در قسمت قبل به این عناوین پرداختیم: ترس از شب، كودك نگران. اینك در ادامه می خوانیم      ...

بچه ای كه از هیولا می ترسد

ممكن است كودكی به دلیل افكار و نگرانی هایی كه از دید شما واقعی  به نظر نمی رسند با مشكلات خواب مواجه باشد. او ممكن است تصور كند  كه یك هیولا در زیر زمین و یا جن در رختخواب و یا در جایی بیرون از پنجره  است .  اگر چه او این جور مواقع به شدت می ترسد اما معمولاً ترسش را بروز نمی دهد. به او دلگرمی  بدهید و بگویید كه مراقبش هستید و او كاملاً در امان است. برایش یك قصه بگویید و آهسته صحبت كنید. اگر در دراز مدت ببیند كه شما به هنگام این وحشت ها مراقبش هستید اطمینان خاطر بیشتری به دست می آورد .

بد نیست برایش توضیح دهید كه این چیزهایی كه باعث وحشت او شده اند سایه اشیاء هستد نه هیولا. به كودكتان بگویید كه هیولا وجود خارجی ندارد. اما احساس نگرانی و ترس و اضطراب های او واقعیت دارند. او نمی تواند درك كند كه این احساسات خودش هستند كه او را  چنین مضطرب و پریشان  می سازد. او باید با استفاده از تخیلاتش بر این احساسات غلبه كند و باید به اطمینان خاطر برسد .

به این ترتیب دیگر نیاز به حمایت در مقابل ترس از هیولا نخواهد داشت. او به یك درك بهتری از احساسات و تمایلات خود نیاز دارد. همچنین باید دریابد  كه اگر شلوارش را خیس كند و یا اگر نسبت به خواهر یا برادرش  بداخلاقی كند و یا عصبانی شود هیچ حادثه ناگواری  رخ نخواهد داد و یا در این گونه مواقع او باید اطمینان داشته باشد كه شما اوضاع را تحت كنترل دارید و مراقبش هستید.

كودكی كه از تاریكی می ترسد

اكثر كودكان دوست ندارند در تاریكی كامل و یا در اتاقی كه درش بسته است بخوابند. هیچ فایده ای هم ندارد كه ما به كودكمان بیاموزیم كه در تاریكی كامل  بخوابد. بهتر است كه به هنگام خواب، اتاق خواب او را با چراغ كم نور روشن نگه داریم؛ بدین ترتیب هرگاه كودك بعد از خوابی كه می بیند بیدار شود می تواند موقعیت خود را در اتاق بیابد و رویا و واقعیت را از هم تشخیص دهد .همچنین  اگر در، بازباشد او كمتر احساس جدایی و تنهایی می كند .

خواب بد

همه ی بچه ها گاهی دچار كابوس می شوند اما این كابوس ها نمی تواند موجب بروز اختلالات دائمی خواب  شود. آنچه  را كه بیشتر خانواده ها به عنوان كابوس های مكرر تلقی می كنند به معنای واقعی، خواب ترسی و نیمه بیداری های مقطعی مشابه است .وقتی كودك از خوابی وحشتناك سراسیمه بیدار می شود نباید او را مجبور كرد كه به تنهایی  بخوابد و بحث در مورد  خواب ترسناك كودك چه همان موقع و چه صبح برای اصلاح وضع مفید خواهد بود. این كار به كودك كمك می كند تا موقعیت خود را بازیابد و بفهمد كه هیچ خطری او را تهدید نمی كند. اگر كودك دچار كابوس های مكرر می شود باید به شیوه های مختلف با او صحبت  كنید .

وقتی كودك از ترس شكایت دارد سعی كنید تا ماهیت آنچه كه سبب ترس او می شود برایش شرح دهید. اكثر بچه ها اظهار می كنند كه خیلی ترسیده اند در حالی كه اصلا هم نترسیده اند، اما چنین می گویند تا شما را به نزد خود بكشانند .

اگر كودك اظهار می كند كه ترسیده اما علائم ترس و وحشت در او مشاهده نمی شود) بیشتر والدین قدرت تشخیص چنین امری را دارند) باید در تصمیم خود با ثبات باشید وهمچنان برنامه و عادت خواب را رعایت نمایید و او را به جایش برگردانید .

البته مواردی  نیز وجود دارد كه كودك واقعاً به هنگام شب به طور نامعقول وحشت زده و مضطرب می شود؛ در چنین موقعی تأكید شما بر برنامه تعیین شده نه تنها كاری از پیش نمی برد بلكه وضع را بدتر می كند .

اگر او را در اتاقش تنها رها كنید و در را به روی او ببندید آرام و قرار نخواهد گرفت بلكه ممكن است دچار حمله ی هیستریك (هیجان و تشنج) شود. او نیاز به توجه و همدردی دارد. در چنین موقعیتی ترس شبانه تنها مشكل نیست بلكه خود نشانه خود آشفتگی احساسی است كه باید درمان شود. در هفته های اول درمان، در اغلب موارد بدون مراجعه به روان پزشك این مشكلات برطرف می شوند .اگر ترس در كودك به تازگی عارض شده حتی اگر این ترس واقعی هم باشد، ظرف چند هفته از بین می رود. البته باید علت ترس و اضطراب او را در طول روز ریشه یابی كنید. به او كمك كنید تا به این ترس غلبه كند .

او می ترسد كه به هنگام شب در اتاقش تنها بماند. بهتر است در طول روز ساعاتی را در اتاق به مطالعه و بازی و یا صحبت كردن با او سپری كنید .

به مرور می توانید او را تشویق كنید تا ساعات بیشتری را ابتدا در روز و سپس عصر،بدون شماودر اتاق  خودش بگذراند .

هنگامی كه ترس او كاهش یافت باید برای برقراری مجدد برنامه روزمره ی خواب او و جلوگیری از جایگزینی برنامه موقت به جای برنامه دائمی از خود ثبات نشان بدهید .

با این حال اگر كودك همچنان با مشكل ترس مواجه است و طی ماه هیچ گونه علامتی از بهبود در وی مشاهده نشد و همچنین اگر ترس های شبانه او با وحشت واقعی همراه بود و متوجه شدید كه نمی توانید برنامه خواب او را از سر بگیرید می بایست با یك روان پزشك مشورت كنید .