اخيراً پرونده يکي از طولاني ترين محاکم قضائي تاريخ آرژانتين که مربوط به پرونده انفجارمرکز يهوديان آن کشور تحت عنوان آميا بود بسته و تمام متهمين آن تبرئه شدند.
به گزارش خبر گزاري مهر اين واقعه مربوط به پرونده بمب گذاري مرکز يهوديان در بوئنوس آيرس پايتخت آرژانتين موسوم بهانجمن همکاري متقابل آرژانتين و اسرائيل ( Asociacion Mutual Israellita Argentina(AMIA وابسته به کميته يهوديان آمريکامي باشد، طي آن واقعه که دو سال بعد از انفجار سفارت اسرائيل در19 جولاي سال 1994 در آرژانتين رخ داد 86 نفر کشته و 300 نفر مجروح شدند.

پيشينه واقعه
بلا فاصله بعد از انفجار مرکز يهوديان آرژانتين محافل صهيونيستي و رسانه هاي وابسته با تبليغاتي همه جانبه انگشت اتهام را بسوي ايران ، حزب الله و سوريه نشانه رفتنند و بعد ها همگي يک صدا ايران را عامل اين اقدام معرفي کردند.

دلايل و گاهشمار اتهامات
محافل صهيونيستي و اسرائيل در طول اين دوره اتهامهاي گوناگوني به مناسبتهاي مختلف عليه ايران مطرح مي کردند:

* اتهام دروغين:
- آنها ادعا مي کنند که چند روز قبل از انفجار، فردي بنام منذر الخاسر که يک بازرگان سوري است با کارلوس منم ديدار مي کند که مقدمات اين اقدام را فراهم آورده است.
- بعضي از محافل قبلاً اعلام کرده بودند که ويلسون روبرتو دوس سانتوز که يک برزيلي تبار است در يکي از محاکمات خود که بهمين منظور صورت مي گرفت به پليس گفته بود که وي چهار ماه قبل از اينکه اين اتفاق بيافتد به يک مامور سياسي محلي(ماموران اسرائيلي و کنسولگريهاي آرژانتين ، برزيل و اسرائيل در ميلان) تماس گرفته و در خصوص برنامه ريزي يک حمله به مرکز يهوديان آرژانتين اطلاعاتي داده است. بنابر گزارش پليس، دوس سانتوز ادعا کرده است که اطلاعات خود را از خانم نسرين مختاري که يک زن معلوم الحال و به ادعاي محافل صهيونيستي ازرابطين وزارت اطلاعات ايران بوده بدست آورده است.
-دولت سوئيس سانتوز را در دسامبر سال 2000 به اتهام دادن اطلاعات غلط و شهادت دروغ براي محاکمه، به آرژانتين تحويل داد.
-چند هفته بعد از انفجار، آمريکا فردي بنام م. رباني وابسته فرهنگي ايران را مسئول انفجار اعلام مي کند و افراد ديگري مانند منوچهر مؤتمر و ايمان خوشرونيز نامشان مطرح مي گردد.
-در ماه ژولاي سال 2002 روزنامه نيويورک تايمز با انتشار يک سند 100 صفحه اي مدعي شد که فردي بنام عبد القاسم مصباحي که در حال حاضر به عنوان يک پناهنده سياسي در آلمان بسر مي برد و خود را از اعضاء وزارت اطلاعات ايران معرفي کرده، اعلام نمود که جمهوري اسلامي ايران از کارلوس منم رئيس جمهور(داراي ريشه هاي سوري ) وقت آرژانتين خواسته است تا در قبال دريافت ده ميليون دلار از افشاي شواهدي که نشان ميدهد ايران در انفجار آميا دست داشته است خودداري کند و اين اسناد را معدوم سازد. اين روزنامه مي نويسد در پي کشف اسناد محرمانه دال بر دخالت ايران ، آن کشور از طريق مجاري سري به منم پيشنهاد پرداخت رشوه کرد و پس از توافق حاصله بين طرفين مبلغ ذکر شده طي يک فقره چک ، از حسابي که در اختياررئيس جمهور وقت ايران بود به وي پرداخت شد.
- گرچه قاضي گاليانو اظهارات مصباحي را به خاطر صحبتهاي ضد و نقيض رد کرد ليکن وي در اثر فشار صهيونيستها و گروههاي قدرتمند يهودي در ايالات متحده همچون کميته يهوديان آمريکا که به خاطر ارتباط خود با مرکز آميا سخت بر روي موضوع جمع آوري اطلاعات در راستاي اثبات دخالت ايران در اين ماجرا فعاليت مي کرد و همچنين فشار آمريکا بر گاليانو که وي را متهم به طرفداري از منم مي کردند وي مجبور شد تا از رهنمودهاي آنها در اين موضوع پيروي کند. بدين نحو که گاليانو به آمريکا مسافرت کرد و از مشورت ماموران سيا که روي اين موضوع با سازمان اطلاعات آرژانتين و موساد کار مي کردند استفاده کند.
- سوئيس در سال 2001 تقاضاي آرژانتين را به علت عدم وجود ابهامات زياد در دادگاه قابل طرح ندانست و آن را رد کرد.
- در اول اکتبر روزنامه الشرق الاوسط اعلام نمود که گاليانو قاضي پرونده از دولت آرژانتين خواسته است از پليس بين الملل بخواهد تا سيد حسن نصرالله و دو ديپلمات ايراني را که متهم به دخالت در ماجرا هستند دستگير نمايد. در همين زمان مارتا نرسلاس وکيل جوامع اسرائيلي در آرژانتين ، حکم دستگيري سيد حسن نصرالله را رد کرد ليکن بر دخالت ايران در اين ماجرا صحه گذاشت.
تمام اتهامات مذکور در حالي صورت مي گرفت که بسياري از آنها به علت عدم وجود ادله کافي کاملاً بي پايه و اساس بود و اعمال نفوذ اسرائيل و آمريکا در پرونده باعث شد تا اين ماجرا به يکي از طولاني ترين محاکمات بدل شود.
اين توطئه بر اساس شواهد بسيار معتبري ، توسط موساد طراحي و بوسيله بعضي از رهبران يهودي آرژانتين که ازمافياي مالي آن کشور بودند و بصورت مافيائي عمل مي کردند انجام گرفت. گرچه اين اقدام براي کوچاندن دسته جمعي يهوديان آن کشور به سرزمينهاي اشغالي فلسطين صورت مي گرفت ليکن اين مسئله بعدها تبديل به ابزاري تبليغاتي براي بزرگ جلوه دادن عظمت واقعه گرديد. براي مثال در اين خصوص مي توان به ادعاي کشته شدن فردي بنام پاتريشيو ايرالا يک مرد پاراگوئه اي اشاره کرد که تا مدتها تصور مي شد وي در ميان کشته شدگان است و در آوريل سال 2001 مشخص شد که وي در پاراگوئه به شغل نانوائي مشغول است.
مشکلات فراوان اقتصادي آرژانتين در طول دهه 90 ، آرژانتين را به لحاظ اقتصادي با 132 ميليارد دلاربدهي در وضعيت بسيار نا مساعدي قرار داد و اين مسئله بهمراه طمع رژيم صهيونيستي براي ايجاد رعب و وحشت در ميان جوامع يهودي ، اين رژيم را بر آن داشت تا همچون گذشته دست به اقداماتي براي کوچاندن آنها و يا متهم کردن ديگران بزند.
آرژانتين به خاطر دارا بودن تعداد زيادي يهودي (250 هزار نفر) هفتمين کشوري است که در آن تعداد يهوديان قابل ملاحظه اي زندگي مي کنند. اين مسئله باعث شد که رژيم صهيونيستي دست به انفجار مرکز يهوديان آرژانتين بزند و تا کنون شواهد بسياري که در اين خصوص ارائه گرديده بصورت سري باقي مانده است.
در طول بررسيها، دولت آرژانتين بصورت رسمي به مقامات آمريکا اعلام نمود که دلايلي در اختيار دارد که عاملين اين انفجار از گروههاي تروريستي و مافياي يهودي در آرژانتين هستند ، ليکن اين مسئله به دليل سانسور هرگز به طور علني مطرح نشد. ضمناً در چند سال اخير نيز آشکار شد که يکي از حاخامهاي يهودي که از افراد سرشناس در مرکز يهوديان بوده يک روز قبل از انفجار، کيسه هاي حاوي موادي مشکوک به داخل مرکز انتقال مي داده است و تاکنون اين مسئله نيز بصورت سري باقيمانده است.

عکس العمل محافل صهيونيستي:
اعلام خبر برائت متهمين اين پرونده در دادگاه، موجي از شادي را براي افرادي که بدلائل واهي و بدون داشتن مدارک کافي مبني بر دخالت آنها در ماجرا، در زندان بودند و همچنين وکلاء مدافع آنها ببار آورد. همچنين اين خبر باعث خشم گروههاي يهودي گرديد بطوريکه آنها نتوانستند خشم خود را پنهان کنند و در حاليکه بستگان زندانيان با شادي دادگاه را ترک مي کردند آبراهام کائول رئيس آميا به خاطر شدت خشم و به نشانه اعتراض از درب فرعي دادگاه خارج شد واين دادگاه را اتلاف وقت  توصيف کرد.