در بهائيت دست بوسيدن و برپاي افتادن و سجده و تعظيم نمودن نهي شده است ، شايد اين موضوع از نظر برخي افراد بي اهميت باشد ، ولي از آنجايي که در مهمترين کتاب بهائيان يعني کتاب اقدس ، اين مسئله مطرح شده است ، لذا ما نيز در اين بخش قصد داريم به بررسي اين موضوع بپردازيم.

بهاء الله در کتاب اقدس  بيان کرده:

" قَدْ حُرِّمَ عَلَيْکُمْ تَقْبِيْلُ الْاَيَادِي فِي الْکِتَابِ هَذَا مَا نُهِيْتُمْ عَنْهُ مِنْ لَدُنْ رَبِّکُمُ الْعَزِيْزِالْحکَّامِ "

(کتاب اقدس- بهاء الله- صفحات 29 و 30)

يعني تحريم شده است بر شما بوسيدن دستها و اين چيزيست که از جانب خداوند عزيز و حکم دهنده  منهي شده است.

عبد الحميد اشراق خاورى(مبلغ بهائي) نيز در تقريرات درباره كتاب مستطاب اقدس‏ آورده:

"پيشوايان ديني و علماي اغلب اديان مختلفه اي که امروزه  در عالم هستند ، يکي از شئون آنها اين است که دست خود را در معرض بوسيدن مريدان خود قرار مي دهند ...در اين امر مبارک مي فرمايند ، دست بوسي قدغن است و در کتاب الهي حرام شده است ، بوسيدن دست نفوس به هر عنواني که باشد . اين نهي از طرف پروردگار عزيز و حکم کننده است .

(تقريرات درباره كتاب مستطاب اقدس‏ - عبد الحميد اشراق خاورى - صفحه ?? )

 اينجا ذکر شده:"بوسيدن دست نفوس" پس استثنائي وجود ندارد.

براي اطلاعات بيشتر در اين زمينه مي توانيد به کتاب گلزار تعاليم بهائي ، صفحه  405 رجوع کنيد.

در اين ارتباط لازم است دو نکته بيان گردد:

1- اولاً بوسيدن دستهاي اشخاص پرهيزکار و دانشمند از لحاظ تجليل مقام علم و تقوي در نظر اسلام مانعي ندارد ولي در مسلک بهائيت بوسيدن دست حرام شده است.

2- ثانياً زمانيکه به کتب و منابع بهائي رجوع مي کنيم ، به مواردي بر مي خوريم که با اين دستور متناقض است ، به عنوان نمونه مي توان به موارد زير اشاره کرد:

الف) بهاء الله بيان کرده:" دست قاتل را بايد بوسيد . "

( کتاب درياى دانش - بهاء الله- صفحه ??? )

اين عبارت در صفحه ??? کتاب خاطرات مالميري ، نوشته حاج محمد طاهر مالميرى نيز آمده است.

اين مطلب بالا را مي توان جزء غير منطقي ترين بيانات  بهاء الله محسوب کرد !

ب) حضرت عبدالبهاء غروب روز نهم  رجب 1315 ه.ق طراز افندي را احضار فرمودند ، جناب طراز در خاطرات خود مي نويسد:وقتي به آستان مبارک رسيدم تعظيم کردم . سه مرتبه فرمودند ، بالام بيوز (به زبان ترکي است يعني بفرمائيد ) بعد اجازه دادند نشستم. سه نفر در حضور بودند منجمله يکى از پسرهاى آقاميرزامحمّدقلي بود حضرت عبدالبهاء يک شعر به زبان عربى خواندند و ترجمه فرمودند... برخاستند و مشى فرمودند. من ايستاده بودم و با وجود سردى هوا عرق مى‌ريختم و اعضاء مرتعش بود. باز هم عنايات مخصوص نسبت به من نمودند و آخرالامر به سمت من توجّه نموده و به يک قدرت و عظمتى اين بيان را فرمودند‌: انشاء‌الله روزى ببينم خونت را در راه جمال مبارک مى‌ريزند. طرازافندى با‌شنيدن اين بيان از فرط سرور بر اقدام مبارک افتاد و بر اقدام و دستهاى مبارک بوسه زد ...

( کتاب طراز الهى - جلد 1‏- نگارش پريوش سمندرى خوشبين- صفحه ???)

ج)  در يکي از فيلم هاي سفر عبدالبها به آمريکا  نشان مي داد که علاقه مندان و مومنين به بهائيت ، دستان ايشان را مي بوسيدند  و ايشان هم هيچ ممانعتي نمي کرد!

اين فيلم در لينک زير قرار دارد:

 http://www.h-net.org/~bahai/index/diglib/media.htm

يکي از  تصاوير اين فيلم را در اين بخش قرار مي دهيم:

واقعاً اگر دست بوسيدن و برپاي افتادن و سجده و تعظيم نمودن در بهائيت نهي شده است ، پس چرا جناب عبدالبهاء اجازه مي دهند که افراد دستشان را ببوسند و جلويشان تعظيم کنند؟! اگر بوسيدن دست نفوس به هر عنواني که باشد ، جايز نيست ، پس چرا بهاء الله بيان کرده که دست قاتل را بايد بوسيد ؟! آيا اين کار باعث تشويق قاتل نمي شود؟!

نويسنده: مينو هاشمي