کابينه رژيم صهيونيستي در تاريخ 5/7/1950 قانون بازگشت را به تصويب رساند که به موجب آن هر يهودي قانوناً ـ به مجرد آنکه يهودي باشد ـ حق بازگشت و سکونت در اسرائيل را پيدا مي کند. متن اين مصوبه بدين شرح بود: هر يهودي حق دارد که به اين سرزمين بازگردد و با مهاجرت به اين سرزمين از مزاياي يک مهاجر برخوردار شود. بن گوريون قانون مذکور را اين گونه تفسير کرد که اسرائيل هر کجا باشد سرزمين يهود به شمار مي رود و آنجا دولت هر يهودي است که تمايل به سکونت در آن را دارد. آريل شارون در خوي صهيونيستي اش دست کمي از بن گوريون ندارد، وي يهوديان فرانسه را به مهاجرت به اسرائيل دعوت کرد تا به گفته خودش در آنجا با يهودي ستيزي مواجه نشوند.
درخواست شارون از يهوديان فرانسه در تاريخ 18/7/2004، اين اقليت را در کشور فرانسه با مشکلات متعددي مواجه کرد. آنان در گذشته با وجود جمعيت 10 درصدي مسلمانان و عربهاي ساکن در اين کشور، در صلح و آرامش با ديگر مردم فرانسه زندگي مي کردند. درخواست شارون روابط سياسي، ديپلماتيک و نظامي فرانسه و اسرائيل را که از زمان ژنرال شارل دوگل به ارث مانده و کم بيش تاکنون حفظ شده بود با بحران شديدي مواجه ساخت.
شارون وعده داده بود که در زمان زمامداري خود يک ميليون يهودي را به ساکنان اسرائيل بيافزايد. او هنوز به يهوديان فرانسه، آرژانتين و آفريقاي جنوبي چشم دوخته است. اگر چه يهوديان فرانسه به 600 تا800 هزار نفر مي رسند، اما مهاجرت آنها به سرزمينهاي اشغالي بسيار کند بوده است. در سال 2003 ميلادي فقط 2313 يهودي از فرانسه به فلسطين اشغالي مهاجرت کردند، هر چند که سال 2002 شمار مهاجران اندکي پيشتر از اين رقم بود. انجمن يهوديان پيش بيني کرده است که تعداد فرانسويان يهودي که به فلسطين اشغالي مهاجرت مي کنند در سال 2004 به 2500 تن برسد.
از شواهد چنين بر مي آيد که هدف شارون از اين اقدام اسائه ادب به رئيس جمهور کنوني فرانسه به خاطر موضعگيري وي در برابر آمريکا به سبب اشغال عراق و انتقام گيري از او بوده و خواسته است با اين کار به مهمانان آمريکايي خود بفهماند که ايالت متحده آمريکا حامي يهوديان است و حال آنکه فرانسه به محلي خطرناک براي يهوديان تبديل شده است. اما او به اين نکته توجه نکرد که يهوديان فرانسوي که به اسرائيل مهاجرت کرده اند به خاطر اختلاف در سطح رفاه، معيشت و دمکراسي فرانسه و اسرائيل مأيوسانه به موطن اصلي خود بازگشته اند.
شارون در برابر اين گفته معاون وزير امور خارجه رژيم صهيونيستي در ژانويه 2002 که فرانسه بدترين کشور اروپاي غربي به سبب وجود قيامهاي ضد صهيونيستي است، هيچ عکس العملي انجام نداد بلکه خود وي در فوريه 2002 تصريح کرد که نسبت به سرنوشت يهوديان در فرانسه نگران است و با دادن وعده اعطاي منزل، فرصت شغلي و ثروت آنها را به مهاجرت به سرزمينهاي اشغالي تشويق کرد. يکي از يهوديان فرانسوي در مقاله اي مي نويسد: اي شارون آيا مي خواهي که ما را به ارتش خود وارد کني تا در جنگهاي تو شرکت کنيم. روزنامه هاي فرانسوي در واکنش به درخواست شارون و سخنان او در حال حاضر مملو از اين نوع مقاله هاست.
يهوديان در فرانسه از نخبگان جامعه به شما مي روند. اغلب آنها تخصصهايي دارند که اسرائيل به آن نيازمند است. همين امر موجب شد که شارون از در تهديد برآيد. به ويژه که اغلب سازمانهاي حامي حقوق ملت فلسطين و مخالف با جنگ نسل کشي که رژيم صهيونيستي بر ضد ملت فلسطين آغاز کرده و سرزمينش را اشغال کرده است، توسط يهوديان تشکيل شده اند. يهوديان فرانسوي با ملت فلسطين براي دست يافتن به حقوقشان ابراز همدردي مي کنند و مخالف اشغالگري هستند. طبيعي است که عربها و مسلمانان از اين سازمانها حمايت کنند.
روابط بين فرانسه و اسرائيل قدمت طولاني دارد. شارل دوگل رئيس جمهور فرانسه از زمان تجاوز صهيونيستها در سال 1967 به مناطق فلسطيني نشين صادرات اسلحه به اسرائيل را تحريم کرد و در نوامبر همان سال دوگل اسرائيل را از خود راضي و اشغالگر خواند و سنتي در سياست فرانسه به جا نهاد. والري ژيسکار دستن در سال 1980 سازمان آزاديبخش فلسطين را به رسميت شناخت. فرانسوا ميتران رئيس جمهور بعدي فرانسه در پارلمان صهيونيستها از حق ملت فلسطين براي تشکيل دولتي مستقل دفاع کرد. ما مشاجره اي را که براي ژاک شيراک به هنگام بازديد از قدس در سال 1996 به وقوع پيوست، فراموش نمي کنيم. نخست وزير فرانسه هنگامي که عمليات حزب الله بر ضد رژيم صهيونيستي را در جنوب لبنان اقدامات تروريستي خوانده بود در دانشگاه بيرزيت هدف پرتاب سنگ قرار گرفت.
با وجود اين، فرانسه مي کوشد که روابط خود را با اسرائيل بهبود بخشد. اين کشور قراردادي به ارزش 200 ميليون دلار را براي صادرات اسلحه به رژيم صهيونيستي امضا کرده است. اين معامله از سال 1967 تاکنون بزرگ ترين معامله اين کشور با رژيم اشغالگر قدس محسوب مي شود. فرانسه نمي خواهد روابط کنوني را به بحران بکشاند، بنابراين کشورهاي عربي بايد با دقت بيشتري به اين بحران نزديک شوند!
منبع: / سايت / مرکز اطلاع رساني فلسطين 
به نقل از: روزنامه ا لاتحاد چاپ امارات
نويسنده : هيثم گيلاني