مهم بودن برخورد های اول
اولین تاثیر در برخورد اولیه، معمایی ظریف است. اگر آن را باز كنید، هر بخشاش را به روشنی میبینید و متوجه میشوید كه چه تاثیری بر كل دارد. این تاثیرات كاملا به طور منظم اتفاق میافتد، به طوری كه بندرت متوجه آنها میشویم. تاثیر خوب گذاشتن اولیه، نشانه احترام است.
شما در واقع به طرف دیگر میگویید برایم مهم است كه درباره من چه قضاوتی میكنی. میخواهم در حضور تو به بهترین شكل ظاهر شوم. این به مراتب بهتر از این است كه بگویید من این هستم یا قبول كن یا نكن.
تاثیرگذاری روی افراد، موضوع مهمی است، زیرا یادآوریهای بعدی را به وجود میآورد. تاثیر اول، نخستین و شاید تنها فرصت مناسبی است كه به افراد بگوییم ما چگونه انسانی هستیم. به همین دلیل میگوییم تاثیر اول در این زمینه كه دیگران شما را چگونه میبینند، از اهمیت فراوانی برخوردار است.
این تاثیرگذاری بخصوص در دنیای امروز اهمیت فراوانی دارد.تا قرنها مردم در همان مكانی كه متولد میشدند، زندگی میكردند. در آنجا با مردمی كه كاملا شناخته شده بودند، ارتباط برقرار میكردند و معاشرت، كار و تجارت داشتند.
اكنون در عصری زندگی میكنیم كه مردم به خانهها و شهرهای جدید اسبابكشی میكنند، تغییر شغل میدهند، دوستان جدید پیدا میكنند و با سرعتی بسیار بیشتر از گذشته، رابطهها و ارتباطات را به وجود میآورند.  
این یك واقعیت است كه افراد بسرعت و ناخواسته از شما برداشت میكنند. آنها با توجه به حرفها و رفتارهای اولیهتان از شما برداشت میكنند. برداشت آنها در برخورد اول به این اشاره دارد كه فكر میكنند شما همیشه این گونه عمل میكنید، حتی اگر این تصورشان اشتباه باشد.
میتوان گفت در نگاه اول، افراد نمونه كوچكی از شما را میبینند و بخش باریكی از زندگی شما را لمس میكنند؛ اما همین نمونه كوچك، صددرصد اطلاعاتی است كه آنها درباره شما دارند و به طور ناخودآگاه فرض میكنند این مختصر آگاهی، تصویر دقیقی از كل شخصیت شماست.
بررسیهای روانشناختی نشان داده است افراد هنگام ارزیابی دیگران به اطلاعات اولیهای كه به دست میآورند، بهای بیشتری میدهند تا اطلاعاتی كه بعد به دست میآورند. به عبارت دیگر، به احتمال زیاد افراد آنچه را در شروع كسب میكنند، درست و صحیح میپندارند.
یكی از اشتباهات افراد در نخستین برداشت از رفتار طرف مقابل این است كه فكر میكنند اگر كسی یك ویژگی مثبت دارد، دارای مجموعهای از دیگر صفات مثبت هم هست؛ در حالی كه ممكن است او آنها را نداشته باشد. برای نمونه شاید كسی كه به نظرتان تیزبین رسیده است، در آن واحد باهوش، دوستداشتنی و موفق ارزیابی كنید؛ هرچند ممكن است این خصوصیات را در او مشاهده نكرده باشید و شخص نیز فاقد این خصایص باشد.
زبان بدن در اولین برخورد
داوری لحظهای و فوری بزرگترین بخش تاثیر اول است و در این داوری، زبان بدن یكی از عناصر بسیار مهم به نظر میرسد. به طور كلی اقداماتی كه در لحظه اول برخورد، بشدت توی ذوق میزند و مانع ارتباطی ایجاد میكند عبارتند از خاراندن سر، جویدن عصبی گوشه لبها، دوری از تماس چشمی، قوز كردن یا بیانعطاف ایستادن و ... .
در اولین برخورد، وقتی فرد لبخند نمیزند، حالت بدنی خشكی دارد، به افراد نگاه نمیكند، باعث میشود افرادی را كه به او نزدیك میشوند، ناامید كند. انسانها به طور كلی از كسانی استقبال میكنند كه پر انرژی و گشادهرو باشند و لبخند یكی از مطمئنترین زبان تن است.
لبخند به دیگران میگوید در آن لحظه خاص شما خوشحال یا راضی هستید. وقتی به كسی لبخند میزنید، نورونهای منعكسكننده او از هم باز و شاد میشوند و متقابلا لبخندی را به نمایش میگذارد و آگاهانه یا ناآگاهانه احساس میكند روی شما تاثیر خوشایندی گذاشتهاند.
در اولین برخورد، وقتی فرد لبخند نمیزند حالت بدنی خشكی دارد و به افراد نگاه نمیكند باعث میشود افرادی را كه به او نزدیك میشوند، ناامید كند. لبخند نزدن، افراد را خنثی و بیتفاوت نشان میدهد. توجه به این نكته نیز مهم است كه لبخند زمانی واقعی برداشت میشود كه چشمها و بقیه بخشهای صورت را هم دربرگیرد. در ضمن مهمترین جنبه لبخند در تاثیرگذاری اولیه، رنگ دندانهای شماست.
وضع ظاهرتان نخستین اطلاعاتی است كه دیگران از شما میگیرند. وقتی لباس آراسته و تمیز بپوشید این پیام را منتقل میكنید كه از اعتماد به نفس فراوان برخوردارید و به دنیای پیرامونتان بها میدهید.
برای خوب به نظر رسیدن لزوما نباید زیبا و خوشچهره باشید. البته، زیبا بودن چیز بدی نیست، اما داشتن اطمینان خاطر و اعتماد به نفس مهمتر است. اگر خوب ، خوشایند و مورد اعتماد به نظر برسید ارتباط را جذب میكنید و طرف مقابل را در موقعیت آرامی قرار میدهید.
متخصصان بر این عقیدهاند كه تاثیرگذاری اولیه با برنامهنویسی ذهن ما برای ارزیابی و طبقهبندی كردن در رابطه است. ما اطلاعاتی جمعآوری میكنیم تا بدانیم طرف مقابل چگونه با ما همخوانی دارد. در جلسه آغازین وقتی میخواهید نظر مساعد طرف مقابل را جلب كنید ، لازم است همه توجه تان را به طرف مقابل بدهید.
در اینجا، تماس چشمی از اهمیت بسزایی برخوردار است. سعی كنید در 70 درصد وقت، تماس چشمی برقرار كنید. وقتی در چشمهای طرف مقابل نگاه میكنید در واقع به او میگویید حرفی كه میزند معنیدار و برای شما مهم است. برقراری تماس چشمی برای نشان دادن اعتماد و اطمینان ضرورت دارد.
در برخی فرهنگها ناتوان بودن در برقراری تماس چشمی نشانه بیادبی است، نشانه نداشتن اعتماد به نفس است و در مواردی اشخاص ممكن است تصور كنند شما یك فرد دروغگو هستید. این را هم بدانید كه در بعضی از نقاط دنیا مانند آسیای جنوبی، نگاه كردن در چشم نشانه بیادبی است. پس این موضوع به فرهنگ فرد بستگی دارد مثلا در ایران و در بین مسلمانان این موضوع به خاطر مسائل شرعی و در بر خورد با نامحرم متفاوت است. در دین  ما کلیه مسائلی که عنوان شد ،بین خانم ها وآقایان متفاوت است.
در حالی كه برقراری تماس چشمی تا حدی مفید و خوب است، اگر پیوسته در چشمهای دیگران نگاه كنید كار خوبی نكردهاید.
روانشناسان پی بردهاند كه دست دادن محكم همراه با نمایش گذاشتن قدرت، مدت طول كشیدن دستدادن و برقراری ارتباط چشمی مناسب تاثیر مثبت برداشتی كه شخص در اولین جلسه روی دیگران میگذارد، دارد. پس درست و مناسب دست بدهید، چرا كه دست دادن نامناسب جواب «نه» طرف مقابل را برای شما به همراه دارد.
همچنین لازم است با تمام وجود به طرف مقابل گوش بدهید. گاه وقتی برای اولین بار كسی را ملاقات میكنیم شاید برایمان دشوار باشد كه با تمام وجود به حرفهای او گوش بدهیم و این اشتباه بسیار بزرگی است. وقتی به حرفهای كسی گوش میدهید باید گه گاه سرتان را به سمتی خم كنید تا علاقه خود را به صحبتهای او نشان داده باشید.
مساله مهم دیگر در برقراری ارتباط موثر بلندی و كوتاهی صداست. ممكن است بلندای صدای شما با دیگران تفاوت داشته باشد. اگر بیش از اندازه بلند حرف میزنید چه بسا آن را طبیعی و نشانه اعتماد به نفستان تلقی كنید اما شاید دیگران آن را به حساب تكبر و نیاز به جلب توجه كردنتان بگذارند.
اگر خیلی آهسته صحبت كنید ، شاید خودتان آن را به حساب تواضع و فروتنی خود بگذارید، اما در نظر دیگران فاقد اعتماد به نفس ظاهر میشوید. پس باید بكوشید بلندای صدایتان با طرف مقابل همخوانی داشته باشد.
شما در اولین ملاقات، از سرنخهایی كه دیگران به شما میدهند استفاده میكنید. شما هم این سرنخها را به دیگران میدهید. سرنخهایی كه میگویند از من فاصله بگیر یا من مناسب صحبت با تو هستم. متوجه باشید یا نباشید، سرنخهایی دارید كه دیگران میفهمند تا چه اندازه باز و گشوده هستید.
با حالت بدنتان، نگاه كردنتان و این كه چگونه به افراد واكنش نشان میدهید، سرنخها را مخابره میكنید. مساله فقط این نیست كه چه میگویید و چقدر صحبت میكنید، بلكه حركت شما هم مهم است. زبان بدن شما، در این مورد كه تا چه اندازه در نظر طرف مقابل خود مورد پسند قرار میگیرید، نقش مهمی ایفا میكند بنابراین توجه داشته باشید بدن خود را چگونه حركت میدهید و حركت چهرهتان، روی دوستداشتنی بودن شما در نظر دیگران تاثیر میگذارد.
در پایان میتوان گفت اگر بدانید افراد آن اندك خصوصیت اولیه را كه در شما میبینند به حساب صددرصد شخصیت شما میگذارند، میتوانید درباره اطلاعاتی كه درباره خودتان مخابره میكنید دقیقتر و حسابشدهتر رفتار كنید. در واقع همه ما دستكم در مواقعی تاثیرگذاری اولیه بدی داریم.
این بخشی از انسان بودن ماست. از طرف دیگر قرار نیست همه از شما خوششان بیاید و این اشكالی ندارد. اگر واقعا میخواهید ارتباط مثبتی ایجاد كنید، میتوانید بر رفتار منفی اولیه خود فایق آیید و با كمی سعی و تلاش رابطه مثبتی را ایجاد كنید.