نوزاد از موقع تولد برای تأمین نیازهای خود یا بیان مشکلات خود فقط گریه می‌کند بتدریج حرف می‌زند و با بیان کلمات نیاز خود را بیان می‌کند. اما بعضاً مشکلات جسمی، مسائل شنوائی یا بیماریهای کودک ممکن است با بی‌قراری، گریه کردن ممتد، جیغ زدن‌های طولانی باشد. این یک وسیله برای ارتباط با محیط و  ابراز نیاز یا مطرح کردن خود است.

خشونت با کودکان یا اعمال پرخاشگری ممکن است باعث ایجاد اختلالات روانی و یا پرخاشگری شود. در مسیر تکامل تکلم در کودکان ممکن است اختلالات شنوائی نیز با جیغ زدن همراه باشد. چرا که کودک نمی‌تواند نیازهای خود را در مسیر عادی ابراز کند نمی‌تواند با کلمات بیان کند و با جیغ زدن جلب توجه می‌کند. چنانچه جیغ زدنهای کودک باعث جلب توجه و توجه بیشتر به کودک شود او شرطی می‌شود و سعی می‌کند خواسته‌های خود را با جیغ زدن به اطرافیان تحمیل کند.

بنابراین مادران و پدران باید در نوع واکنش های خود نسبت به کودکان خود دقت لازم را داشته باشند تا برخی از رفتارها تشدید نگردد. بسیاری از بیماریهای زمینه‌ای کودک بیماریهای متابولیک و کلامی و یا اختلالات گوارشی و یا بیماریهای عصبی و یا اختلالات روانی نیز ممکن است حالت عادی کودک را تغییر داده و منجر به این شود که ابراز نیاز کودک به طرز عادی نباشد.

شایان ذکر است که یکی از عوامل ایجاد آرامش و پیشگیری از مشکلات و رفتار های عصبی در کودکان را می توان غنی بودن او از محبت و سیراب بودن از ایجاد ارتباط های عاطفی پوستی دانست. تغذیه کودک خصوصاً در 6 ماه اول با شیر مادر باید براساس نیاز کودک باشد .ساعت مشخص برای او در نظر نگیرید هر موقع که دوست دارد و به هر میزان که نیاز دارد. بهترین شرایط آن است که کودک در بغل مادر در شرایط کاملاً آرام تغذیه شود. هر نوع استرس در مادر یا کودک این شرایط ایده‌آل را مختل کرده و باعث کاهش شیر مادر یا اختلال در تغذیه کودک می‌شود.

محرکهای محیطی مثل صداهای بلند حتی صدای زنگ تلفن، یا بازی با کودک در ضمن شیر خوردن باعث اختلال در تغذیه او می‌شود.زمان شیر خوردن کودک بهترین زمان تبادل عواطف بین مادر و کودک است و این زمانی است که مادر با کودک خلوت کرده و بهترین و عمیق‌ترین عواطف انسانی در پاکترین پیوندها مبادله می‌شود. هر چه آرامش بیشتری در این زمان بین مادر و کودک باشد میزان شیر دهی و طول مدت شیردهی بیشتر است. کودکانی که مادران آنها در ضمن شیر دهی آرامش بیشتری داشته باشد، از آرامش بیشتری برخوردار هستند ، راحت‌تر شیر می‌خورند و مسلماً رشد بهتری خواهند داشت.

نتایج یک مطالعه حاکیست: مراقبت آغوشی باعث تنظیم وضعیت قلب و تنفس نوزاد، افزایش رضایتمندی مادر، کاهش افسردگی پس از زایمان، افزایش ارتباط عاطفی بین مادر و نوزاد و بهبود شاخص‌های رشد عقلی و کودک می شود.لازم به ذکر است که مراقبت های آغوشی نوعی مراقبت از نوزادان نارس است که در آن نوزاد در تماس پوستی طولانی قرار می گیرد.

این روش قابل استفاده آسان و موثر برای ارتقای سلامتی و بهداشت نوزادان نارس می باشد و همچنین کمک می کند تا نوزاد موردنظر به سطح نوزادان رسیده برسد. طبق این پژوهش می توان به اهمیت آغوش مادر در تسکین و رشد روانی نوزاد پی برد