3 دلیل مهم برای جدا خوابی وجود دارد:

1- امنیت اخلاقی فرزند

بچه ها وقتی در اتاق خواب پدر ومادر می خوابند دچار آسیب های اخلاقی می شوند. در این زمینه دوروایت وجود دارد:

الف) اگر بچه ای روابط خاص پدر و مادر را ببیند, و بتواند توصیف کند, اگر زناکار شد,غیر از خود را سرزنش نکنید.

ب) اگر بچه ای حتی صدای نفس کشیدن های پدر و مادر در آن زمان خاص را بشنود, آسیب می بیند.

علم ثابت کرده است که انسان‌ها در خواب هم دریافت دارند. نمونه اش آموزش هایی که جدیدا آمده و در خواب هست.

2- خودیاری و اعتماد به نفس 

 بچه هایی که جدا می خوابند، خودیاری و اعتماد به نفس بیشتری دارند. بچه هایی که با والدین می خوابند، ترسشان بیشتر است، اعتماد به نفسشان کمتر است، خودیاری و دیگر یاریشان کمتر است.

3- عدم آسیب‌رسانی به روابط والدین

در والدین ممکن است نگرانی ایجاد شود که نکند بچه بیدار شود و ببیند. خانم‌ها مخصوصا در این زمینه بیشتر ترس دارند. این امر ممکن است دچار سردی در روابط بشود، چون توجه به جزئیاتشان بیشتر از مردان است. با این روند، روابط خانوادگی سردتر خواهد شد.
آیا جداخوابی باعث آسیب عاطفی بچه ها نمی‌شود؟ 

خیر، ما انسان‌ها در خواب چقدر نیاز به محبت داریم؟ محبت بعد از دیگر نیازهای زیستی قرار دارد. موقع خواب، انسان فقط به خواب نیاز دارد، نه چیز دیگر. تا نیازهای اولیه شامل خوردن وخوابیدن و.. رفع نشوند، نیازهای دیگر در اولویت نیستند.

آغاز جداخوابی چه زمانی است؟

اصل از بدو تولد است. اما فُرجه ای قائل هستیم چون:

1- قبل از یک سالگی بچه ها مرتب نیاز به شیر خوردن دارند. بنابراین مادر به زحمت می افتد و هر بار باید از اتاق خودش به اتاق بچه برود. 

2- زمان خواب بچه ها خیلی کوتاه هست و مرتب بیدار می شوند. مادر باید کنار بچه باشد. اصل بر بدو تولد هست اما در یک سال اول کودک میهمان اتاق خواب پدر ومادر می شود. دقت کنید به واژه میهمان، در حضور میهمان خیلی کارها انجام نمی شود. والدین برای روابط خاص باید اتاق را ترک کنند.

3- از زمانی‌که بچه از غذای سفره میل می کند، شروع جدا خوابی شروع می شود. معمولا می شود بعد از یک سالگی. عمده علت اینکه بچه ها جداخوابی را نمی پذیرند به خاطر ترسشان است. قبل از دوسالگی ترس های ماورایی در بچه ها وجود ندارد. مفهوم هیولا و لولو و .. را درک نمی کنند. باید بدانید که ترس‌ها تا 2 سالگی بر 3 نوع است و در بیش از 90 درصد کودکان زیر 14 سال ترس وجود دارد:
- ترس از غریبه  - ترس از صداهای نا آشنا  - ترس از تاریکی

ترس زمینه ساز امنیت است و والدین نباید از ترس کودکان بترسند. آنچه بد است وحشت است. بچه ای که می ترسد، می خواهد امنیت خودش را حفظ کند. در روایت است که میوهٔ ترس امنیت است. برای جداخوابی کودکان باید برنامه شبانگاهی داشته باشید؛ مثلا شام حدود یک ساعت قبل از خواب و بعد مسواک زدن٬ بعد به تدریج نور و صوت و عوامل جذاب کم رنگ شود. همچنین همراهی کردن فرزند به بستر خواب و در ادامه استفاده کردن از قصه قبل از خواب، که البته قصه هیجانی نباشد.

چند نکته

1- تنظیم ساعات خواب کودکان باید خسته و سیر به بستر بروند. بچه هایی که عمدتا وقت خواب خسته نیستند به دو دلیل است؛ بچه انرژی ذخیره شده اش هنوز صرف نشده است. بچه ۴ ساله که 15- 16 کیلو وزنش است حدود ۲۰۰۰ کالری که سر سفره است مصرف می کند. کودکانی که پای تلوزیون می نشینند، انرژی مصرف نمی کنند. شاید ساعتی ۱۰ کالری هم مصرف نمی کند. یعنی بچه ای که پای تلوزیون می‌نشیند شاید ۲۰ ساعت می تواند بیدار بماند. مشکل بچه های آپارتمان همین است و کودک برای همین وقت خواب مقاومت می کند.

2- بین خواب عصر و شب باید حداقل ۷ ساعت زمان باشد.

3- پالایش محیط خواب که خود دو بخش دارد:

- عدم وجود سایه های ترسناک مثلا یک چراغ خواب گذاشتیم و یک چوب لباسی بلند که نور می افتد و باعث ترس کودک می شود یا کودک را کنار پنجره ای خواباندیم که نور ماشین های در حال حرکت مانع خواب او می شود.

- توجه به محیط های ترسناک مورد توجه فرزند مثلا کمد تاریک و ترسناکی است که باید در روز به بهانه های مختلف کودک داخل کمد را ببیند و ترس او برطرف شود. مثلا با او برویم یک لباس را از داخل کمد برداریم، نه اینکه به طور مستقیم بگوییم که «بریم سر کمد ببین ترس نداره» 4- از فعالیت های بدنی زیاد از دو ساعت قبل از خواب بپرهیزید. هیجانات این بازی ها زیاد است مانع خواب او می شود. لذا در مدارس هم زنگ تفریح زنگ بازی نیست چون بچه ای که مطالب علمی یاد گرفته باید این مطالب جای خود را در طبقات ذهنش پیدا کند. لذا با قدم زدن و خوردن خوراکی باید سپری شود. باید بچه ها هر روز ساعتی برای ورزش داشته باشند که این بچه ها اینقدر حریص نباشند که زنگ‌های تفریح را به هیجان سپری کنند.

5- عدم تماشای برنامه های پر هیجان قبل از خواب.

6- استفاده از قصه گویی برای آموزش جداخوابی.