در نشستی که در محل انجمن حمایت از قربانیان سلاح شیمیایی با حضور جمعی از پزشکان عضو سازمان پزشکان سوئدی طرفدار صلح در تهران، تعدادی از جانبازان شیمیایی و برخی از خانوادههای شهدا برگزار شد، «پروفسور یوستا آرتورسون» از خاطراتی گفت که برای همه حاضران در نشست تازگی داشت.
پروفسور آرتورسون گفت: در 27 فوریه سال 1984 پنج نفر از رزمندگان ایرانی که در جنگ با عراق دچار مصدومیت شده بودند در شبی تاریک و سرد به فرودگاه آرلاندو سوئد رسیدند.
هیچ کدام به زبان ما حرف نمیزدند و ما نمیدانستیم که از کجا آمدهاند و چه بر سرشان آمده است؟ فقط پمادهایی به پوستشان مالیده شده و دیگر هیچ اقدامی انجام نگرفته بود. تاولهای زیادی روی پوست سربازان جوان دیده میشد که ما را به شدت متاثر کرد.
مترجمی در آنجا حضور نداشت. بنابراین من نقشهای آوردم و خواستم جایی را که آنها از آنجا آمدهاند با دست نشان دهند و آنها دست روی ایران گذاشتند.
سربازان خونریزی زیادی داشتند و بعضی تمام بدنشان سوخته بود. دو تن از آنها 17 ساله، دو تن دیگر 23 ساله و یکی از سربازان 21 ساله بودند. سه نفر آنها به خاطر استنشاق گاز خردل آسیب ریوی هم دیده بودند که هر سه در بیمارستان شهید شدند.
با ورود پنج بیمار به بیمارستان، ما به سرعت اقدامت درمانی را آغاز کردیم. از اکسیژن، پماد و دیگر داروهای لازم استفاده کردیم.
به تغذیه آنها رسیدگی کردیم و یکی از آنها را دیالیز نمودیم و در ICU قراردادیم. مغز استخوان آنها آسیب دیده و سلولهای خونیشان کم شده بود. در دو نفری که زنده ماندند، به تدریج مغز استخوان ترمیم شد.
سه نفری که جان باختند دچار قطع فعالیت مغز استخوان، ریه، کبد و کلیه شدند و بعد از مدتی تمام سیستم بدنی آنها از کار افتاده و عفونت در تمام بدنشان گسترش یافت. نمونههایی از این بیماران گرفتیم و به بیمارستانی در بلژیک فرستادیم تا بفهمیم چه اتفاقی برای این پنج نفر افتاده است؟
نتیجهای که حاصل شد به ما فهماند بدون شک گاز خردل، سیاناید و دیگر مواد شیمیایی باعث بروز این مشکلات شده است. در حالیکه غربیها میگفتند بر اثر حادثهای در یک کارخانه این مواد پراکنده شده است و هیچ سلاح شیمیایی در کار نبوده است.
ما خیلی متاثر شدیم با ده نفر از اساتید دانشگاه بیانیهای صادر کرده و به عراق فرستادیم و مخالفت خود را با استفاده از اینگونه سلاحها اعلام کردیم و خواستار توقف استفاده از آنها شدیم ولی هیچ وقت پاسخی دریافت نکردیم.
نظرات 0
شما هم میتوانید در این مورد نظر دهید