بيماري انسداد مزمن ريه
سيگار کشيدن عامل خطر اصلي بيماريهاي انسدادي مزمن ريه است. مواد محرک دود تنباکو (قطران و گاز سيانيد) مسئول بروز برونشيت و آمفيزم هستند. اين محرکها عمل موهاي کوچک بنام مژه (CILLIA) که ريه ها را از آلودگي ها پاک ميکنند، متوقف ميکند. همچنين سبب، ترشح بيشتر موکوس توسط غدد ريه ميشوند. وقتيکه مژکها غيرفعال ميشوند، فرآيند پاک سازي ريه ها از موکوس اضافي، قطران و ساير ناخالصيها اجباراً بايد توسط سرفه انجام شود. سيگاريها، بيشتر از غيرسيگاريها سرفه ميکنند و خلط بيشتري توليد ميکنند.
ساير علائم تنفسي شامل: کوتاهي تنفس، سنگيني سينه، خسخس، درد سينه، سينوزيت و سرماخوردگيهاي مکرر است. تقريباً تمام بيماران مبتلا به آمفيزم ، سيگاري هستند. سيگار همچنين يک عامل خطر مهم براي ايجاد برونشيت مزمن است. سيگاريهاي افراطي در معرض خطر بيشتري نسبت به سيگاريهاي متوسط هستند، امّا در معرض مقادير کم دود سيگار بودن، چنانکه در سيگار کشيدن تحميلي ديده ميشود نيز زيان آور به نظر ميرسد.آمفيزم در اثر تخريب ريه به وجود مي آيد که ميتواند به دليل صدمه مستقيم دود سيگار، اکسيدانهاي القاء شده و يا توليد مواد واسطهاي التهابي جديد بهدليل تماس با دود باشد. برونشيت مزمن نيز ناشي از مکانيسمهاي مشابه در راه هاي تنفسي است.
سرطان ريه
ابتلا به سرطان ريه در سيگاريها ، بيست برابر غير سيگاريهاست. در حقيقت سيگار کشيدن عامل خطر اصلي بروز سرطان ريه است. ايجاد سرطان ريه مستقيماً با تعداد سيگارهاي کشيده شده در روز، مدت سيگار کشيدن و محتواي قطران و نيکوتين سيگارهاي کشيده ارتباط دارد. اکثر کساني که بهعلت سرطان ريه ميميرند، سيگاري هستند.
ابتلا به سرطان ريه در سيگاريها ، بيست برابر غير سيگاريهاست.
سيگاريهاي افراطي 25- 15 بار احتمال بيشتر براي مرگ ناشي از سرطان ريه نسبت به غيرسيگاريها دارند و تنها 20-15 سال از سيگار کشيدن ميگذرد تا سرطان ريه ايجاد شود و تعداد کمي از بيماران با اين بيماري بيش از 5 سال زنده ميمانند. خطر سرطان ريه بين سيگاريهاي غيرفعال يا تحميلي نيز افزايش يافته است. شواهد تجربي قابل ملاحظهاي نقش دود سيگار را در سرطان ريه نشان دادهاند. بسياري از مواد موجود در دود سيگار - بويژه هيدروکربنهاي چند حلقهاي آروماتيک - ممکن است در سرطان زايي شرکت داشته باشند.
ساير سرطان ها
سيگاريها نسبت به غيرسيگاريها احتمال بيشتري براي ابتلاء به سرطان دهان، گلو و مري دارند. خطر اين سرطانها براي پيپ و سيگار برگ بيشتر از سيگارهاي فيلتردار است. در مورد سرطان مثانه ، تغليظ سرطان زاها در ادرار به عنوان عامل ايجاد کننده ي سرطان بهنظر ميرسد. سرطانمعده و پانکراس و سرطان گردن رحم با شيوع بيشتري در سيگاريها نسبت به غيرسيگاريها رخ ميدهد.
حمله مغزي
تمام سيگاريها در معرض خطر بيشتري براي حمله مغزي هستند، با وجود اين، زنان سيگاري که قرص ضد بارداري استفاده ميکنند، نسبت به خانمهايي که سيگار نميکشند ، بيست برابر بيشتر در معرض خطر حمله قلبي و حمله مغزي هستند.
پوست
صورت بسياري از افراد سيگاري بعد از مدتي چين و چروک زيادي پيدا مي کند. خطوط پوستي با زاويه مستقيم از لبهاي فوقاني و تحتاني انتشار مييابد يا خطوط کم عمق روي چانه و فک تحتاني و صورت ظاهر ميگردد و سبب لاغري و زرد رنگ شدن پوست ميشود.
نيره ولدخاني- کارشناس علوم تغذيه تبيان
نظرات 0
شما هم میتوانید در این مورد نظر دهید