرادي به دوزخ نخواهند رفت. محال است كه خداي كريم و حكيم كسي را كه حجت بر او تمام نشده عذاب كند. وَ ما كُنَّا مُعَذِّبِينَ حَتَّي نَبْعَثَ رَسُولاً؛ و ما چنين نيستيم كه رسول نفرستاده (حجت تمام نشده) بشر را معذب كنيم". (اسراء، آيه 15) آري اگر كساني بدانند ديني حق است ولي باز هم آن را انكار كنند يا بتوانند به حقيقت برسند اما در راه رسيدن به آن كوتاهي نمايند چنين افرادي مستحق عذاب ميباشند. نكته ديگر اين كه افراد دسته اول، اگر اعمالي را با انگيزه تقرب به خدا انجام دهند و در كار خود خلوص نيت داشته باشند عمل آنها مقبول درگاه الهي است و استحقاق پاداش و بهشت مييابند اعم از آن كه مسلمان باشند يا غير مسلمان. نكته آخر اين كه آنچه در حساب خدا مايه ارزش اعمال است كيفيت است نه كميّت. ارزش اعمال به نيت و انگيزهاي است كه فاعل آن دارد. اگر كاري براي رضاي خدا نباشد هر قدر هم كه زياد باشد فايدهاي ندارد.
براي آگاهي بيشتر ر.ك: مجموعه آثار شهيد مطهري، ج 1، ص 269 - 300.
نظرات 0
شما هم میتوانید در این مورد نظر دهید