آسم  يكي از شايع ترين بيماري هاي انسان است ، به طوري كه شيوع آن در طب اطفال ، 5 تا 10 درصد كل كودكان تخمين زده مي شود؛ و اين بيماري در بسياري از آنها تا بزرگسالي نيز ادامه پيدا مي كند. بدين ترتيب كمتر كسي است كه در دوران زندگي خود با بيماران مبتلا به آسم ، برخورد نكند و شاهد مشكلات مختلف آنان از جمله تنگي نفس ، سرفه  مداوم ، خس خس سينه و ... كه گاهي به صورت حمله هاي شديد بيماري تظاهر مي كنند نباشد.

 تلقين سازنده و زندگي بخش توأم با نماز ، گهگاه باعث تسكين آسم يا پيشگيري از بروز حملات آن مي شوند.

مطالعات علمي جديد بر گروه هاي سني مختلف مبتلا به آسم ، نشان دهنده آن است كه در ايجاد بيماري آسم ، سه عامل برجسته ، مهمترين نقش را ايفا مي كنند ، اين سه عامل عبارت اند از :

1- ميكروب هايي كه وارد دستگاه تنفسي انسان مي شوند ( عفونت ها )

2- عوامل حساسيت  زا ، از جمله گرد و غبار ، دود سيگار  ، گرده گياهان که ممكن است اين عوامل در مورد اشخاص مختلف متفاوت باشند.

3- مسائل رواني از جمله اضطراب  ، عصبانيت  ، غم و شادي ، تحقير، خنده  و حتي انتظار خوشايند شركت در يك محفل اجتماعي مطلوب و به طور كلي استرس  هاي حاد و مزمن .