پياز داراي منابع مهمي از فيبر خوراکي، ويتامين هاي اسيد فوليک، B6، C و مواد معدني کروميوم، منگنز، پتاسيم، مس و فسفر ميباشد.

پياز را ميتوان به صورت خام مصرف کرد و يا به عنوان چاشني غذا به کار برد. اهميت درماني و طبيعي پياز به حدي است که از آن ميتوان براي درمان دندان درد، اختلالات مزاجي، وبا، بيماري هاي مزمن تنفسي، مشکلات پوستي، ناتواني جنسي و مشکلات دستگاه ادراري استفاده کرد.

يد موجود در پياز نيز ميتواند در درمان گواتر موثر بوده و در بهبود آبسه و جوشهاي زير پوستي هم مفيد باشد. همچنين پياز در درمان عفونت مثانه، دفع سنگهاي مجاري ادراري کاربرد داشته و از بروز بيماريهاي قندي، پروستات و روماتيسم مفصلي جلوگيري ميکند. پياز ميتواند به عنوان آرامبخش روي سيستم اعصاب مرکزي نيز تأثيرگذار باشد.

پياز دشمن بسياري از باکتري ها ميباشد. سطح بالايي از ترکيبات سولفوردار در پياز بوي خاصي به آن ميدهد. پيازهايي با بوي تند فوايد بيشتري را به دنبال دارند. پياز داراي منابع مهمي از فيبر خوراکي، ويتامينهاي اسيد فوليک، B6، C و مواد معدني کروميوم، منگنز، پتاسيم، مس و فسفر ميباشد.

پياز خام و پخته به دليل داشتن آليل پروپيل دي سولفايد براي بيماران ديابتي مفيد ميباشد، زيرا اين ماده با افزايش ميزان انسولين موجود در بدن سطح قند خون را کاهش ميدهد. همچنين به دليل داشتن تيوسولفينات علائم بيماري ديابت را کاهش ميدهد.

استفاده مداوم از پياز در رژيم غذايي باعث کاهش سطح کلسترول و فشار خون بالا ميشود. مصرف پياز خطر حمله قلبي را کاهش و کلسترول خوب را افزايش ميدهد و به طور کلي سطح کلسترول خون را به منظور افزايش سلامتي بدن کاهش ميدهد. مصرف نصف پياز يا مصرف آب آن به همان ميزان کلسترول خوب را افزايش ميدهد. به علاوه خوردن منظم پياز خطر لخته شدن خون را در بيماران قلبي کاهش ميدهد. بنابراين پيشنهاد ميشود به منظور جلوگيري از کند شدن جريان خون، غذاي چرب همراه با پياز مصرف شود.

فلاوونوئيدها سلامت عروق خوني را افزايش داده و از التهاب مي کاهند و نيز از بدن انسان در مقابل بيماري هاي قلبي- عروقي محافظت ميکنند.

کوئرستين از بدن در مقابل بيماري هايي چون زخم معده و روده بزرگ و سرطانهاي سينه و مري محافظت ميکند. وجود فلاوونوئيدهايي مثل کوئرستين در پياز خطر پيشرفت سرطان روده بزرگ را با متوقف ساختن رشد تومورها کاهش داده و از سلول هاي روده بزرگ در مقابل اثرات مخرب مواد سرطانزا محافظت مي کند.

پياز، استئوکلاستها را از بين برده و مانع از سائيده شدن و شکستن استخوانها ميشود و در نتيجه مصرف پياز از ابتلا به پوکي استخوان خصوصاً در زمان يائسگي زنان جلوگيري مي کند.

گرفتگي بيني و سردرد براي هيچکس خوشايند نيست. خوردن پياز باعث نرم شدن مخاط بيني شده و از جديتر شدن مشکلات سينوسي جلوگيري ميکند. پياز سبب تخليه مخاطهاي سينوسي مي شود.

انگل ها هميشه وجود دارند. ممکن است با وجود سلامتي دچار انگل شويد. با خوردن پياز انگل ها از بين رفته و بدني سالم خواهيد داشت.

پياز در درمان آسم مفيد مي باشد و سلامتي انسان را که از اهميت بسيار بالايي برخوردار است افزايش ميدهد. افزودن پياز به رژيم غذايي تصميم هوشمندانه اي ميباشد.

پياز در درمان بيخوابي سودمند است. به افرادي که مشکلات بيخوابي دارند توصيه مي شود پياز خرد شده را کنار بالش خود قرار دهند، زيرا ترکيبات موجود در پياز به آرامش اعصاب کمک ميکند.

بررسي ها نشان ميدهد مصرف پياز ميتواند به جلوگيري از ريزش مو کمک کند.

بوي تند پياز باعث ريزش آب از چشم و بيني ميشود و آن در نتيجه تحريک سيستم ايمني بدن به منظور مبارزه با عفونت باکتريايي يا ويروسي مي باشد. اين کار به بدن کمک ميکند تا ويروس را دفع کرده و از افزايش التهاب جلوگيري کند.

اگرچه بسياري از افراد از طعم و مزه پياز در سالاد يا غذاي خود هيچ شکايتي ندارند؛ اما در مقابل گروه ديگري هستند که عليرغم اين که محققان استفاده از پياز در رژيم غذايي روزانه آنها را به عنوان يک ماده غذايي مفيد، لازم و ضروري دانسته اند، هرگز راضي به خوردن آن نميشوند.

معمولاً پياز طعم تندي دارد و همين موضوع سبب مي شود بعضي از افراد به خاطر آن حتي از خوردن يک سالاد بسيار خوش آب و رنگ که به آن پياز افزوده شده است، خودداري کنند؛ اما جالب است بدانيد کم کردن تندي پياز پيش از افزودن آن به انواع مختلف سالاد که معمولاً در آنها از پياز خام استفاده ميشود، بسيار ساده است. براي اين کار ابتدا بايد پياز را به قطعات دلخواه خود خرد کنيد. سپس آنها را در يک صافي ريخته و در زير شير آب سرد شستشو دهيد و روي يک حوله خشک پارچه اي يا کاغذي بريزيد و بگذاريد خشک شود. به اين ترتيب مقدار زيادي مايع ايجادکننده طعم تندي پياز که در نتيجه خرد کردن آن به قطعات کوچکتر از آن خارج شده است، از بين خواهد رفت و در نتيجه پياز شيرين تر شده و خوردن آن براي افرادي که به طعم و بوي پياز حساسيت دارند، آسانتر خواهد بود.

پيازهاي سبز، پيازهايي هستند که در مقايسه با ديگر انواع پيازها طعم ملايم تري دارند و بيشتر در تهيه غذاهايي نظير پاستا يا ترکيب با حبوبات يا سالاد از آنها استفاده ميشود.

پيازهاي شيرين همانطور که از نامشان هم ميتوان فهميد، داراي گوگرد يا سولفور کمتري هستند و بنابراين در هنگام خوردن آنها، شيريني اين نوع پياز را به خوبي حس ميکنيد. ميتوانيد در فصل بهار و تابستان از اين نوع پياز به عنوان يک طعم دهنده براي تهيه انواع سالاد با پياز خام استفاده کنيد.

پيازهاي بهاره در حقيقت پيازهاي زرد، سفيد يا قرمز نارس هستند که معمولان ميزان تندي آنها کمتر بوده و بنابراين شيرينتر به نظر ميرسند. اين نوع پيازها معمولاً نسبت به پيازهاي رسيده بهاره کوچکتر هستند و در فصل بهار يا تابستان ميتوانيد آنها را تهيه کنيد، اما اگر طعم و بوي پياز شما را ناراحت ميکند، هيچ گاه پياز قرمز نخوريد چون اين نوع پيازها تندترين انواع پيازها هستند، اما شستن قطعات خرد شده پياز قبل از خوردن به شدت ميزان تندي آن را کاهش ميدهد. حتي مي توانيد اين نوع پياز را پيش از خوردن براي مدت زمان کوتاهي در آب سرد قرار دهيد تا به اين ترتيب از شدت تندي آن کاسته شود.

پياز خام و پخته به دليل داشتن آليل پروپيل دي سولفايد براي بيماران ديابتي مفيد ميباشد، زيرا اين ماده با افزايش ميزان انسولين موجود در بدن سطح قند خون را کاهش ميدهد

بريدن پياز زير آب سرد از سوزش و اشک چشم ميکاهد. پياز بريده شده را بايد در ظرف در دار يا در کيسه فريزر گذاشته و فوراً فريز کرد. پيازهاي بريده نشده بهتر است در جاي تاريک، خشک و خنک نگهداري شوند.