يكي ديگر از احكام و دستوراتي كه باب و بهاء به آن دستور مي دهند حج مي باشد ولي حج از نظر آنها يعني طواف خانه آنها (باب و بهاء) و وارد شدن به خانه آنها چنان كه در كتب خود به آن اشاره مي كنند.
باب در بيان باب 16 از واحد 4 مي گويد: «كسي كه فاصله منزل او با خانه (سيد باب) دريا باشد از آن عفو شده و اگر استطاعت بهم رساند بقدر آن به نفس مؤمني از خويشاوندان خود عطا كند كه معفو خود بود و عندالله مقبول مي گردد حج او» و بسيار جالب است كه باب براي زيارت خدا خود استطاعت را شرط مي داند چنانچه مي گويد: «جايز نيست مسافرت كردن به سوي خانه سيد باب مگر براي كسي كه بي نياز و متمكن است، بطوريكه در راه سفر مواجه به ناملايمات و اسباب حزن نشود و لازم است بر هر كسي كه عازم زيارت است اينكه چهار مثقال طلا براي خدام آن بيت عطاء نمايد [1] .
و همچنين بهاء در اقدس صفحه 10 مي گويد: «خداوند فرمان داده است براي كسي كه استطاعت و قدرت دارد اينكه براي زيارت خانه شيراز يا بغداد عزيمت كنند و عفو نموده است اين حكم را از زنها از نظر رأفت و رحمت بر آنان و خداوند عطاء كننده و بخشنده است»
و همچنين در گنجينه احكام صفحه 53 مي گويد: در رساله سوال و جواب نازل شده سوال مجدد از حج استفسار شده بود، جواب دادند «حج بيت كه بر رجال است بيت اعظم در بغداد و بيت نقطه اولي در شيراز مقصود است هر يك را كه حج نمايند كافي است هر كدام كه نزديكتر به هر بلد است اهل آن بلد آن را حج نمايند»
اين حجي بود كه باب و بهاء به آن دستور دادند حجي كه مخالف قرآن و سنت است چرا كه خداوند متعال در قرآن مي فرمايد: «اي ابراهيم» مردم را به اداء مناسك حج فراخوان تا پياده و سواره بر مركبهاي لاغر و از هر راه دور و دره عميق به سوي تو جمع آيند تا در آنجا منافع بسيار براي خود فراهم بينند و نام خدا را در ايامي معين ياد كنند كه ما آنها را از حيوانات روزي داديم پس از آنها بخوريد و فقيران را نيز طعام دهيد [2] .
همچنين مي فرمايد: «خداوند زيارت اين خانه را بر كساني كه توانايي رفتن به آن را دارند واجب كرده است.» [3] .
همچنين مي فرمايد: «مردم را به حج فراخوان تا پياده يا سوار بر اشتران تكيه دهند و از راههاي دور و نزديك نزد تو بيايند» [4] حج در اسلام يعني طواف خانه خدا ولي در مسلك بابيت و بهائيت يعني طواف خانه باب و بهاء، و اين يعني ادعاي خدائي اين دو (باب و بهاء)
اما حج در گفتار اهل البيت عليهم السلام از اهميت خاصي برخوردار است چنانچه اميرالمؤمنين عليه السلام فرمودند: «خدا را! خدا را! در حق خانه پروردگارتان تا زنده ايد آن را وامگذاريد كه اگر رها شود (از عذاب الهي) مهلت داده نخواهيد شد [5] .
همچنين امام صادق عليه السلام فرمودند: «خداوند متعال مردمان را بيافريد و آنها را به پيروي از دين و آنچه مصلحت دنياشان در آن است فرمان داد و نهي نمود و حج را مايه فراهم آمدن مردم از شرق و غرب عالم و آشنا شدن آنها با هم قرار داد تا بازرگاناني كه از شهري به شهري كالا مي برند سود برند و كرايه دهندگان و شترداران به فايده اي رسند و تا آثار پيامبر خدا صلي الله عليه و آله شناخته شود و خبرهاي آن حضرت نقل و بازگو شود و از ياد نرود» [6] .
اين بود فرق حج اسلام كه دعوت به خداوند است و حج باب و بهاء كه دعوت به نفس و باب پرستي و بهاءپرستي است.

--------------------------------------------------------------------------------
[1] بيان د باب 18 واحد 4.
[2] سوره حج آيه 27.
[3] آل عمران آيه 97.
[4] حج آيه 27.
[5] ميزان الحكمه جلد 3 ص 1001.
[6] ميزان الحكمه جلد 2 ص 1005.