از سوي ديگر، بحثهاي فراواني که درباره استفاده بيرويه از کودهاي شيميايي در زراعت و انباشته شدن موادشيميايي مضر براي سلامت انسان در پوست ميوهها وجود دارد، مصرفکنندگان را از مصرف ميوهها با پوست بر حذر ميدارد اما آيا پوست ميوهها واقعا خاصيت دارد؟ آيا مواد شيميايي مضر موجود در کودها و سموم شيميايي قابليت نفوذ در پوست ميوهها و سبزيها دارند؟
با وجود خواص و زيانهاي احتمالي، بايد پوست ميوهها را مصرف کنيم يا نه؟
به گزارش ايسنا به نقل از سايت سيمرغ براي پاسخ دادن به اين پرسشها، با دکتر محمدرضا وفا، متخصص تغذيه و رژيم درماني و دانشيار دانشگاه علوم پزشکي تهران گفتوگو کردهايم.
پوست ميوهها و سبزيها خاصيت دارند؟
پوست ميوه نيز مانند قسمتهاي ديگر آن داراي فوايدي است که ميتواند در سلامت افراد تاثير مثبت داشته باشد. بسياري از ترکيبهاي آنتياکسيداني و بخش عمدهاي از ترکيبهاي فلانوييدي رنگي در پوست ميوهها وجود دارد؛ مثلا پوست پرتقال يا سيب و برخي ديگر از ميوههاي رنگي، حاوي ترکيبهاي کاروتنوييدي و فلاونوييدي است که خاصيت آنتياکسيداني دارند. ترکيبهاي فيبري موجود در پوست ميوهها نيز که نقش مهمي در سلامت دستگاه گوارش ايفا ميکنند ميتوانند از طريق مصرف پوست ميوه به بدن برسند.
پس چرا مردم براي مصرف ميوه پوست آن را ميکنند؟
مسائل فرهنگي و عادتها تاثير بسزايي در مصرف مواد غذايي دارد و ايرانيان از اين قاعده مستثني نيستند. از طرفي بافت، طعم و شکل ظاهري يک ماده خوراکي در انتخاب فرد تاثير دارند؛ بنابراين نميتوان به صرف اينکه پوست يک ميوه خاص داراي مواد مغذيست، مصرفکننده را وادار به خوردن آن کرد.
البته با وجود خواص موجود در پوست ميوهها، همه آنها قابل خوردن نيستند. مثلا پوست پرتقال را به دليل طعم تلخ و بافت خاص، به هيچوجه نميتوان مصرف کرد. البته برخي شرکتهاي توليدکننده آبميوه، براي بالا بردن خواص محصول خود، مواد آنتياکسيدان موجود در پوست اين نوع ميوهها را تحت فرايند خاصي استخراج ميکنند و به محصول نهاييشان ميافزايند.
آيا مصرف پوست ميوهها براي همه افراد مجاز است؟
نه، برخي افراد با مشکلات خاص گوارشي نبايد ميوه و سبزيها را با پوست مصرف کنند؛ چون پوست ميوه به دليل فيبر بالا محرک حرکتهاي دستگاه گوارش است و ميتواند به سيستم گوارش آنها آسيب بيشتري بزند اما افراد سالم ميتوانند ميوههايي مثل سيب و گلابي را که پوست نازکي دارند، با پوست بخورند؛ البته به شرطي که با معيارهاي بهداشتي شسته شده باشند.
برخي اعتقاد دارند سموم دفع آفات که در زمان پرورش ميوه در باغها استفاده ميشود، در پوست ميوه باقي ميماند و به همين دليل بايد پيش از مصرف، پوست آن را گرفت.
آيا اين اعتقاد درست است؟
بله، متاسفانه استفاده بيش از حد از کودها و سموم دفع آفات در مرحله رشد محصول باعث ميشود مقدار زيادي از ترکيبهاي مضر در پوست ميوهها و سبزيها تجمع پيدا کند و مصرف اين محصولات با پوست، مقدار زيادي از باقيمانده سموم را در پوست ميوه وارد بدن فرد مصرفکننده ميکند؛ به ويژه اگر زمان کافي از برداشت محصول تا مصرف آن سپري نشده باشد.
منظور از «زمان کافي» چيست؟
بسياري از سموم شيميايي حدود دو هفته پس از سمپاشي تجزيه ميشوند و از بين ميروند؛ پس اگر فاصله زماني بين سمپاشي تا مصرف ميوه بين دو تا سه هفته باشد، خطري متوجه مصرفکننده نخواهد بود در غير اين صورت مقدار قابل توجهي از آن وارد بدن ميشود که ميتواند خطرناک باشد.
برخي معتقدند بخش عمده مواد مغذي سيبزميني، هويج يا خيار در پوست و لايههاي بيروني آنها ذخيره شده و بايد آنها را بعد از شستشو، با پوست يا با پوستگيري بسيار نازک مصرف کرد.
آيا اين نظر درست است؟
در مورد سيبزميني، هويج و بهطور کلي ريشههاي خوراکي، موضوع کمي متفاوت است. اين محصولات به دليل تماس مستقيم با خاک، بخش زيادي از نيترات موجود در آن را در پوست خود ذخيره ميکنند؛ بنابراين حتما بايد پس از پوستگيري مصرف شوند. در مورد پوست خيار نيز نحوه کشت بسيار اهميت دارد؛ زيرا اين ميوه در محيط کشت روي خاک قرار ميگيرد و براي کشت آن در شرايط معمولي، به مقدار فراوان از سموم دفع آفات استفاده ميشود؛ بنابراين اگر خيار بدون سموم و کودهاي شيميايي عمل آمده باشد و محصول ارگانيک باشد، خوردن پوست آن براي مصرفکننده بسيار مفيد خواهد بود اما اگر در محيط زراعي معمولي کشت شده باشد، بهتر است پيش از مصرف حتما پوست آن گرفته شود.
نظرات 0
شما هم میتوانید در این مورد نظر دهید