اعتياد به سيگار شايعترين، سختترين و بدترين نوع اعتياد ها است که ترک آن فوايد بسيار مهمي براي سلامتي فرد به ارمغان خواهد آورد. ترک سيگار يکي از بهترين کار هايي است که افراد سيگاري ميتوانند در هر شرايطي انجام دهند تا به سلامت بدن خود کمک کنند.
بالغ بر 3000 ماده ي شيميايي خطرناک در دود سيگار وجود دارد. قريب به 5 درصد منواکسيد کردن (همان گاز کشند هاي که از اگزوز ماشين ها خارج ميشود) در دود سيگار وجود دارد و همين امر باعث کاهش جذب مقدار مناسب اکسيژن از خون ميشود.
قيري که در آسفالت خيابان ها استفاده ميشود در دود سيگار نيز وجود دارد و ميتواند سبب بروز سرطان شود.
نيتروز مادهي شيميايي ديگري است که مصرف يک در ميليارد آن در مواد غذايي غير مجاز شناخته شده است، در حاليکه در دود سيگار حدود 5000 در ميليارد از اين ماده موجود است.
ساير موادي که با دود سيگار استنشاق ميشود عبارتند از :- آمونيا (AMMONIA): ماد هاي که در مواد منفجره ، در پاککننده ها و سفيدکننده هاي توالت به کار ميرود؛
- سيانيد (CYANIDE) که سمي کشنده است؛
- فنل ها: که در پاک کننده هاي رنگ به کار ميروند.
مضرات مصرف سيگارسيگار يکي از دلايل اصلي بروز سرطان ريه است و متاسفانه زماني تشخيص داده ميشود که فرد 6 ماه بيشتر شانس زنده ماندن ندارد.
به علت اثرات نيکوتين بر تندي کار قلب و افزايش فشار خون ، اغلب سيگاري ها با سکتهي قلبي فوت ميکنند.
سيگار باعث غليظ شدن خون و لخته شدن آن شده و سبب صدمه به مغز، فلج، سکته هاي مغزي و مرگ ميشود.
نيتروز مادهي شيميايي ديگري است که مصرف يک در ميليارد آن در مواد غذايي غير مجاز شناخته شده است، در حاليکه در دود سيگار حدود 5000 در ميليارد از اين ماده موجود است.
چسبندگي و غليظ شدن خون سبب بسته شدن سرخرگ ها و يا ساير اعضا ميشود که منجر به قطع عضو خواهد شد.
با مصرف سيگار مسير هاي ورود هوا در بدن تنگ و مسدود شده و سبب آمفيزم و برونشيت و زمينگير شدن فرد ميشود.
سرطان هاي د هان، گلو، ريه ، مثانه و پانکراس در افراد سيگاري شايع است.
زخم هاي معده و اثني عشر و مري اغلب در سيگاري ها مشاهده ميشود.
افراد سيگاري اغلب مسنتر از سن واقعي خود به نظر ميرسند، چون سيگار سبب پيرشدن و فرسوده شدن سريع تر پوست ميشود.
خطر تولد نوزاد مرده در افراد سيگاري دو برابر افراد غير سيگاري است.
40 درصد افراد سيگاري قبل از سنين بازنشستگي فوت ميکنند.
افراد غيرسيگاري حداقل 6 سال بيشتر از سيگاري ها عمر ميکنند.
بعد از ترک سيگار:در طي 20 دقيقه فشار خون و ضربان نبض کاهش مييابد.
در طي 2 ساعت راه هاي تنفسي آرام شده و حجم تنفسي ريه افزايش مييابد و فرد ميتواند به راحتي تنفس کند.
در عرض 8 ساعت سطح منواکسيدکربن و سطح اکسيژن به حالت عادي برميگردد.
در مدت 24 ساعت خطر حمله ي قلبي کاهش مييابد.
در مدت 10 سال پس از ترک سيگار، ريه ي فرد همانند افراد غيرسيگاري خواهد شد.
در طي 3 تا 3ماه جريان خون و اعمال ريه تا يک سوم بهبود مييابد.
در عرض 5 سال خطر سرطان ريه به نصف کاهش مييابد.
در مدت 10 سال پس از ترک سيگار، ريه ي فرد همانند افراد غيرسيگاري خواهد شد.
نکات زير را به خاطر بسپاريد :- هرگز در ماشين سيگار نکشيد.
- اگر سيگاري به شما تعارف شد، آن را رد کنيد.
- پاکت سيگار خود را دم دستتان قرار ندهيد.
- در محل هاي سربسته، رختخواب، محل کار و خانه سيگار نکشيد.
- کبريت و فندک را با خود حمل نکنيد.
- بعد از صرف غذا و در سرميز يا سفره سيگار روشن نکنيد.
- حداقل نصف سيگار را بکشيد و سعي کنيد همان نصف سيگار را نيز ديگر نکشيد.
برگرفته از سایت راسخون
نظرات 0
شما هم میتوانید در این مورد نظر دهید