پروتئين ها مواد مغذي اصلي هر سلول زنده هستند. در ساختمان آنها نه تنها کربن ، هيدروژن و اکسيژن وجود دارد، بلکه ازت و گاهي گوگرد نيز موجود مي باشد.
پروتئينها مسئول انجام اعمال گوناگوني هستند. نقش آنها از تشکيل ماده انقباضي عضلات گرفته تا ساختن بعضي از هورمون ها، آنزيم ها و آنتي کورها، تبديل انرژي شيميايي به کار و انتقال اکسيژن و هيدروژن متنوع مي باشد.
يادآوري ويژگيهاي فيزيکو– شيميايي پروتئين ها
الف) از هيدروليز پروتئين ها اسيدهاي آمينه بدست مي آيد.تعداد اسيدهاي آمينه بيست عدد مي باشد که بعضي از آنها «اساسي» هستند که عبارتند از : ليزين, تريپتوفان فينل آلائين, متيونين, ترئونين, لوسين و والين و چون بدن انسان قادر نيست آنها را بسازد، حتماً بايد توسط غذا تأمين گردند.
ب ) با ترکيب اسيدهاي آمينه با هم، پلي پپتيدها بوجود مي آيند. از ترکيب پلي پپتيدها با هم، تعداد قابل توجهي مولکول پروتئين حاصل شود.
متابوليسم اسيدهاي آمينهاسيدهاي آمينه شکل نهايي متابوليسم پروتئين ها هستند، قابل انتشار بوده و شامل مواد ساده اي است که مصارف مختلفي دارند:
الف) ذخيره موقتي در بافت ها
ب) سنتز پروتئين ها: با اسيدهاي آمينه بافتهاي مختلف، پروتئين ها سنتز مي شوند.
ج) دز آميناسيون – ترانس آميناسيون: با سوختن اسيد آمينه، بعد از آنکه اسيد آمينه عامل آميني (NH2) را از دست داد، يک اسيد چرب باقي مي ماند که حدوداً 90 درصد انرژي موجود در اسيد آمينه را در بر مي گيرد و در زمان کمبود انرژي يا مصرف بيش از حد پروتئين، اسيد آمينه پس از دست دادن ازت خود مي سوزد.همچنين اسيدهاي آمينه در بدن با جا به جا کردن ازت (ترانس آميناسيون) به يکديگر تبديل مي شوند.
مقدار مورد نياز پروتئين براي يک ورزشکارپس از اينکه فرد ورزشکار از ميزان انرژي مورد نيازش اطلاع کافي به دست آورد، بايستي 15 تا 17 درصد ميزان انرژي را به دست آورده ، تقسيم بر عدد 4 کند ، عدد به دست آمده گرم پروتئين مورد نياز ورزشکار است که بايد از طريق غذا در طول روز تامين شود. براي ورزشکاراني که نياز به افزايش حجم عضلات دارند، از 17 درصد و براي ديگر ورزشکاران از 15درصد انرژي، براي محاسبه پروتئين مورد نياز بايد استفاده کرد.
17 – 15 درصد ميزان انرژي مورد نياز ورزشکار (تقسيم بر) 4 = گرم پروتئين مورد نياز ورزشکار
منابع غذايي پروتئين هاپروتئين ها بخشي از ترکيبات مواد غذايي هستند که با مقدارهاي مختلف در آنها موجودند. پروتئين هاي داراي منشاء حيواني کيفيت خوبي دارند. با وجود اين بعضي از مواد غذايي گياهي «حبوبات، غلات، نان...) داراي مقادير کمي پروتئين هستند که ارزش حياتي آنها پايين تر از پروتئين هاي حيواني است، اما به مقدار آنها جالب توجه هستند. در مورد منابع غني از پروتئين بطور کامل توضيح مي دهيم:
1-گوشت قرمز گوشت هاي گاو، گوسفند، اسب، صرف نظر از آنکه چه قسمتي از بدن حيوان باشد، داراي ويژگيهاي تغذيه اي شبيه به هم هستند. مزّيت تغذيه اي گوشت به غناي پروتئيني آن بستگي دارد (15 تا 20% گوشت، پروتئين است). گوشت غني از فسفر، آهن و ويتامين هاي گروه B (مخصوصاً B1 ) است. ميزان چربي هاي آن بر حسب نوع حيوان و قسمت بدن به طور قابل توجهي متغيراست. به طور متوسط 170 کيلوکالري براي هر 100 گرم، انرژي توليد مي کند. ارزش غذايي « گوشت قرمز برابر گوشت سفيد» است. گوشت کاملاً پخته شده همان ارزش گوشت خام يا گوشتي را دارد که مختصراً پخته شده باشد. اما پختن کامل براي از بين بردن انگل ها (مخصوصاً تنيا ) لازم است.
ويژگيهاي خاص بعضي از گوشت هاي قرمز- گوشت گوسفند اغلب چرب است، حتي وقتي کم چربي ترين بخش هاي آنها مصرف گردد.
- گوشت گوساله غني از نوکلئوپروتئين ها است و مصرف خيلي زياد آن مي تواند عمل عضلات را مختل کند.
- اسب داراي گوشت کم چربي است (2% چربي). برخلاف آنچه مدتهاي مديد فکر مي شد، نبايد بصورت خام مصرف شود.
- گوشت ها ترجيحاً بهتر است بصورت کباب يا بريان شده مصرف گردند و از گوشتهاي سرخ شده، روغن پرشده، آبگوشت و سس هاي چرب که داراي هضم مشکل هستند، خودداري شود.
- گوشتهاي چرخ شده نبايد مصرف گردند، مگر با رعايت احتياط کافي و بصورت گوشت چرخ شده و يخ زده . اگر گوشت را در منزل، خودتان چرخ کرده و تا دو ساعت بعد، آن را مصرف کنيد خيلي بهتر است و يا اينکه چرخ کردن گوشت توسط فروشنده در مقابل خودتان انجام شود و تا دو ساعت بعد مصرف گردد يا در دماي 19- درجه فريز شود.
- گوشتها را نبايد بصورت خام مصرف کرد.
براي خريداري گوشت حتماً به تازگي و زمان توليد آن دقت کنيد و براي نگهداري طولاني در دماي 18- درجه نگهداري شود.
نگهداري طولاني مدت و کيفيت بهداشتي پايين، ارزش غذايي پروتئين موجود در گوشت را کاهش مي دهد.
2-فرآورده هاي امعاء و احشاء، ماکيان و گوشت شکارالف) امعاء و احشاء: زبان و دل داراي ارزش تغذيه اي نزديک به گوشت هستند.
- جگر از جالب ترين احشاء است. به همين جهت است که مصرف يک بار در هفته آن را براي ورزشکاران توصيه مي کنيم (اما نبايد بيش از يک بار در هفته مصرف گردد چون داراي نوکلئو پروتئين ها و کلسترول است). جگر يک منبع قابل توجه پروتئين( 20 تا 22 درصد)، آهن، عناصر کمياب، فسفر، ويتامين هاي گروه B (B1, B2, B6, pp, B12) و ويتامينAاست. جگر بره داراي ارزش تغذيه اي معادل جگر گاو(غني ترين جگر) است.
- امعاء و احشاء ديگر: پاچه، کله، سيرابي، و مغز از نظر بافت عضلاني فقير، اما غني از نظر نوکلئو پروتئين ها هستند و قابل مقايسه با ارزش تغذيه اي جگر نمي باشند. پس آنها را بايد خيلي کم مصرف کرد. چون داراي چربي زياد هستند، خصوصا در زمان پيش از مسابقات نبايد مصرف شوند.
ب) ژامبون ها و سوسيس هاي خشکي که خيلي چرب نيستند، مي توانند جايگاهي در تغذيه ورزشکاران داشته باشند، ولي سطح پروتئين آنها پايين است.
ج) ماکيان: گوشت ماکيان داراي ارزش تغذيه اي نزديک به گوشت قرمز است، البته ميزان چربي در گروهي از آنها مثل جوجه کبوتر و بوقلمون کم (6 تا 12 درصد) و در مرغ، غاز و اردک بالا (18 تا 32 درصد) مي باشد. ميزان اسيدهاي چرب غير اشباع آنها يکي از نکات مثبت است.د) گوشت شکار کم چربي است: مانده آنها نبايد مصرف گردد، به صورت بريان يک منبع عالي پروتئين است.
3- ماهي هاارزش تغذيه اي ماهي مشابه گوشت است. ماهي غني از پروتئين (15 تا 20 درصد)، فسفر، گوگرد، آهن (آهن کمتري نسبت به گوشت دارد)، مس و يد است، همچنين غني از ويتامين هاي گروه B مي باشد. ماهي هاي چرب حاوي مقادير قابل توجهي ويتامين هاي A وD هستند.
ارزش انرژي زايي ماهي ها برحسب ميزان چربي آنها از 80 تا 200 کيلوکالري براي هر 100 گرم متغير است، اما در هر حال اين چربي ها با ارزش هستند، چون داراي اسيدهاي چرب با يک پيوند دوگانه و يا چند پيوند دوگانه هستند و در بين اسيدهاي چرب داراي چند پيوند دوگانه، اسيدهاي چرب امگا– 3 وجود دارد. در پخت ماهي نيز بايد همان نکات احتياطي که در مورد گوشت توصيه شده رعايت کنيد: ماهي را کباب کنيد يا در فر يا با بخار آب طبخ نماييد.
از کاربرد سس ها، سرخ کردن و در آب نمک خواباندن ماهي که موجب مشکل شدن هضم آن مي گردد خودداري کنيد.
4-تخم مرغارزش تغذيه اي آن خيلي نزديک به مواد غذايي است که قبلاً مورد مطالعه قرار داديم. تخم مرغ حاوي 14 درصد پروتئين است، که از نظر کيفيت بهترين بوده و بيشترين تعادل اسيدهاي آمينه در بين تمام مواد غذايي را داراست. چربي هاي آن (12 درصد) در زرده تجمع يافته اند و سفيده عملاً فاقد چربي است.
آنچه مربوط به املاح مي گردد:سديم عمدتاً در سفيده وجود دارد، آهن، پتاسيم و کلسيم به مقدار خيلي کم در سفيده وجود داشته و مي توان گفت که فقط در زرده وجود دارند. زرده همچنين از نظر ويتامين ها غني تر است:
دو سوم ويتامين هاي B1 ، B2 و کل ويتامين هاي A و D در زرده وجود دارد. تخم مرغ تازه يا «خيلي تازه» که داراي تاريخ بسته بندي است داراي بيشترين ضمانت مي باشد. به استثناء موارد عدم تحمل، تخم مرغ تازه و خوب تهيه شده، پخته شده بصورت نرم يا سفت، داراي هضم آسان است. و اين مسأله تخم مرغ را غذاي مناسبي براي زمان تمرين و پيش از مسابقات مي کند. يادآوري مي کنيم که پروتئين هاي سفيده تخم مرغ اگر پخته نباشد، توسط بدن قابل استفاده نيست. تخم مرغ بکار رفته در مخلوط هاي غذايي مثل سوپ ها، دسرها، شيريني هاي سبک (بدون خامه) هميشه خوب هضم مي گردد.
5-فرآورده هاي لبنيلبنيات منابع پروتئين، با ارزش حياتي بالا هستند و بخصوص از نظر کلسيم تا حد قابل توجهي غني مي باشند. کلسيم موجود در لبنيات بهترين شرايط جذب را دارد و با فسفر متعادل بوده و با مقدار کمي ويتامينD همراه است.
اگر فرد ورزشکار تمايل بيشتري به مصرف لبنيات داشته باشد، مي توان بخشي از سهم گوشت را با لبنيات جايگزين کرد، ولي نمي توانيم به جاي لبنيات گوشت را توصيه کنيم، چون ورزشکار دچار کمبود کلسيم مي شود.
الف - شيردر ايران شير گاو بيشتر مصرف مي گردد. شير يک ماده غذايي تقريباً کامل است که تنها از نظر ويتامين Cو آهن فقير است. مقدار پروتئين هاي آن 5/3 درصد، کربوهيدارت 5 درصد و مقدار استاندارد چري 5/3 درصد در نظر گرفته شده است. شير غني از کلسيم و فسفر و حاوي پتاسيم، سديم، کلر، ويتامين هاي گروه B، ويتامين Aو در تابستان کمي ويتامينDاست. داراي آب خيلي زياد است و ارزش انرژي زايي متوسط مي باشد: 70 کيلوکالري براي 100 گرم شير. بزرگترين مسئله در مصرف شير بهداشت آن است.
* شيرهاي تغيير داده شده: شيرهاي تغليظ شده و شير خشک- شير تغليظ شده بدون شکر – طريقه مصرف: يک حجم شير را با يک حجم آب مخلوط نماييد. شير بدست آمده، ارزش شير معمولي را داشته و همان کاربرد را دارد.
- شير تغليظ شده شيرين – يک ماده غذايي با انرژي زياد است. طريقه مصرف: يک حجم شير را با دو حجم آب مخلوط کنيد. از آن مي توان براي تهيه مواد غذايي شيرين نيز استفاده کرد.
- شير خشک: کمتر از 6 درصد آب دارد. انواع مختلفي از شيرهاي خشک وجود دارد که عبارتند از: شيرخشک کامل، شير خشک بدون چربي، شير خشک داراي شکر يا بدون شکر. براي مصرف آنها100 گرم شير خشک را در 9/0 ليتر آب حل مي کنيم. شيري که بدين ترتيب تهيه مي گردد داراي ارزش تغذيه اي شير اوليه است و مصرف کردن اين نوع شيرها براي غني کردن پروتئين مصرفي ورزشکار کارايي زيادي دارد.
برخلاف اعتقادي که هنوز به طور گسترده وجود دارد، ماست بدون کلسيم نمي باشد، بلکه ماست يک منبع کلسيم است که همان ارزش شير را دارد و مي توان گفت ماست نوعي شير اختصاصي است.
* دسرهاي داراي شير و بستنياين دسته شامل خامه، دسرها، شيريني هاي تهيه شده با آرد، شيريني خامه اي ، کافه گلاسه و همچنين بستني ها، بستني تخم مرغي و بستني ميوه اي مي باشد.
دسرها بر حسب ترکيباتشان، کم و بيش منبع پروتئين و کلسيم هستند، اما تمام آنها داراي مقدار مهمي قند ساده نيز مي باشند.
قابليت هضم بستني ها، بستگي به ترکيب و درجه حرارت آنها دارد. مقدار زياد خامه اغلب داراي هضم مشکل است. در صورتي که سرد مصرف شود، هضم مشکل تري دارد. از خوردن اين مواد غذايي در دوران مسابقات و مخصوصاً روزهاي مسابقات بايد خودداري کرد.
بپنيرهاپنيرها عملاً فاقد کربوهيدرات هستند. قسمت اعظم ويتامين هاي گروه B پنير، به استثناء ويتامينهاي B2 و B12 وارد لاکتوسرم شده، از بين مي رود. ميزان ويتامينA پنير زياد است (غير از پنيرهايي که از نظر چربي فقير هستند).
ارزش انرژي زايي پنيرها (از 100 تا 400 کيلوکالري بر حسب آنکه پنير تازه باشد يا داراي بافت سفت ) متغيير است.
جايگزيني مواد غذايي پروتئيني:مواد زير داراي گرم پروتئين مساوي هستند:
- 100 گرم گوشت قرمز يا سفيد يا امعاء و احشاء
- 100 گرم ماهي (وزن خالص)
- 2 عدد تخم مرغ
- نيم ليتر شير يا معادل آن از لبنيات.
هيچ وقت نبايد يک ماده غذايي لبني را بدون جايگزين کردن با ماده لبني ديگري که بهتر قابل تحمل است، حذف کرد.
جايگزين هاي (معادلين) موادغذايي لبني:يک چهارم ليتر شير معمولي را مي توان با مواد زير جايگزيني کرد:
- 120 گرم شير تغليظ شده بدون شکر؛
- 80 گرم شير تغليظ شده داراي شکر؛
- 30 گرم شير خشک؛
- دو فنجان کوچک ماست؛
- 4 بسته کوچک پنير تازه؛
- 50 گرم پنير با بافت سفت يا نيمه سفت؛
- دو سهم کوچک خامه
ارزش مقايسه اي پروتئين هاي حيواني و گياهي:با استفاده از مطالعات ميشل مي توان ارزش تغذيه اي پروتئين هاي مختلف را با هم مقايسه کرد. ارزش 100 به تمام پروتئين هايي داده مي شود که قادر باشند بدون افزايش ازت اداراي، تعادل ازت را در يک دوره کوتاه بدون دريافت پروتئين برقرار کنند.
نظرات 0
شما هم میتوانید در این مورد نظر دهید