شناخت بيماري هاي رواني ( قسمت دوم )
در قسمت قبل مطالبي در مورد برخي از بيماري هاي رواني و علل به وجود آوردن آنها ارائه شد . اينك در ادامه مي خوانيم...
علائم آگاه كننده ي بيماري هاي رواني :معمولاً علائم بيماري هاي رواني به تدريج پيش مي آيند و امكان دارد خود به خود از بين بروند يا شدت يابند مانند:
- تغييرات برنامه روزانه ، مانند زياد خوابيدن يا زياد خوردن ( پرخوابي ، پرخوري ) يا دشواري هاي جسماني كه قابل بيان نيست.
- هذيان(Delusion)
- اعتياد به الكل يا ساير مواد مخدر و داروهاي اعتياد آور
- افسردگي
- توهمات (Hallucination )
- عدم همكاري و برخورد طبيعي با كارهاي روزانه خود
- ترس هاي فراوان، خسته كننده يا اضطرابي
- احساس هاي عجيب ، يا خشم وغضب بي مورد
- افكار خودكشي يا اقدام به آن
- كناره گيري از خانواده ، زندگي ، دوستان و فعاليت هاي روزانه
امكان دارد اين علائم مشخص كننده ساير دشواري هاي جسماني علاوه بر بيماري هاي رواني باشد. در صورت بروز اين علائم و ضعف يا شدت آن بايستي هرچه زودتر به متخصص روان پزشك مراجعه شود.
روش هاي درمان:
معمولاً دارو درماني توأم با روان درماني بايستي انجام شود.
روان درماني(Psychotherapy) : شامل گردهمايي اعضاي خانواده و شركت در گروه درماني است. روان درماني فردي كمك فراواني به بيماران رواني مي نمايد تا متوجه بيماري خود گردند. همچنين ياد مي گيرند كه با هر حادثه اي چگونه برخورد داشته باشند وعلل بيماري خود را پيدا نمايند و تعييرات مثبتي در زندگي آنان به وجود آيد.آگاهي درماني : يكي از انواع مؤثر روان درماني است . بدين طريق به اشخاص از نظر يادگيري كمك مي شود كه راه هاي تازه فكر كردن و رفتارهاي جديد را ياد بگيرند .
دارو درماني(Drug therapy) : درمان با دارو مي تواند به تعادل مواد شيميايي مغز كمك نمايد. اين داروها بسياري از افراد را قادر به لذت بردن، فعاليت، و كاهش نشانه هاي ناراحت كننده مي نمايد ؛ البته بايد دارو را تحت نظر پزشك استفاده نمود.شوك درماني(Shock therapy) : بيشتر براي اشخاصي كه دچار افسردگي شديد هستند به كار برده مي شود.
اكثر بيماران رواني همچون ساير بيماري ها به طور سرپايي ، با مراجعه به مراكز و گرفتن دستورات دارويي ، درمان مي شوند ؛ ولي عده اي بايد مدتي بستري شوند و تحت درمان قرار گرفته و بعداً به طور سرپايي به درمان ادامه دهند.
توصيه :اگر كسي را مي شناسيد كه دچار بيماري رواني است حتي المقدور زمان بيشتري را با او به سر بريد، رابطه خودتان را قطع نكنيد. بگذاريد بداند كه هنوز برخورد خوبي با او مي شود و براي او ارزش قائل هستيد . حتي المقدور همواره سعي كنيد او را به متخصص معرفي كنيد.
شما مي توانيد داوطلب شويد، برنامه هاي آموزش مربوط به كمك به بيماران را ببينيد و سعي كنيد همواره آنان را تشويق و ترغيب و راهنمايي نماييد. اگر كسي را مي شناسيد كه داراي علائم رواني است با مراكز روان پزشكي يا يك روان پزشك تماس بگيريد.
نظرات 0
شما هم میتوانید در این مورد نظر دهید