پرسش. آيا در متون اسلامي روايتي در مورد چادر گذاشتن بانوان آمده است؟ در مورد برتري چادر نسبت به نوع پوشش هاي ديگر مثل مانتو توضيح دهيد.
پاسخ: تعبيري كه در متون ديني شده است جِلباب است؛ چنانكه در آيه 59 سوره احزاب آمده است و مراد از آن پارچه اي است كه همانند ردا زن را ميپوشاند. (در تفسير الميزان چنين آمده است: مراد از جلباب جامه اي سرتاسري است كه تمام بدن را ميپوشاند. الميزان، ج 16، ص 339.) حجاب حضرت فاطمه زهرا عليه السلام جلباب بوده است؛ چنان كه روايت شده كه حضرتش با اين حجاب براي خطبه خواندن روانه مسجد شد. (بحارالانوار، ج 29، ص 221.)البته آنچه اصل است پوشيده شدن به نحو مناسب از نظر كم و كيف براي زن است. اسلام ميخواهد زن در پرده عفاف و حجاب باشد. پوشيده شدن كيفي يعني علاوه بر پوشيده شدن، نكته ديگري نيز بايد رعايت شود و آن پرهيز از «تبرّج» است. (اشاره به آيه وَلا تَبَرُّجْنَ تَبَرُّجَ الجاهِلِيَّةِ الاُولي. احزاب (33، آيه 33))
و مراد از تبرّج ظاهر كردن زينت و نوعي عشوه گري در زنان است كه نحوه راه رفتن، نوع لباس كه برجستگي ها را نشان ميدهد، رنگ لباس كه انگشتنماست و همين طور مدل لباس كه در چشم مردم ظهور داشته باشد، را شامل ميشود.پس درپوشش دو امر شرط است اول پوششي كه بدن را بپوشاند وحدودش رعايت شود و دوم پوششي كه انگشت نما و تحريك كننده نباشد و جلب توجه نكند. به نظر ميرسد چادرمشكي ايراني همه اين معيارهارا درخود دارد. البته با مانتويي كه شرايط فوق را داشته باشد هم گناهي رخ نداده است امّا در انتخاب بين خوب كه به حداقل بسنده شود مثل روسري ومانتو بااحرازشرايط وبين خوبتركهچادر با اوصاف ذكر شده باشد، انصاف ايناست كهچادر ـ كهنشان ملّيماست ودرپوشيدن آنشباهت بيشتري به حجاب بانوي دو عالم حضرت فاطمه زهرا عليه السلام پيداميشود ـ ترجيح دارد. علاوه بر اينكه چادر از تبرّج دورتر است تا مانتو، و چادر سركردن افراط محسوب نميشود.
البته همه اين كلام در صورتي است كه زن آرايش نكرده باشد در غير اين صورت حتي محل زينت شده چه صورت باشد چه دستها واجب است، پوشيده شود.الگوي زن مسلمان در پوشش حضرت فاطمه زهرا عليه السلام است هنگامي كه در جامعه حضور پيدا ميكند؛ آنگاه كه حضرتش براي خطبه فدكيه به طرف مسجد حركت ميكند، كيفيت حضورش به اين صورت بيان شده است:
مقنعهاش را بر سرش انداخته بود و جلبات همه بدنش را پوشانده بود، در حالي كه گروهي از زنان دورش را گرفته بودند. به حالي آمد كه پايين جلباب زير پايش ميرفت. حضرت فاطمه زهرا عليه السلام در حالي راه ميرفت كه شبيه ترين فرد ـ حتي در راهرفتن ـ به پيامبر صلي الله عليه و آله بود. آنگاه در پشت پرده اي كه به دستور حضرتش آويخته شد، قرار گرفت و شروع به سخن كرد. ( ر.ك. احمد بن علي طبرسي، الاحتجاج، مشهد، نشر مرتضي، 1403 ق، ج 1، ص 98)
نظرات 0
شما هم میتوانید در این مورد نظر دهید