کتاب باارزش جيمز پتراس با عنوان قدرت اسرائيل در ايالات متحده (2006) نفوذ فوق العاده لابي يهودي در سياست هاي خاورميانه ‌اي ايالات متحده را به خوبي بيان نمود. لابي گران يهودي، به خاطر کنترل زياد بر دولت، جامعه تجاري، دانشگاهي، و مذهبي و رسانه ‌هاي گروهي حداقل از دهه 1960، اغلب با زيان وارد کردن به منافع آمريکا، نفوذ خود را اِعمال کرده‌ اند.
يکي از اسناد محرمانه کميته روابط خارجي سنا ي‌آمريکا، درباره تحقيق و تفحص از شوراي صهيونيستي آمريکا، يعني بازوي لابي گر آيپک، اين واقعيات را آشکار مي‌ سازد. کميته روابط خارجي سنا با بررسي اسناد داخلي شوراي صهيونيستي آمريکا بين سال هاي 1962 تا 1963 فعاليت هاي آن را کارگزاران ثبت ‌شده اربابان خارجي ناميده، و به اين نتيجه رسيد که اين شورا از طريق بخش آمريکايي آژانس يهود بيش از 5 ميليون دلار معافيت مالياتي خود را تطهير کرده است. اين آژانس يک نهاد شبه ‌دولتي اسرائيل بوده و برخلاف مقررات مربوط به معافيت مالياتي بنيادهاي خيريه و قانون ثبت نهادهاي خارجي عمل کرده است. اسرائيل در 50 سال گذشته به طور غيرقانوني عمل کرده و امروز گستاخانه‌ تر نيز رفتار مي‌ کند. پس از اينکه در سال 1962 از شوراي صهيونيستي آمريکا خواسته شد تا به عنوان يک نهاد خارجي ثبت شود، اين شورا مسئوليت هاي خود را به آيپک احاله داد و آيپک نيز از ثبت خود به عنوان يک کارگزار اسرائيل خودداري نموده و از پذيرفتن اين عنوان شانه خالي مي کند.
در نوامبر / دسامبر 1960، موقعي که مجمع عمومي رآکتور اتمي جديد اسرائيل، و آوارگان عرب، پرونده آيشمن، کمک اسرائيل به کشورهاي آفريقايي، و محل استقرار UAR در شوراي امنيت را مورد بحث قرار مي داد، رسانه ها گزارش هاي يکطرفه و همسو با اسرائيل را منتشر مي ‌ساختند. مي ‌توان گفت که مطبوعات ملي آمريکا در دهه 1960، عمدتا ضمن نشان دادن همسويي و طرفداري از مواضع اسرائيل، به مقابله با ديدگاههاي اعراب مي‌پرداختند. 60 نفر از شهردارهاي ايالات متحده پس از بازگشت از کنفرانسي در اسرائيل، با خبرنگاران آمريکايي مصاحبه کردند که عمدتا گزارش هايي در حمايت از اسرائيل را به مطبوعات کشور خود مي ‌فرستادند. اينها همچينن در مصاحبه‌ هايي با ايستگاههاي راديويي محلي نيز شرکت کردند. طرح هاي ديگري نيز براي اشاعه تفاسير خبري حاميانه از اسرائيل صورت گرفت. علاوه براين، شکل دهندگان به افکار عمومي آمريکا با هزينه دولت به اسرائيل دعوت شده و براي ارائه گزارش هايي در حمايت از اسرائيل مبالغي را دريافت کردند. پس از اينکه معلوم شد در دانشکده جزيره مانتري سه استاد عرب تبليغات زيان باري را راه انداخته‌ اند، به يک دانشجوي اسرائيلي بورس تحصيلي آن دانشکده اعطا شد. به همين منوال ديگر دانشگاهها نيز مورد نفوذ قرار مي گرفتند. افزون براين «ما به همين صورت مبالغي را به کادر دانشگاهها در مناطق ديگر پرداخت کرده و پيشرفت هايي را نيز داشته‌ ايم... دوستان ما در سانفرانسيسکو تلاش مي کنند تا دانشگاه استانفورد را به اخراج فياض سايه تشويق کنند چرا که وي ديدگاههاي يک طرفه‌ اي را [به نفع فلسطينيان] ارائه مي دهد. در ديگر دانشگاههاي ايالات متحده نيز اقدامات مشابهي صورت مي گيرد -فشار آوردن بر اساتيد طرفدار اعراب و جايگزيني شان با استادان طرفدار اسرائيل. از پروفسور آرنولد تويين بي دعوت شد تا پنج ماه در اين کشور [اسرائيل] اقامت کند... هنگامي که اتهامات وي در مطبوعات منتشر شد، ما گروههاي عمده غيرصهيونيست را به خط کرده و خط ‌مشي مشترکي را در پيش گرفتيم براي: بازداشتن تمامي سازمان هاي يهودي از ارسال دعوت نامه به تويين بي کنترل تمامي حضورهاي عمومي وي و ممانعت از مطرح شدن مسئله اسرائيل يا يهوديان در آن ها. به طور کلي، تدابيري براي مواجهه با مواضع ضداسرائيلي وي انديشيده شد، و اين سياست در قبال ديگر شخصيت هاي منتقد و در راستاي بي‌ اعتبار کردن آنها اعمال گرديد.
با ناميده شدن شوراي آمريکايي يهوديت به عنوان «موثرترين نيروي ضدصهيونيست و ضداسرائيلي در صحنه آمريکا» اقداماتي براي توجه بيشتر به آن اتخاذ شد. در اين راستا نشريات عمده ايالات متحده و نويسندگانش به خدمت گرفته شدند که از آن جمله مي‌ توان به موارد ذيل اشاره کرد: Reader`s Digest، Atlantic Monthly، Look، ه Holiday، Parade، Saturday Review، the New York Times Magazine، و نشريات متعدد زنان و بازرگاني. هم اينک اکثر رسانه ‌هاي مهم ايالات متحده به عنوان بازوي تبليغاتي و سخنگوي اسرائيل و ماحصل اقدامات شروع شده از 50 سال پيش عمل مي کنند. علاوه بر اين، مقامات شوراي صهيونيستي آمريکا، جلسات سخنراني براي شخصيت هاي حامي اسرائيل در سرتاسر ايالات متحده ترتيب دادند. ماموريت اين سخنرانان -مقابله با تبليغات ضداسرائيلي... بررسي دقيق روزنامه ‌ها، بولتن هاي خبري و ديگر منابع محرمانه ما، اطلاعات باارزشي درباره تحرکات و خط سير مخالفين اسرائيل را در اختيار ما قرار مي دهد. پس از آن زمينه هاي بي ‌اعتبارسازي اين افراد فراهم مي‌ شود.

منبع: / روزنامه / رسالت 
نويسنده : استفان لندمن