پرسش : با توجه به اينكه خودكشي در اسلام حرام است، تكليف بيماران لاعلاج كه عذاب و رنج دارند چه مي‏باشد؟ با توجه به اينكه ممكن است ثوابي هم براي تحمل اين درد و رنج وجود نداشته باشد.  

نكته بعد اينكه اصولاً خود ايمان و مخصوصاً ايمان به اين حرف هايي كه عرض كردم، هر درد و رنجي را تسكين مي‏بخشد. مخصوصاً اگر انسان بخواهدبراي خدا كار بكند. در شرح حال شهداي كربلا وياران اباعبداللّه‏ الحسين(ع) ، در روايات نقل شده است، كه اينها اصولاً سختي آن ضربات تير و نيزه و شمشير را احساس نمي‏كردند، شمشير به آن‏ها مي‏خورد گويي يك گل به بدنشان خورده است. اين در همين زندگي معمولي انسان‏ها هم وجود دارد. وقتي انسان انگيزه ‏اش قوي شد، عشق و محبتش نسبت به چيزي زياد شد، عظمت آن چيزبرايش آشكار شد، ديگر درد و رنج را نمي‏ فهمد. زن‏هاي مصري دست‏ هاي خودشان را با چاقو مي‏بريدند (يوسف: 31) و متوجه نمي‏ شدند. يك جلوه‏ اي از زيبايي كه مخلوق خدا بود را ديده بودند، حال اگر انسان در حالت احتضار كه معمولاً مؤمن اينجوري است، اگر جلوه محبوب را ببيند ما خيال مي‏كنيم كه درحال درد و رنج است، نه او هيچ درد و رنجي ندارد! به هر حال خودكشي مطلقاً تجويز نمي‏شود. البته اين بحث فقهي است، ممكن است يك مورد خاصي، فردينياز داشته باشد و مرجع تقليدش با شرايط خاصي كه در نظر دارد تجويز بكند.اما اصلش صد در صد مردود است. و به هيچ وجه مورد اجازه اسلام نيست. دوم؛ثواب و اجر فراواني براي اين زحمت‏ها تعلق مي‏گيرد حالا اين اجر يا پاك كردن گناهان است يا ازدياد مقام و درجات است و نكته سوم؛ هر چه ايمان انسان قوي‏تر شود انگيزه انسان در تحمل اين سختي‏ها و دردها بيشتر مي‏شود. آندرد برايش تسكين‏ بخش ‏تر مي‏شود و كمتر نمود دارد. و لذا گفته‏ اند براي بيماران نوار قرآن پخش كنيد تا دردشان تسكين پيدا كند حال اگر انسان آنباطن قرآن را در وجود خودش ايجاد كند ديگر دردي برايش باقي نخواهد ماند.