ازدواج پیوندی است که انتظار می‌رود روزبه‌روز مستحکم‌تر شود و تا ابد ناگسستنی باقی بماند. این در حالی است که پیوند بسیاری از زوج‌ها در اثر ناملایمات زندگی سست می‌شود و در موارد حاد به جدایی می‌انجامد. در واقع، نافرجامی اغلب زندگی‌های مشترک به علت عدم تسلط طرفین بر مهارت‌‌ های زندگی زناشویی است و از بی‌توجهی به پیش‌نیازهای مهارتی ازدواج موفق ناشی می‌شود.

 ازدواج، یکی از مهمترین رسم اجتماعی برای دست یابی به نیازهای عاطفی افراد همواره مورد تأیید بوده و می‌توان گفت ازدواج رابطه انسانی، ظریف، پیچیده و پویایست که از ویژگی‌های خاصی برخوردار است.

دلایل اصلی ازدواج عمدتاً عشق، محبت، داشتن شریک و همراه در زندگی، ارضا انتظارات عاطفی –روانی و افزایش شادی و خشنودی است.

ازدواج پیوندی است که هدف از آن رسیدن به آرامش است که در قرآن هم به آن اشاره شده اما متاسفانه در سالهای اخیر احساس امنیت و آرامش در بین زوجین به سستی گراییده و خانواده دستخوش فرآیندهای ناخوشایندی شده است.

امروزه حوزه روانشناسی خانواده با چالش‌هایی مواجه شده است. از یک سو برخی از زوجین بدون آنکه آمادگی و مهارت‌های لازم را جهت مواجه با چالش‌های زندگی زناشویی داشته باشند، وارد زندگی مشترک می‌شوند  و از سوی دیگر بسیاری از زوجین در آستانه طلاق و جدایی قرار دارند.

آموزش مهارت‌های زندگی در زوجین علاوه بر تأثیر بر بهبود کیفیت روابط، نقش عمده‌ای در ارتقاء بهداشت روان و سلامت عمومی، کاهش استرس خانوادگی، افزایش پذیرش اجتماعی و حتی جلوگیری از خودکشی ایفا می‌کند لذا به شما توصیه می‌کنیم که اگر هنوز به جرگه ی متاهلان نپوستید و یا در آستانه ی آغاز شروع زندگی مشترک قراردارید از همین امروزمهارت های زیر را در خود پرورش دهید تا ازدواج ثمر بخشی را برای خود و همسرتان رقم بزنید.
 

همسرتان را اکرام کنید

یکی از از انتظاراتی که هرکس از همسر خود دارد این است که او را درک کند و مورد اکرام قرار دهد. درک و اکرام همسر یک رابطه ی متقابل بین زوجین است یعنی همانطور که مرد از همسر خود توقع دارد که اورا درک کند و مورد اکرام قرار دهد، زن هم چنین انتظاری را از همسرش دارد لذا درک و اکرام وظیفه‌ای است که هر یک از زن و شوهر باید در طول زندگی مشترک به آن توجه داشته باشند. امام سجاد (ع) به شدت به اکرام مرد نسبت به زن در لباس، گفتار، رفتار و غذا توصیه می‌کنند. اکرام یعنی بزرگ شمردن، نه اینکه همسرتان را مورد تحقیر و توهین قرار دهید؛

قرآن درآیه ی 34 سوره ی نسا مهارت‌هایی را در زندگی مشترک به زنان اختصاص می‌دهد و می‌فرماید:  «الصالحات قانتات حافظا للغیب بما حفظ الله.«پس زنان صالحه، کسانی هستند که با کمال تواضع و خضوع، همواره مطیع و در غیاب همسر نیز حافظ اسرار و شئون خانواده هستند، حافظ آنچه خدای متعال نیز به حفظ آن فرمان داده است.

این آیه به ویژگی‌ها اخلاقی زنان صالحه و نمونه اشاره می‌کند.
 

با همسرتان مدارا کنید

حتماً شنیده‌اید که می گویند زن ستون خانه است و مرد سقف خانه؛ اگر این ستون آسیب ببینید و بخواهد ابراز ناراحتی و ناسازگاری کند باعث تنش در خانه می‌شود و ستون‌های خانه سست می‌شوند و در نهایت ممکن است فرو بریزد؛ نقش زن در تحکیم زندگی زناشویی غیر قابل انکار است تا جایی که زن می‌تواند خانه را به بهشتی برین تبدیل کند و یا به جهنمی سوزان.

زن اگر به فن شوهر داری آشنا باشد و مهارت‌های زندگی مشترک را آموزش دیده باشد می‌تواند از شوهرش یک مرد ایده آل و نمونه بسازد.

صالحات در این آیه به این معناست که زن باید در خانه صلح آفرین باشد یعنی مدارا کند نه اینکه مدام قهر و دعوا راه بندازد و لجبازی کند.

مطیع همسرتان باشید

مردان علاقه ی زیادی به مدیریت و حس مالکیت دارند و با شنیدن کلمه ی «چشم» از همسرشان نوعی احساس غرور و مردانگی می‌کنند. مطیع بودن زن از شوهر چنان تاثیری در مرد دارد که حاضر می‌شود هر فداکاری و ایثاری برای همسرش انجام دهد لذا برای حفظ کیان خانواده لازم است که زنان با سیاست‌های زنانه ی خود مطیع همسرانشان باشند چرا که با اطاعت کردن مردتان را راضی نگه می‌دارید و مرد هم با راضی بودن از شما می‌تواند رضایت شما را به طریق دیگری جبران کند.

قانتات در آیهٔ 34 سورهٔ نساء به همین مسئله  اشاره دارد که زن باید در اوج قدرت مطیع باشد نه اینکه همه ی کارهایش را دیگران انجام دهند و از خودش هیچ گونه استقلالی نداشته باشد لذا زن باید در عین مدیریت و استقلال شوهرش را بپذیرد و به امر او توجه داشته باشد.

در همین آیه آمده است: الرِّجَالُ قَوَّامُونَ عَلَی النِّسَاءِ بِمَا فَضَّلَ اللَّهُ بَعْضَهُمْ عَلَیٰ بَعْضٍ. «مردان را بر زنان تسلط و حق نگهبانی است به واسطه آن برتری که خدا برای بعضی بر بعضی مقرر داشته است.»

خداوند در این آیه به برتری مرد نسبت به زن از لحاظ جنگ آوری اشاره می‌کند به گونه‌ای که مرد جنگ آور باید حامی زن باشد لذا به واسطی این آیه می‌توانیم بگوییم که زن باید با اجازه ی شوهرش رفت و آمد کند منظور از اجازه این است که زن طبع شوهرش را بداند و متوجه باشد که مرد چه جاهایی را به همسرش اجازه می‌دهد که برود و چه جاهایی را اجازه نمی‌دهد و باید توجه داشت که اجازه گرفتن محدودیت نیست بلکه حفظ امنیت زن است. اینکه اسلام می‌گوید زن باید با اجازه ی شوهرش از خانه خارج شود حامی و جنگ آور قرار داده است و زنان باید متوجه ی این مسئله باشند.
 

رازدار باشید!

یکی از بهترین و مهمترین مهارت‌ها در زندگی زناشویی داشتن رازداری و حفظ حریم خصوصی زندگی مشترک است. این مسئله تا جایی اهمیت دارد که آیه ی 34 سوره ی نسا یکی دیگر از ویژگی‌های زنان صالحه را رازدار بودن زن می‌داند. منظور از حافظات در این آیه این است که: زن باید حافظ غیب شوهرش باشد.

گاها دیده می‌شود که زوجین در اوایل زندگی مشترک به دلیل آشنا نبودن به سلایق و علایق یکدیگر دچار مشکلاتی می‌شوند که ممکن است زندگی را به کامشان تلخ کند و از آنجایی که زنان از روحیات لطیف و احساسی برخوردار هستند ممکن است به صورت ناخواسته و از روی غفلت یا ناپختگی مسائل مر بوط به زندگی زناشویی، خلقیات و روحیات همسرشان را برای اقوام و دوستان بازگو می‌کنند. در وهله ی اول ممکن است مشکلی ایجاد نشود اما به مرور زمان چنین رفتاری مشکل ساز می‌شود و قطعاً رابطه ی شما دیر یا زود خوب می‌شود و شما با این کار تنها دید اطرافیان را نسبت به همسرتان خراب می‌کنید.

 زنها باید در 2 مورد حفاظت غیب شوهرشان باشند: یکی اینکه مسائل مالی شوهرتان را به دیگران اطلاع ندهند چرا که این مسئله به شدت برای مردان اهمیت دارد و ممکن است از طرف اطرافیان مورد تحقیر قرار بگیرند. دومین مسئله‌ای که زنان باید حافظ آن باشند مسائل خصوصی زناشویی است که این مسئله تاجایی اهمیت دارد که بی توجهی به آن می‌تواند راه را برای دخالت خانواده‌ها باز کند،حرمت بین زوجین و خانواده‌ها را از بین ببرد و در نهایت زندگی زناشویی را به نابودی بکشاند اما دقت کنید که امام علی (ع ) می‌فرمایند: تا جایی که مطابق شرع است حافظ همسرتان باشید و اگر دیدید که همسرتان خلاف شرع عمل می‌کند در این صورت دیگر حافظ غیب همسر بودن لازم نیست.

به هر ترتیب ادارهٔ زندگی مشترک منوط به داشتن مهارت‌هایی است که لازم است زنان و مردان مهارت‌های لازم در این زمینه را آموزش ببینید چرا که دانستن مهارت‌های زناشویی موجب اعتماد، نشاط، احترام، حمایت و عشق می‌شود؛