قبلاً ذکر کرديم که جناب درويش محمد همان ميرزا حسينعلي بهاء است که مدتي را در لباس قلندري در کوههاي سليمانيه همراه با دراويش و قلندران ياهو مي کشيده و بعد هم آمده و ادعاي پيامبري و خدايي و خدا آفريني نموده است ،حال در اين بخش مي خواهيم از کشکول ايشان ومحتوياتش اطلاع پيدا کنيم:
1- يک مطلب فلسفي - ادبي از کشکول درويش محمد ايراني:
در صفحه  107 کتاب  ايقان آمده:
" پس از اين بيانات معلوم شد که اگر در آخر لا آخر طلعتي بيايد و قيام نمايد بر امري که قيام نمود بر
آن طلعت اوّل لا اوّل، هر آينه صدق طلعت اوّل بر طلعت آخر مي شود زيرا که طلعت آخر لا آخر قيام نمود به همان امر که طلعت اوّل لا اوّل بر آن قيام نمود.  "
اگر مي بينيد که حکما و فلاسفه و ادبا از حل چنين مطالبي عاجزند و شما هم که نفهميده و ما هم که نمي فهميم ، آنوقت معلوم مي شود که چرا صاحبدلان بهائي در برابر کتاب ايقان خودشان را باخته اند و خاضعانه درباره ي آن حرف مي زنند .
 
2- يک مطلب رياضي از کشکول درويش محمد ايراني:
در صفحه 65 کتاب  اقتدارات آمده:
"فاعلم بانّ الفرق في العدد اربعة عشر و هذا عدد البهآء اذا تحسب الهمزة ستّة لانّ شکلها ستّة في قاعدة الهندسّة"
در اين مطلب ، که همه رياضيدانان و خردانديشان را به حيرت انداخته ، مي فرمايند که کلمه بهاء از نظر حروف تهجي بشود 14 بدين جهت بيان مي کنند: (ب) از نظر حساب حروف تهجي مي شود -2- و (ه) مي شود -5- و (الف) مي شود -1- و (2+5+1) مي شود 8 ، پس تا 14 که ايشان اراده کرده اند 6 تاي ديگر کم داريم ، حال چه کنيم؟ چون کسي اين معما را نمي تواند حل کند خود ايشان مي فرمايند:چون(ء) در کلمه بهاء از نظر قاعده ي هندسه به صورت 6 نوشته مي شود پس آنرا 6 تا حساب مي کنيم و در اين صورت 8+6 مي شود 14 . آنوقت بهائيت مطابق با موازين علمي مي گردد!
 
3-   يک مطلب بهداشتي از کشکول درويش محمد ايراني:
 در صفحه 145 کتاب اقدس آمده:
"اغسلوا ارجلکم کلّ يوم في الصّيف و في الشّتآء کلّ ثلثة  ايّام مرّة واحدة"
يعني پاهاي خود را بشوئيد در تابستان  هر روز و در زمستان هر سه روز فقط يکبار.
به به ، عجب خداي رئوف ومهرباني است که به اغنام خود شستن پا را تعليم مي دهد ، گويا خود و امت خود را در عصر حجر تصور کرده که شستن پا را تعليم مي دهد!
راستي ، در اين حکم صحبتي از پائيز و بهار نشده ، پس در اين دو فصل تکليف شستن پا چه مي شود؟! آيا در اين دو فصل نبايد پاها را شست؟!  در ضمن  منظور از پا تا کجاست؟ تا قوزک پا؟ تا ساق پا؟ از ران به پايين؟ از همه مهمتر، اگر کمبود آب وجود داشت ، تخفيفي وجود دارد که مثلاً حکم تغيير کند و هر وقت آب موجود بود بشويند ، نه هر روز؟

نويسنده: مينو هاشمي