بستنی شرقی

محمد محمدی‌فرید

معبد پانتئون

اکنون رایحه بستنی ایرانی به معبد پانتئون رسیده است. در نزدیکی معبد کهن پانتئون رم یکی از معروف‌ترین بستنی‌فروشی‌های این کشور قرار دارد. این مغازه متعلق به رضا جواد‌پور، بستنی‌ساز و بستنی‌فروش ایرانی است. آقارضا در این‌جا به رضا ژلاتی یا همان رضا بستنی خودمان معروف است.

از قرن شانزدهم میلادی به بعد، ایتالیا به بستنی‌های خوش‌طعمش معروف است و این شهرت تا به امروز ادامه دارد. در ایتالیا هنر بستنی تقریباً حرف اول را می‌زند. آن‌ها بستنی‌خورهای حرفه‌ای هستند تا آن‌جا که در این کشور حدود 70 نوع بستنی وجود دارد.

 حالا آقارضا در پایتخت بستنی جهان کار بستنی‌سازی‌ و فروش آن را انتخاب کرده است. او زیره به کرمان برده و با استقبال ویژه‌ای هم روبه‌رو شده است. راز موفقیت او در چیست؟ آقارضا به ایرانی بودن خود افتخار می‌کند و به طعم و رایحه ایرانی ایمان دارد. او می‌گوید:

«من اولین کسی بودم که بستنی زعفرانی سنتی ایران را به ایتالیا وارد کردم؛ بستنی‌هایی که با طعم‌های اصیل ایرانی مثل گلاب و هل و دارچین هستند، همه با استقبال خوبی مواجه شدند. افزودن پسته ایرانی با آن طعم ویژه‌اش هم باعث شهرت بیشتر بستنی ما شده است. در ایتالیا این بستنی را به‌نام بستنی اورینتال یا بستنی شرقی می‌شناسند. امروز اگر در سطح ایتالیا بخواهند از بستنی‌سازان حرفه‌ای نام ببرند من یکی از‌ آن‌ها هستم. برای من ایرانی‌ بودن خیلی مهم است نام و آرم ما ایرانی است. بسیاری از مشتری‌های ما به بستنی شرقی علاقه عجیبی دارند؛ شاید به‌خاطر طعم هل و زعفران و گلاب که از نظر غذایی برای اروپایی‌های یک طعم ناآشناست و کاملاً یک کنتراست در ذائقه افرادی که با‌ آن آشنا نیستند به وجود می‌آورد و آن‌ها را کاملاً تحت تأثیر قرار می‌دهد.»

آقارضا می‌گوید «من هر سال در مسابقات با عناوین مختلف شرکت می‌کنم گاهی هم به‌عنوان داور و یا کارشناس انتخاب می‌شوم. هر سال مقام اول، دوم یا سوم را به دست آورده‌ام و حالا به مقامی رسیده‌ام که اجازه شرکت در مسابقات را ندارم و فقط شاگردانم می‌توانند شرکت کنند.»

آقارضا ادامه می‌دهد «چند سال قبل در سفری به ایران در یکی از بستنی‌فروشی‌های شهر شیراز فالوده خوردم و تصمیم گرفتم فالوده شیرازی را که یک دسر کاملاً ایرانی است، در کنار بستنی سنتی به مشتری‌های ایتالیایی خود ارائه کنم و خوشبختانه مورد استقبال گسترده آن‌ها قرار گرفت.»

بستنی شرقی

آقارضا می‌گوید: «من بیش از 80 مرکز بستنی‌سازی و بستنی‌فروشی در ایتالیا، فرانسه، مکزیک و رومانی دارم که همه با برند رضا است. یک سری عمده‌فروشی هم داریم که اسم آن‌ها را اورینتاله یعنی شرقی گذاشته‌ایم؛ چون این‌ بستنی‌ها طعم شرقی دارند. این لغت برای ایتالیایی‌ها خیلی نوستالژیک و شیرین است؛ به علت افسانه‌های قدیمی و جالبی مثل قصه‌های هزارویک‌شب که برای آن‌ها شناخته‌شده است و آن‌ها را به ایران علاقه‌مند کرده است.»

آقارضا می‌گوید: «دخترانم سارا و آریانا مدام به ایران رفت‌وآمد دارند. به‌قدری از کشورم برایشان گفته‌‌ام که ایران را دوست دارند و حتی به توصیه من تز دانشگاهشان را درباره حجاب نوشتند و دراین‌باره تحقیق کردند که نتیجه‌اش حدود صد صفحه مطلب و یک فیلم شد. مثلاً بخشی از آن درباره مناطقی از سیسیل است که کلیساها قوانینی در خصوص حجاب دارند و افراد برای ورود به این مکان‌ باید با حجاب بیایند.»

نگاه شرقی

فکر و اندیشه آقارضا از بستنی او شیرین‌تر است؛ آقارضا به ایرانی‌ بودن و به شرقی بودن خود افتخار می‌‌کند. او نه‌تنها محصول ایرانی را تحقیر نمی‌کند بلکه در پایتخت بستنی جهان با افتخار بستنی ایرانی می‌فروشد و با بزرگ‌ترین شرکت‌ها رقابت می‌کند. او می‌داند که شرق برای انسان غربی زیبایی خاص خودش را دارد. او می‌داند برای جذاب شدن لازم نیست خودش را شبیه کسی کند، کافی است خودش باشد. او به‌جای این‌که خودش را شبیه آن‌ها کند آن‌‌ها را شیفته خودش کرده است. او خودش را نباخته است او خوب می‌داند که با فراموش کردن فرهنگ ایرانی جذاب‌تر نخواهد شد. آقارضا در غرب زندگی می‌کند اما نگاهش شرقی است. ما در همه‌جا به فکر آقارضا و نگاه شرقی او محتاجیم.

مجله آشنا، شماره 211، صفحات 68تا 71