ج ـ اين امر مربوط به قواعد زبان عربي است و قرآن نيز به زبان عربي نازل شده است. طبق دستور زبان عربي، لفظي كه مؤنث حقيقي و يا مجازي نبوده و يا لفظاً مؤنث نباشد مذكر محسوب شده و مثل مذكر با آن برخورد مي‏شود و به‏طور خلاصه مي‏توان گفت: مواردي كه مذكر و مؤنث ندارد و لفظاً نيز علامت تأنيث همراه ندارد، در حكم مذكر است. لفظ جلاله «اللّه‏» و يا قرآن نيز از همين قبيل هستند.