يكي ديگر از احكام و دستوراتي كه باب و بهاء پيروان خود را به آن امر مي كنند حكم به حلال بودن ربا مي باشد كه در كتابهايشان به آن اشاره كرده اند. ميرزا علي محمد باب در بيان باب 18 از واحد پنجم مي گويد: «و اذن فرموده خداوند تجار را در تنزيلي كه دأب است امروز مابين ايشان و بر آن كه تباقص و تزايد در معاملات خود قرار دهند.» [1] همچنين در گنجينه احكام صفحه 161 از قول بهاء نقل مي كند اگر «ربايي در ميان نباشد امور معطل خواهد شد. فضلا علي العباد ربا را مثل معاملات ديگر فرموديم» [2] همچنين بهاء در كتاب اشراقات صفحه 83 مي گويد: «فضلا علي العباد رباء را مثل معاملات ديگر كه مابين ناس متداول است قرار فرموديم يعني ربح نقود از اين حين كه حكم مبين از سماء مشيتي نازل شد حلال و طيب و طاهر است»
اين بود مختصري از كلمات باب و بهاء در مورد جواز رباء و اين در حالتي است كه طبق آيات و روايات و عقل سليم اين عمل گناه كبيره مي باشد و سبب تزلزل اقتصاد ممالك مي شود. چرا كه خداوند مي فرمايد: «آن كساني كه ربا خوردند و برنخيزند جز به مانند آنكه به وسوسه و فريب شيطان مخبط و ديوانه شده و آنان بدين سبب در اين عمل زشت (ربا خوردن) اند كه گويند هيچ فرقي ميانه معاملات تجارت و ربا نيست و حال آنكه خداوند تجارت را حلال كرده و ربا را حرام.
هر كس پس از آنكه پند و اندرز كتاب خدا به او رسيد از اين عمل دست كشيد خدا از گذشته او درگذرد. [3] .
همچنين مي فرمايد: «و آن سودي كه شما به رسم ربا داديد كه بر اموال مردم رباخوار بيفزاييد نزد خدا هرگز نيفزايد و آن زكاتي كه از روي شوق و اخلاص به خدا به فقيران داديد ثوابش چندين برابر شود.» [4] .
همچنين خداوند متعال در اين باب كه ربا سبب عذاب هاي متعددي مي باشد مي فرمايد: «و هم بدين جهت كه ربا مي گرفتند در صورتي كه از ربا خوردن نهي شده بودند و هم از آن رو كه اموال مردم را به باطل مي خوردند و ما براي كافران آنها عذابي دردناك مهيا داشتيم [5] (طبق آيات ذكر شده ربا سبب نفع نمي باشد بلكه رباخوران به خاطر انجام اين عمل قدرت تعقل را از دست داده اند و به تعبير حقير به مانند بچه اي شده اند كه بوسيله نشان دادن يك اسباب بازي شيي ء قيمتي را از او مي گيرند و او به خاطر آن اسباب بازي خوشحال است و براي از دست دادن شيي ء قيمتي ناراحت نيست.
اگر كسي به دور از تعصب و خودخواهي به اين قضيه نگاه كند به خوبي متوجه مي شود كه اين عمل هيچ نفعي براي مردم ندارد بلكه بسياري از مردم سرمايه خود را به خاطر مبتلا شدن به اين عمل از دست داده اند و تجاري كه به اين كار مشغول بودند، از تجارت واقعي و ساخت و سازها و ايجاد شغلها امتناع نمودند و چرخه اقتصاد را فلج نمودند. آيا اگر يك نفر ثروتمند شود و در مقابل صدها نفر از هستي ساقط شوند تفضل و ترحم بر مردم است، كه باب و بهاء به آن اشاره مي كنند.
همچنين غير از آياتي كه به آن اشاره كرديم احاديثي در باب ربا و مضرات آن وجود دارد كه براي روشن شدن مطلب به آن اشاره مي كنيم.
رسول اكرم صلي الله عليه و آله و سلم فرمودند: «يا علي ربا هفتاد جزء است پس آسانترين آنها مانند اين است كه انسان با مادر خودش در بيت الله الحرام نكاح كند. يا علي يك درهم ربا نزد خدا از هفتاد زنا كردن بزرگتر است كه همه آنها با محرم خود در خانه خدا باشد» [6] مگر باب در صحيفه عدليه خود در صفحه 5 نمي گويد: «حلال محمد صلي الله عليه و آله و سلم حلال است تا روز قيامت و حرام او حرام است تا روز قيامت» پس چرا حكم برخلاف حكم محمد صلي الله عليه و آله و سلم مي دهد. شما چگونه حكم مي كنيد.

--------------------------------------------------------------------------------
[1] بابي گري و بهايي گري صفحه 2.
[2] بابي گري و بهايي گري صفحه 197.
[3] سوره بقره آيه 275.
[4] روم آيه 39.
[5] نساء آيه 160.
[6] لئالي الاخبار صفحه 2.