اسامی ائمه در قرآن

اسامی ائمه در قرآن

س ـ چرا اسامي ائمه اطهار(ع) به خصوص حضرت علي(ع) و حضرت امام زمان(عج) در قرآن نيامده است؟


ج ـ هر چند در به اعتقاد شيعه و سني بسياري از آيات قرآن كريم درباره حضرت علي(ع) و ساير ائمه(ع) نازل شده است، (جهت اطلاع بيشتر درباره آيات نازل شده در شأن اهل‏ بيت به كتاب «بررسي شخصيت اهل بيت در قرآن» نوشته حجت الاسلام دكتر نقي ‏پورفر و براي آشنايي با آيات نازل شده درباره امام عصر عج به كتاب امامت و مهدويت نوشته آيت الله صافي گلپايگاني و بحار الانوار، ج 51 رجوع كنيد.)    ولي به خاطر مصالحي از تصريح به نام اهل بيت(ع) در قرآن خودداري شده است ازجمله:

1 . يكي از حكمت‏هايي كه براي اين مطلب ذكر شده اين است كه در قرآن تنها كليّات ذكر شده و توضيح و تبيين جزئيات به عهده پيامبر اكرم(ص) گذارده شده است. شخصي به نام ابوبصير مي‏گويد: از امام صادق(ع) پرسيدم كه مردم مي‏گويند: چرا از حضرت‏علي(ع) و اهل‏بيت او نامي در قرآن كريم نيامده است؟ امام فرمود: به كساني كه چنين اعتراضي مي‏كنند بگوييد: همان‏گونه كه نماز در قرآن آمده، ولي سه يا چهار (ركعت) بودن آن مشخص نشده و رسول خدا آن را براي مردم تفسير كرد... همين طور در قرآن نازل شده كه:
اَطيعُوا اللّه‏َ وَ اَطيعُوا الرَّسُولَ وَ اُولِي الاَْمْرِ مِنْكُمْ؛   ( نساء 4، آيه 59 )     
از خدا و رسول و اولوا الامر اطاعت كنيد.
 اين آيه درباره علي و حسن و حسين(ع) نازل شده و پيامبر(ص) فرمود: «هركس من مولاي او هستم پس علي مولاي او است».    (محدث بحراني، غاية المرام، ج 3، چاپ سنگي، ص 265 و اصول كافي، ج 1، ص 286 )

2. نظر ديگري كه در اين زمينه مطرح شده است اين است كه عدم ذكر اسامي اهل بيت(ع) در قرآن ازباب دفع شر بدخواهان و منافقان نسبت به كيان اسلام و صيانت قرآن مي‏باشد.    (علامه سيد شرف الدين عاملي، المراجعات، ص 235.)    در قرآن كريم آياتي درباره اهل بيت(ع) نازل شده كه تصريح دارد مانند آيه 55 سوره مائده كه مي‏فرمايد: «ولي و سرپرست شما تنها خدا و پيامبرش و افراد مؤمني هستند كه نماز به پاي داشته و در حال ركوع زكاة مي‏پردازند.» علماي شيعه و اهل سنت نقل كرده‏اند كه تنها كسي كه در حال ركوع انگشتر خود را به فقير داد، حضرت علي(ع) بود.    (آيت اللّه‏ مكارم شيرازي و همكاران، پيام قرآن، ج 9، ص 1 ـ 3.)    در نتيجه تفاوتي نداشت كه خداوند متعال بفرمايد: سرپرست شما خدا و رسولش و حضرت علي(ع) هستند يا اينكه صفاتي را كه منحصر به فرد است و تنها منطبق بر حضرت علي(ع) است ذكر نمايد. كسي كه به دنبال حقيقت باشد از هر دو گفتار يك مطلب را مي‏فهمد، با اين تفاوت كه اگر نام حضرت علي(ع) به صراحت در قرآن ذكر مي‏شد، زمينه براي عداوت بيشتر نااهلان فراهم مي‏گشت.

توضيح آنكه اساساً يكي از اسباب محفوظ ماندن قرآن از تصرف و تحريف همين است كه نام هيچ يك از معاصران پيامبر(ص) از اصحاب و غير آنان در مقام ستايش يا نكوهش برده نشده است، در حالي كه آيات زيادي در ستايش نيكان اصحاب پيامبر(ص) (نظير علي(ع)، سلمان، عمار، حمزه و...) و نيز نكوهش بسياري (نظير ابوسفيان، ابوجهل، عاص بن وائل، وليد و...) نازل گرديده است. راز نيامدن نام علي و ائمه ديگر و اهل بيت(ع) در قرآن نيز بر همين اساس است؛ زيرا بغض و عداوت نسبت به علي(ع) و فرزندان معصومش(ع) بيشتر از هر فرد ديگر بوده است، و آمدن نام شريف آن بزرگوار و ساير ائمه(ع) موجب اهتمام بسيار و فعاليت شديد دشمنان اهل‏بيت(ع) و در رأس آنان بني‏اميه درتحريف قرآن و تغيير الفاظ قرآني مي‏شده است.

3 . نظريه ديگر در اين مورد اين است كه اولاً با بررسي توصيفات قرآني از شخصيت اهل بيت(ع) معلوم مي‏گردد كه عظمت اهل بيت با تأكيد عجيبي در قرآن كريم آمده است كه هرگونه شك و ترديدي را زايل مي‏كند.
ثانياً سنت الهي در همه امور ديني عموماً و در امور عظيم ديني خصوصاً بر آزمايش مؤمنان استوار است تا صدق ايمانشان درآن امور عظيم آشكار گردد:
وَ اِنْ كُنّا لَمُبْتَلينَ؛   ( مؤمنون 23، آيه 30. )     
و به راستي ما دائماً آزمايش مي‏كنيم.

غرض الهي در برخورد با خلائق، در هر مسئله ‏اي كه مطرح مي‏كند و در هر تبييني كه ارائه مي‏دهد، امتحان نيت‏ها، افكار، حالات و روحيات افراد است:
وَ جَعَلْنا بَعْضَكُمْ لِبَعضٍ فِتنَةً اَتَصْبِرُونَ وَ كانَ رَبُّكَ بَصيراً؛   ( فرقان 25، آيه 20.)      
و بعضي از شما را وسيله امتحان بعضي ديگر قرار داديم. آيا صبر و شكيبايي مي‏كنيد (و از عهده امتحان بر مي‏ آييد)؟!

به نظر مي‏رسد موضوع اسامي اهل بيت(ع) در قرآن نيز از همين باب باشد. از يك سو مجموعه توصيفات ائمه اطهار در قرآن به گونه‏اي است كه چهره آنان همچون خورشيد فروزان در پهنه آسمان حقايق قرآن مي‏درخشد و از سوي ديگر خداوند عالم از ذكر اسامي آنها در قرآن خودداري مي‏نمايد! اين نحوه عملكرد،روشي است تا باطن مدعيان برملا شود كه اگر از صدق ايمان برخوردارند به شأن اهل بيت(ع) اعتراف نمايند و اگر قابليت ندارند، مرض قلبي آنها تحريك شده، بهانه ‏جويي نمايند.   ( ولي‏ اللّه‏ نقي‏پور فر، بررسي شخصيت اهل‏ بيت در قرآن تهران،آموزش مديريت دولتي، 1377 ص 9 ـ 13، با تلخيص. ) 


 


  • گروه:
  • پاسخ به شبهات

نظرات 0

شما هم میتوانید در این مورد نظر دهید

ویدیوهای برگزیده

پادکست‌های برگزیده