پرسش. اگر محيط خانه در توجه به نماز مناسب نباشد مثل اينكه پدر خانواده تارك نماز باشد، چه بايد كرد؟
پاسخ: پدر و مادر الگوي فرزندان هستند و فرزندان در الگوگيري از آنها هم در امور مثبت و هم در امور منفي بسيار تأثيرپذيرند. تأثير محيط مرحله اي است كه در عرض تأثير ژنتيكي بايد به آن اهميت داد. پدر خانواده بايد توجه داشته باشد كه انجام اين گناه (ترك نماز) خود الگوي نامناسبي را براي فرزندش ايجاد ميكند؛ يعني در واقع او دو گناه را انجام داده است؛ يكي انجام ندادن نماز دوم انجام ندادن وظيفه پدري كه گاه موجب انحراف دائمي فرزندش ميشود. شايد گناه اول را با توبه كردن و به جا آوردن قضاي نمازها يا وصيت به وراث در انجام آن نمازها ـ در صورتي كه سنّ توبه پدر بالا باشد و فرصتي براي قضا نداشته باشد ـ بتوان جبران كرد امّا انحراف فرزند و ضايع كردن و تلف كردن بخشي از عمر فرزند در راهي كه شايسته نيست، قابل جبران نيست. اينكه پدر به صورت علني به فرزندش نشان ميدهد كه اهل نماز نيست و نماز براي او اهميت ندارد، نتيجه خطرناكي را در پي دارد. توصيه ميشود كه از علني كردن گناه خودداري شود. مخفي كردن گناه خود يك تكليف است. تظاهر به گناه گاهي گناه صغيره را بدل به كبيره ميكند چون موجب اشاعه منكرات ميگردد.
بنابراين اگر پدر خانواده به هر دليلي اعم از تنبلي، بيتوجهي به اهميت نماز يا... نماز نميخواند، نبايد كاري كند كه ذهنيت فرزند به اين صورت شكل گيرد كه نماز خواندن لزوم ندارد بلكه ميتواند به گونهاي عمل كند كه گويي در محل كارش خوانده است يا ميتواند به فرزند بگويد من به دليل تنبلي نمازم را نميخوانم امّا تو نمازت را بخوان. اين توصيه براساس اين اصل است كه اگر كسي واجبي را ترك كرد، ميتواند ديگران را به انجامش ترغيب كند و امر به معروف و نهي از منكر كند.
به فرزندان نيز توصيه ميشود كه اگر پدري در اين زمينه مشكل دارد، نميتواند الگوي خوبي براي شما باشد. بزرگان، علما، ائمه معصومين عليهمالسلام، پيامبر گرامي اسلام صلياللهعليهوآلهالگوي برتر در عرصههاي اخلاقي و در انجام آداب ديني هستند. آنها نماز را دوست داشتند و آن را نور چشم خود ميدانستند؛ اين بزرگواران به نماز عشق ميورزيدند و در هنگام نماز گويي به وعدهگاه ملاقات با محبوب خويش دعوت شدهاند، حال دگرگوني داشتند.
بايد به فرزندان ياد داده شود كه پدر و مادر تا هنگامي كه در صراط مستقيم و در مسير الهي گام برميدارند، الگوهاي مناسبي هستند امّا در غير اين صورت نبايد اشتباه آنها را تكرار كرد؛ گرچه احترام به پدر و مادر در هر صورت واجب است. افزون بر اينكه فرزند ميتواند در مورد پدر و مادر خوشبين باشد و احتمالاتي را مطرح كند كه شايد نماز را موقعي ميخواند كه او مطلع نيست.نكته ديگر آنكه اگر پدر خانواده اهل نماز نيست ولي مادر اهل نماز است، بايد با بيان مطالبي كه در اهميت نماز آمده است بدون آنكه از شأن پدر بودن شوهرش بكاهد، فرزندان را از ادامه راه پدر بازدارد. الگوسازي مناسب و نشان دادن الگوهاي برتر در اين تلاش مفيد خواهد بود.
نظرات 0
شما هم میتوانید در این مورد نظر دهید