پرسش: برخي ميگويند تلويزيون همان دجالي است كه از آثار ظهور امام زمان عليه السلام ميباشد، چنين چيزي درست است؟
پاسخ: برخي روايات، در ميان علائم ظهور امام زمان عليه السلام ، از دجال نام بردهاند؛ در روايات شيعه تعدادي و در روايات اهل سنت (صحيح بخاري، ج 8 ، ص 102.) بسيار. به فرض كه وجود او را با آن مشخصاتي كه در روايات آمده بپذيريم، انطباقش بر تلويزيون وجهي ندارد؛ چون تلويزيون وسيله اي است مانند همه وسيله ها. يك زمان شمشير و چاقو بوده و امروز راديو و ضبط و تلويزيون و كامپيوتر و غيره است. وسيله به خودي خود، نه خوب است و نه بد. آن را نميتوان به دجال بودن متهم كرد. وسيله را هم ميتوان خوب به كار برد و هم بد. تلويزيون ميتواند تصاوير و پيام ها را به دورترين نقاط جهان برساند. ميتواند ابزاري براي آموزش باشد. همان طور كه امام رحمه الله در سخنراني بهشت زهرا فرمود، تلويزيون ميتواند تبديل به دانشگاه شود و ميتواند چنان كه در زمان طاغوت بود وسيلهاي براي فساد باشد. تلويزيون اگر در دست طاغوتيان باشد تيغي است در كف زنگي مست، ابزاري است در دست نااهل. همين وسيله، اگر در خدمت جامعه اسلامي و امام زمان عليهالسلام باشد براي فرستادن پيام به همه مردم جهان به كار ميآيد. به هر حال، دنيا، دنياي اسباب است و نميتوان آنها را كنار گذاشت.
از قضا، راديو و تلويزيون ميتواند به دانشگاه و حوزه علميه تبديل شود؛ به مدرسهاي كه معارف اسلامي از طريق آن آموزش داده شود؛ چه وسيله اي از اين بهتر؟
در هر حال، بر فرض صحت روايات اهل تسنن، بر وجود دجال، احتمال تأويل اين روايات و نمادين بودن آن بسيار است.
سيد محمد صدر رحمه الله ميفرمايد: «دجال رمزي است از اوج تمدّن و تكنيك غرب كه با اسلام و مباني آن ستيز دارد. تمدني كه درصدد به سلطه كشيدن هر انساني است... (تاريخ ما بعد الظهور، ص 141. ) ».
پرسش: براي ظهور امام زمان نشانههايي برشمرده اند. با اينكه ما اين علائم را نميبينيم چرا باز هم براي ظهور امام زمان دعا ميكنيم؟
پاسخ: در اين خصوص بايد سه نكته را در نظر داشت: اول اينكه علائم ظهور اقسامي دارد كه بعضي از آنها حتمي الوقوع است و بعضي محتمل الوقوع. بعضيها نيز تا به حال رخ داده است؛ مثل حكومت بنيعباس و بنياميه و... . امّا به هر حال، ربطي به تكليف ما درباره دعا كردن و صدقه دادن و انتظار فرج ندارد. براي نمونه وقتي به ما ميگويند براي اينكه به مقصد برسيد بايد در راه باشيد و حركت كنيد، اما به هوش باشيد كه تابلوهايي هم سر راهتان است، بايد متوجه باشيم كه اين تابلوها هرگز ربطي به حركت ما ندارد؛ يعني مسئوليت از گردن ما نميافتد و چنين نيست كه راه نرويم و بگوييم تا وقتي به آن تابلو نرسيم مقصدي نيست پس اصلاً حركت نميكنيم. بلكه بايد حركت كنيم. در مسير، به تابلوهايي هم برميخوريم.
نكته دوم اينكه وقتي براي تعجيل در فرج امام زمان عليه السلام دعا ميكنيم، در حقيقت، آن را با همه مقدمات و مؤخراتش از خدا ميخواهيم؛ يعني در حقيقت دعا ميكنيم كه خدايا علائمي را كه وقوع آن حتمي و ضروري است محقق كن. البته ميان اين علائم و ظهور حضرت مهدي وابستگي نيست. تا بگوييم اگر اين علامت نبود ظهور هم نخواهد بود. به هر حال، در دل دعا براي ظهور، دعا براي رخ دادن مقدمه ها نيز هست. دعا و ندبه و انتظار ما، شامل مقدمه، نشانه و هر چه مربوط به ظهور است ميشود. ما دعا ميكنيم كه خداوند در ظهور امام زمان عليه السلام تعجيل فرمايد و اين بدان معناست كه هر چيز براي ظهور لازم است فراهم شود.
نكته سوم اينكه به فرض كه ملازم هاي هم باشد، در بسياري موارد ما از بروز نشانه ها خبر نداريم. براي مثال، براي ما روشن نيست كه منظور از دجال كه از علائم ظهور دانسته شده يك انسان است با آن مشخصاتي كه در روايات آمده يا يك تكنولوژي است. بنابراين چگونه ميتوانيم بگوييم منتظر باشيم وقتي دجال ظهور كرد ما هم دعا كنيم؟ معلوم نيست، شايد دجال ظهور كرده باشد. يعني روايت طوري نيست كه بتوانيم به اين صورت تعبير كنيم؛ چون اين نشانه، خرق عادت است: موجودي كه يك چشم دارد، چشمش وسط پيشانياش است، با آن اوصاف عجيب و غريب. اين موجود عادي نيست. وقتي عادي نشد، ميتوان از آن، ماهواره و اينترنت و چيزهاي ديگر را نيز برداشت كرد.
بايد توجه داشته باشيم كه تكليف ما دعا كردن است. در روايات فراواني آمده است كه فرج شما، در فرج حضرت مهدي عليه السلام است.( بحار الانوار ج 52 ، ص 92 و ج 78، ص 339.) در نظر خداوند، انتظار، پاداش دارد. پيامبر اكرم فرمود: « اعظم اعمال امتي انتظار الفرج» (همان، ج 50 ، ص 317.) . در بعضي روايات داريم كه در منتظر فرج، همانند كسي است كه در ركاب امام زمان جنگيده است، بلكه از آن بالاتر در خيمه حضرت است؛ از آن بالاتر، در ركاب حضرت به شهادت رسيده است. (منتخب الاثر، لطفاللّه صافي گلپايگاني، ص 497 ـ 498. ) اين روايات، تكليف ما را روشن ميكند كه صدقه بدهيم و دعا كنيم و ندبه كنيم و در انتظار فرج باشيم.
پرسش: آيا در قرآن به نشانه هاي ظهور امام زمان عليه السلام اشاره اي شده است؟ آيا اين نشانه ها تاكنون واقع شده است؟
پاسخ: برخي محققان بيش از دويست آيه از قرآن را درباره حضرت مهدي عليه السلام و قيام حضرت نقل كرده اند؛ از جمله: هود، آيه 86 ؛ بقره، آيه هاي 2 و 3؛ نساء، آيه 56 ؛ اعراف، آيه 128؛ توبه، آيه 23؛ قصص، آيه 5 ؛ نور، آيه 55 (براي آگاهي بيشتر ر.ك: احقاق الحق، قاضي نوراللّه شوشتري؛ غاية المرام، سيد هاشم بحراني؛ امامت و مهدويت، آية اللّه صافي گلپايگاني.) . برخي از آيات كه طبق روايات، از نشانه هاي ظهور حضرت معرفي شده، عبارت است از:
1. مطابق رواياتي كه شيعه و اهل سنت نقل كردهاند، آيه 51 سوره سبأ، بر خروج سفياني تطبيق شده است: وَلَوْ تَرَي إِذْ فَزِعُوا فَلاَ فَوْتَ وَأُخِذُوا مِن مَكَانٍ قَرِيبٍ
و اگر ميديدي هنگامي را كه [كافران] وحشت زده اند [آنجا كه راه] گريزي نمانده است و از مكاني نزديك گرفتار آمده اند.
مراد از اين كافران ـ چنان كه در روايات وارد شده است ـ سفياني و لشگرش هستند كه در آستانه قيام حضرت مهدي عليه السلام ، عليه حضرت خروج ميكنند و به هنگام حركت به سوي مكّه به قصد تسخير آن، در صحرا گرفتار و هلاك ميشوند. (تفسير نمونه، ج 18، ص 153.)
2. پيامبر صلي الله عليه و آله فرمود: در آستانه ظهور حضرت، مردم پيرو شهوت ها و هواهاي نفساني خود ميشوند و نماز را ضايع ميكنند. پيامبر صلي الله عليه و آله براي اين سخن، به آيه 59 سوره مريم استناد فرمود:
فَخَلَفَ مِن بَعْدِهِمْ خَلْفٌ أَضَاعُوا الصَّلاَةَ وَاتَّبَعُوا الشَّهَوَاتِ فَسَوْفَ يَلْقَوْنَ غَيّاً
سپس جانشين [آن مردم خداپرست]، كساني شدند كه نماز را ضايع گزاردند و پيرو شهوات شدند و به زودي [كيفر گمراهي خود را ديده و] به غي [واديي در جهنم] خواهند افتاد.
3. امام صادق عليهالسلام فرمود: در آستانه ظهور آن حضرت، گراني، كساد تجارت گرسنگي و... بر جامعه چيره خواهد شد. حضرت، آيه 155 سوره بقره را به عنوان شاهد نقل كرد: «البته شما را به اندكي ترس و گرسنگي و بينوايي و بيماري و كمبود در محصول ميآزماييم؛ و صبرپيشگان را بشارت ده».
آيات ديگري نيز درباره حضرت نقل شده است؛ هم چون:
1. امام زمان عليه السلام هنگام ظهور بر خانه كعبه تكيه ميكند و آيه 86 سوره هود را تلاوت ميفرمايد: « بَقِيَّتُ اللَّهِ خَيْرٌ لَكُمْ إِن كُنتُم مُؤْمِنِينَ وَمَا أَنَا عَلَيْكُمْ بِحَفِيظٍ».
2. امام صادق عليه السلام ميفرمايد: 313 يار حضرت، پس از ظهور، با ايشان بيعت ميكنند و آيه 148 سوره بقره بر آن دلالت دارد: « فَاسْتَبِقُوا الْخَيْرَاتِ أَيْنَ مَا تَكُونُوا يَأْتِ بِكُمُ اللّهُ جَمِيعاً» (ر.ك: منتخب الاثر في الامام الثاني عشر، آية اللّه صافي گلپايگاني؛ باب نشانه هاي ظهور.)
نشانه هاي ديگري نيز در روايات بيان شده است كه ميتوان براي آگاهي از آنها، به مراجع پاورقي مراجعه كرد.
برخي از اين نشانه ها تاكنون به وقوع پيوسته است؛ از جمله: پيرو شهوت ها شدن مردم، همجنسبازي، ضايع كردن نماز، كسادي تجارت، گرسنگي، تفسير به رأي كردن قرآن، آشكارا انجام شدن گناه و... .
شايان ذكر است كه تحقق هر يك از نشانه ها، نويدي از نزديك شدن ظهور آن حضرت است. البته برخي از علائم ظهور هنوز واقع نشده است؛ از قبيل: خسف بيداء، قتل نفس زكيه و... .
نظرات 0
شما هم میتوانید در این مورد نظر دهید